ΣΥΡΙΖΑ και Βιβλίο Ιστορίας

Αφορμή για αυτό το κείμενο απετέλεσε μία απάντηση του Αλέξη Τσίπρα σε ερώτηση από συνέντευξη προς τους bloggers. Ερωτήθηκε για την απόσυρση του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού και η απάντηση που έδωσε ήταν πλήρως υποκριτική και λαϊκίστικη. Εκφράζοντας το κόμμα του, δήλωσε ότι το βιβλίο καλώς αποσύρθηκε αλλά για τους λάθος λόγους. Διότι ναι μεν δεν ήταν προϊόν σοβαρής επιστημονικής δουλειάς, αλλά αυτοί που αντέδρασαν και ζήτησαν την απόσυρσή του ήταν κάποιοι ακραίοι κύκλοι.

Τα λόγια του κυρίου Τσίπρα ήταν τα κάτωθι:

«Είχε κριθεί αρνητικά. Και από μας και από πολλούς έγκυρους επιστήμονες. Είχε κριθεί ως ένα μετα-νεωτερικό εγχείρημα δηλαδή. Κι από την άλλη είχαμε ακραίους εθνικιστικούς κύκλους να ζητάνε να πεταχθεί στην πυρά το βιβλίο ακριβώς επειδή δεν αναγνώσκει την Ιστορία όπως αυτοί θα θέλανε. Όπως περίπου μία Χολυγουντιανή υπερπαραγωγή των 300 ας πούμε. Λοιπόν. Δεν είμαι ευτυχής με την κατάληξη αυτού του θέματος. Δεν ήμουνα ευτυχής κατ’ αρχήν με μία αντιπαράθεση που δεν είχε έρμα. Και εντός της αριστεράς. Ξέφυγε. Δεν είμαι ευτυχής όμως και με την κατάληξη. Και να σας πω γιατί δεν είμαι ευτυχής. Γιατί το βιβλίο δεν αποσύρθηκε ακριβώς επειδή ασκήθηκε έντονη κριτική στη βάση αυτού που σας είπα πιο πριν. Για τη μετανεωτερικότητά του, γιατί ήταν αντιπαιδαγωγική αυτή η διαδικασία. Αλλά αποσύρθηκε γιατί βγήκε στα κεραμίδια ο Άνθιμος, ο Ψωμιάδης και όλοι αυτοί οι κύκλοι που έχουν μια διαφορετική ανάγνωση για το τι πρέπει να είναι η Ιστορία.»

Το ότι η πλειονότητα του Ελληνικού λαού αντέδρασε σε αυτό το βιβλίο-έκτρωμα φαίνεται να το αγνοεί ο κύριος Τσίπρας, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης συζήτησης. Η άποψή του πάντως εκ πρώτης όψεως φαίνεται λογική. Κλειδί για να καταλάβουμε την υποκρισία είναι το ότι ο κύριος Τσίπρας μιλάει στο πρώτο πληθυντικό. Άρα ξεκαθαρίζει ότι ο ίδιος (για το εν λόγω θέμα τουλάχιστον) εκπροσωπεί ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ΣΥΡΙΖΑ είχε – όπως μας λέει ο κύριος Τσίπρας – κρίνει αρνητικά το βιβλίο. Όλα ωραία μέχρι εδώ. Για να δούμε όμως τι είχε πεί λίγο νωρίτερα από την συνέντευξη του κυρίου Τσίπρα ο κύριος Αλαβάνος, ο οποίος τελούσε ακόμη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο που γίνονταν οι φασαρίες για το συγκεκριμένο θέμα.

Ερώτηση Αλέκου Αλαβάνου προς την Υπουργό κ. Μαριέττα Γιαννάκου για το βιβλίο Ιστορίας, 15 Μαρτίου 2007 (Πρακτικά της Βουλής):

