Τρείς Συγκλονιστικές Φράσεις

Τρείς φράσεις εκ «στόματος» ΚΚΕ που θα σας συγκλονίσουν. Ελπίζω πραγματικά να έχει αλλάξει απόψεις το συγκεκριμένο κόμμα και ελπίζω κάποια στιγμή να έχουμε μία δήλωση συγνώμης για αυτά τα φρικαλέα πράγματα...

Η Πρώτη:

«Αν δεν νικιόμασταν στη Μ.Ασία, η Τουρκία θα ‘τανε σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε» - Ριζοσπάστης, 12/07/1935.

Γεννάει αυτομάτως αμέτρητα ερωτηματικά. Προφανώς, βάσει των λεγομένων της ίδιας της ηγεσίας του, το ΚΚΕ έπραξε προδοτικά, χαιρόμενο για μία Ελληνική καταστροφή. Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι τι εννοούνε όταν λένε ότι επιπλέον επιδιώξανε την ήττα. Δηλαδή τι ακριβώς μέτρα πήρανε προς αυτήν την κατεύθυνση;; Άλλο μεγάλο ερώτημα είναι ο λόγος για τον οποίον επιδίωξαν την Ελληνική ήττα. Δεν πιστεύω ότι το θέλανε μόνο και μόνο για τον λόγο που προβάλουν, ίσως να έπαιξαν ρόλο και τα συμφέροντα της Σοβιετικής Ένωσης στην περιοχή...

Η δεύτερη:

«Ό,τι λέει το Κομμουνιστικόν Κόμμα της Σοβιετικής Ενώσεως είναι νόμος για το ΚΚΕ. Το Κόμμα μας είναι απόλυτα αφοσιωμένον στη μάνα μας τη Σοβιετική Ένωση». - Απόφασις 7ης Ολομελείας της Κ.Ε. του ΚΚΕ «Ν. Κόσμος» Οκτώβριος 1952, σελ. 13.

Αποδεικνύει ότι το ΚΚΕ – εκείνη την περίοδο τουλάχιστον – ήταν ένα κόμμα προδοτικό. Διότι πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί ένα κόμμα το οποίο δηλώνει απερίφραστα ότι θα κάνει οτιδήποτε για το συμφέρον ενός άλλου κράτους. Είναι δεδομένο ότι κάποιες φορές τα συμφέροντα των δύο κρατών (Ελλάδας και Σοβιετικής Ένωσης) θα συμπίπτουν, όμως άλλες φορές είναι επίσης βέβαιο ότι θα συγκρούονται. Η ηγεσία του ΚΚΕ δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να υποστηρίξει Ελληνικά συμφέροντα αν αυτά αντιτίθενται σε αυτά της Σοβιετικής Ένωσης.

Η τρίτη:

Η 6η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Ιαν. 1934) καθόρισε ως υποχρέωση του ΚΚΕ:

«να αγωνισθεί για την εθνική αυτοδιάθεση μέχρις αποχωρισμού των καταπιεζομένων Μακεδόνων και Θρακών και να συνεργασθεί δια τον σκοπόν αυτόν με τας Βουλγαρικάς οργανώσεις της εσωτερικής επαναστατικής μακεδόνικης οργάνωσης (ενωμένης) και της θρακικής επαναστατικής οργάνωσης». («Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936», σελ. 201, 205, 206, 212).

Αυτή δεν είναι η μόνη δήλωση του ΚΚΕ όπου αναφέρεται σε Μακεδονικό έθνος και στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των Μακεδόνων και στην ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας κτλ... Και είναι πραγματικά ειρωνικό να βγαίνει σήμερα το επίσημο ΚΚΕ και να εμφανίζεται σαν υπερασπιστής της Μακεδονίας, ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια το μόνο που έκανε ήταν να προωθεί ανθελληνικές ιδέες χρήσιμες μόνο στα Σκόπια και την Βουλγαρία.

Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτές ήταν κάποιες «ατυχείς εκφράσεις» οι οποίες στην πραγματικότητα δεν εξέφραζαν την ηγεσία του ΚΚΕ. Η "ατυχής έκφραση" όμως έχει νόημα στον προφορικό λόγο όπου μιλάς αυθόρμητα χωρίς να έχει προετοιμάσει την κάθε σου λέξη. Ένα άρθρο εφημερίδας όμως, το οποίο προετοιμάζεις για ώρες, δεν είναι το ίδιο. Εκεί γράφεις πλήρως συνειδητά και το κυττάς και το ξανακυττάς πριν το υποβάλλεις. Άσε που θα το δεί και κάποιος άλλος κάποιο τόσο τραγικό λάθος και θα το διορθώσει. Και άσε που κάτι σαν και αυτό μπορείς να το ανακαλέσεις γραπτώς την επόμενη μέρα - ή έστω τον επόμενο μήνα, χρόνο, κτλ - που θα έχεις συνειδητοποιήσει τι έγραψες. Άρα λοιπόν δυστυχώς φαίνεται να μην είναι απλά θέμα "ατυχούς εκφράσεως".

Θα αναρωτηθεί κάποιος αν μπορεί το σημερινό ΚΚΕ, μετά από τόσα χρόνια, να κατηγορηθεί για αυτές της δηλώσεις. Η προφανής απάντηση είναι πως όσο δεν ανακαλεί, όσο δεν ζητάει συγνώμη από τον Ελληνικό λαό και όσο δεν δίνει πειστικές εξηγήσεις, έχει μεγάλες ευθύνες. Ας δούμε και τι γνώμη είχε ο Λένιν για αυτό το θέμα «Ή στάση ενός πολιτικού κόμματος απέναντι στα λάθη του είναι ένα από τα ασφαλέστερα κριτήρια για τη σοβαρότητα του κόμματος και για την εκπλήρωσης την πράξη από μέρους του των υποχρεώσεών του απέναντι στην τάξη του και στις εργαζόμενες μάζες. Να αναγνωρίσει ανοικτά τα λάθη του, να βρίσκει τις αιτίες του λάθους, να αναλύει την κατάσταση που τα γέννησε, να εξετάζει προσεκτικά τα μέσα για τη διόρθωση του λάθους, αυτό είναι το γνώρισμα ενός σοβαρού κόμματος, αυτό θα πει εκπλήρωση από μέρους του των υποχρεώσεών του, αυτό θα πει διαπαιδαγώγηση και μόρφωση της εργατικής τάξης και έπειτα της μάζας».

Ο σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι να πείσει τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ να μην ψηφίσουνε το συγκεκριμένο κόμμα. Ο σκοπός είναι να μάθουν όλοι την αλήθεια και να προβληματιστούν. Να προβληματιστούν για το κατά πόσον έχει αλλάξει το ΚΚΕ και κατά πόσον πλέον εξυπηρετεί τα Ελληνικά συμφέροντα, έναντι αυτών είτε της Σοβιετικής Ένωσης είτε άλλων κρατών.