Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Περί Τηλεοπτικής Μονομαχίας


Η φαρσοκωμωδία που αποκαλούμε ντιμπέιτ με τους 6 πολιτικούς αρχηγούς αποτελεί πια παρελθόν, όχι όμως και οι δηλώσεις τους. Φαρσοκωμωδία διότι οι πολιτικοί αρχηγοί (κυρίως οι δύο μεγάλοι) δέχονται να συμμετάσχουν μόνο υπό αυστηρούς όρους οι οποίοι δεν επιτρέπουν στους δημοσιογράφους να τους φέρουν σε δύσκολη θέση. Το οικτρό αποτέλεσμα το είδαμε για ακόμη μία φορά: ο κάθε πολιτικός αρχηγός δίνει ότι απάντηση θέλει, ακόμα και αν είναι τελείως άσχετη με την ερώτηση που του τίθεται. Παρόλα αυτά θα ήθελα να επισημάνω μερικά σημεία που μου φάνηκαν ενδιαφέροντα.

1. Ο Νίκος Χρυσόγελος από τους Οικολόγους Πράσινους ερωτήθηκε ξεκάθαρα εάν πιστεύει ότι υπάρχει «Μακεδονική» μειονότητα στην Ελλάδα. Την πρώτη φορά απήντησε με ασυναρτησίες, χωρίς να απαντήσει στην ερώτηση. Την δεύτερη φορά του του τέθηκε το ίδιο ερώτημα από τον δημοσιογράφο Αντώνη Σρόιτερ: «Κύριε Χρυσόγελε, σας ρώτησε ο κ. Κωνσταντάτος αν συμφωνείτε με τον κ. Τρεμόπουλο ότι το 1912 η Θεσσαλονίκη δεν ήταν ελληνική πόλη. Καταλήξαμε να μιλάμε για τον υδροφόρο ορίζοντα. Είναι δικαίωμα του πολίτη νομίζω, φαντάζομαι συμφωνείτε, να ξέρει αν… εσείς την ώρα που του μιλάτε για τον υδροφόρο ορίζοντα συμφωνείτε με τον ισχυρισμό του κ. Τρεμόπουλου ή με έναν άλλον ισχυρισμό στο ίδιο συνέδριο ότι οι Μακεδόνες υποχρεώθηκαν να βάλουν ελληνικές καταλήξεις στα ονόματά τους από Πελοποννήσιους γραφιάδες και Κρητικούς αστυνομικούς». Εκεί ο Χρυσόγελος έχασε την ψυχραιμία του, ανέβασε τον τόνο της φωνής του και δήλωσε: «Συγνώμη τώρα, αλλά αν πραγματικά όλη η συζήτηση να περιστραφεί σε τέτοιου είδους ερωτήσεις την κάναμε στις ευρωεκλογές. Σας απάντησα ξεκάθαρα και νομίζω ότι ο κόσμος θέλει να μάθει τι πρόταση έχουμε για τη διακυβέρνηση τι πρόταση έχουμε για τις αλλαγές στην πολιτική και δε θα ξαναμπούμε σε αυτή τη συζήτηση. Είναι ξεκάθαρες οι δικές μας θέσεις και είπαμε ότι μια συζήτηση ιστορική δεν μπορεί να είναι συζήτηση των πολιτικών για το πώς βλέπουν το μέλλον». Ποιος είπε ότι η γνώμη που έχει ένας πολιτικός για την ιστορία δεν επηρεάζει το μέλλον μας; Επειδή δεν συμφέρει τους Οικολόγους Πράσινους; ΦΥΣΙΚΑ και επηρεάζει και η ιστορία και η θεώρησή της το πολιτικό μέλλον μίας χώρας. Είναι προφανές λοιπόν, αφού δεν απήντησε με ένα απλό «όχι» ότι τόσο ο κ Χρυσόγελος όσο και το κόμμα που εκπροσωπεί πιστεύει ότι τίθεται θέμα «Μακεδονικής» μειονότητας. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η ακόλουθη δήλωση του Χρυσόγελου: «Υπάρχει η διαδικασία να έρθει κάποιος νόμιμα ως μετανάστης; Δηλαδή νομίζετε ότι μπορεί να μπει μαζικά και να έρθει ως μετανάστης νόμιμα; Δεν υπάρχει αυτή η διαδικασία». Και αναρωτιέμαι: εγώ ρε παιδία τότε πώς έχω γνωρίσει τόσους ΝΟΜΙΜΟΥΣ μετανάστες από ένα σωρό χώρες; Πού ζεί αυτός ο άνθρωπος επιτέλους;