«Το νέο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, δέχεται από ορισμένους κύκλους επικρίσεις, που ξεπερνούν την επιστημονική και εκπαιδευτική κριτική και σε κάποιες περιπτώσεις φθάνουν να είναι ακραίες επιθέσεις με χαρακτήρα ιδεολογικού εκφοβισμού. Έτσι η συζήτηση για μια από πολλές απόψεις ενδιαφέρουσα προσπάθεια να εκσυγχρονισθεί το μάθημα της Ιστορίας, να εισαχθούν στην διδασκαλία της αξιόλογες καινοτομίες που αναφέρονται τόσο στην επιλογή και την οργάνωση του περιεχομένου όσο και στην ακολουθούμενη διδακτική μέθοδο, έχει μετατοπισθεί από την εκπαιδευτική αποτίμηση του βιβλίου και γίνεται με όρους πολιτικής υπαγόρευσης. Δεδομένου ότι το βιβλίο έχει γραφτεί από έγκριτους ιστορικούς, με βάση τους μεθοδολογικούς κανόνες που ισχύουν για τη συγγραφή των σχολικών βιβλίων, πέρασε από τις κατά το νόμο διαδικασίες αξιολόγησης, εγκρίθηκε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, υποστηρίζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των ιστορικών, ερωτάται η κυρία Υπουργός:

1. Θα υπερασπισθεί το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, που το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας ενέκρινε μέσα από τις νόμιμες διαδικασίες, από εξωεκπαιδευτικής και εξωεπιστημονικής προέλευσης και με επιθέσεις που ακυρώνουν το έργο των επιστημόνων; Θα αποκρούσει τις πιέσεις που ασκούνται για απόσυρση του βιβλίου;

2. Θα σεβαστεί τη διαδικασία που προβλέπει ότι αν μέσα από τη διδακτική χρήση προκύπτει ανάγκη διορθώσεων, αυτές θα γίνουν από τους συγγραφείς, μετά από αξιολόγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και αφού ληφθούν υπ’ όψιν οι παρατηρήσεις των εκπαιδευτικών που διδάσκουν το βιβλίο;»

Βλέπουμε λοιπόν ότι η επιστημονικότητα και η εγκυρότητα του εν λόγω βιβλίου εκθειάζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, εκ στόματος του ίδιου του Προέδρου. Ο κύριος Αλαβάνος ομιλεί περί «εκσυγχρονισμού του μαθήματος της ιστορίας», περί «αξιόλογων καινοτομιών», κ.τ.λ. Καλεί μάλιστα την τότε Υπουργό Παιδείας να υπερασπιστεί το βιβλίο το οποίο – όπως διατρανώνει ο ίδιος – υποστηρίζεται από «την συντριπτική πλειοψηφία των ιστορικών». Η ερώτηση που προκύπτει αβίαστα από αυτές τις δηλώσεις των δύο πολιτικών ανδρών, είναι αυτονόητη. Ο κύριος Τσίπρας μας λέει ότι το βιβλίο έχει κριθεί αρνητικά από πολλούς έγκυρους επιστήμονες, αλλά ο κύριος Αλαβάνος αντίθετα μας λέει ότι το βιβλίο υποστηρίζεται από την πλειονότητα των ιστορικών. Τι από τα δύο τέλος πάντων ισχύει;;;

Γιατί αυτή η αλλαγή πλεύσης από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Η απάντηση είναι αρκετά προφανής για όποιον θέλει να την δεί. Ο κύριος Τσίπρας διαπιστώνοντας πόσο μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας αντιτέθηκε στο βιβλίο της Ιστορίας, δεν θέλησε να χάσει ψήφους προκαλώντας με την επίσημη θέση του κόμματός του (ότι δηλαδή το βιβλίο δεν έπρεπε να αποσυρθεί). Από την άλλη ο ίδιος είναι προφανώς υπέρ του γενικού πνεύματος του βιβλίου, άρα αναγκάστηκε να ακολουθήσει την μέση λύση. Δήλωσε δηλαδή ότι το βιβλίο έπρεπε ναι μεν αποσυρθεί, αλλά ότι δεν αποσύρθηκε για τους σωστούς λόγους.

Η υποκρισία από την μεριά των πολιτικών της χώρας μας δεν είναι κάτι ούτε το νέο ούτε το συγκλονιστικό. Αυτό που είναι πραγματικά θλιβερό όμως, είναι το ότι ένας νέος πολιτικός, που υποθετικά τουλάχιστον είναι πιο αγνός και διαφορετικά σκεπτόμενος από τους παλαιότερους, λειτουργεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούν και όλοι οι άλλοι πολιτικοί. Ιδιαίτερα απαισιόδοξο μήνυμα για την κοινωνία μας. Και πάλι όμως, τι θα μπορούσε να περιμένει κανείς να βγεί από τα διεφθαρμένα κομματικά φυτώρια;