2. Η Αλέκα Παπαρήγα ρωτήθηκε για το αν θα πρέπει να κατεδαφίζονται τα αυθαίρετα. Η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ μας άφησε άναυδους δηλώνοντας: «Καταρχήν ζητάμε την κατεδάφιση όπου υπάρχουν βίλες και κυρίως ζητάμε να περάσουν στο Δημόσιο και να εξαγοραστούν από το Δημόσιο ή να δημευθούν η μεγάλη εκκλησιαστική περιουσία, η συνεταιριστική ιδιοκτησία, όπου υπάρχει, δηλαδή στα δάση, στα βουνά και λοιπά. Βεβαίως οι άνθρωποι οι αγοραστές που αγόρασαν με δόσεις κάποια οικόπεδα, ή που έκτισαν με άδειες, αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να αποζημιωθούν, διότι δε φταίνε τα λαϊκά στρώματα που προσπάθησαν να λύσουν κάποια προβλήματα, γιατί δεν τους έλυναν τα μεγάλα οι Κυβερνήσεις». Το γνωρίζαμε ότι στο ΚΚΕ δεν είναι και φανατικοί οπαδοί της Δημοκρατίας, την νομιμότητας και της ηθικής, αλλά τέτοια δήλωση δεν περίμενα ποτέ. Δηλαδή αυτός που έχει περισσότερα χρήματα έχει διαφορετική αντιμετώπιση, από τον νόμο, από αυτόν που έχει λιγότερα; Αυτός που έχει βίλα που δεν είναι αυθαίρετη πρέπει να του την γκρεμίσουμε ενώ το αυθαίρετο σπίτι αυτού που δεν είναι πλούσιος θα του το αφήσουμε; Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι η Παπαρήγα εννοούσε μόνο τις αυθαίρετες βίλες. Δεν είναι έτσι (διότι, μεταξύ άλλων, αμέσως μετά προτείνει και μία σειρά από δημεύσεις σε νόμιμα κατεχόμενες περιουσίες) αλλά έστω ότι είναι έτσι. Τέτοια πράγματα είναι πρώτα από όλα αντισυνταγματικά, προφανώς όμως το ΚΚΕ σκοπεύει να καταργήσει το Σύνταγμα. Σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στον νόμο. Προφανώς το ΚΚΕ έχει κάποια άλλη κοινωνία κατά νου... Τέλος, μία καλή ερώτηση είναι πώς ορίζει το ΚΚΕ την βίλα. Σκοπεύει να γκρεμίσει μήπως όλες τις μονοκατοικίες;

3. Ο Αλέξης Τσίπρας υπέπεσε σε μία σειρά από ατοπήματα. Πρώτον, στην ερώτηση εάν θα έπρεπε να απαγορεύεται σε διαδηλώσεις με λίγα άτομα (40-50) να κλείνουν τον δρόμο η απάντηση ήταν: «Κύριε Ευαγγελάτο, μακάρι να ήταν αυτό το πρόβλημα του εμπορικού κόσμου, μακάρι το πρόβλημα του εμπορικού κόσμου να ήταν ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν τα μαγαζιά, διότι υπάρχουν διαδηλωτές εργαζόμενοι που διεκδικούν, κοινωνία που διεκδικεί». Δηλαδή αρνείται να απαντήσει επί της ουσίας με την δικαιολογία ότι αυτό δεν είναι μεγάλο πρόβλημα. Μα άλλη ήταν η ερώτηση. Δεύτερον, στην ερώτηση γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε τόσο πολύ τους τελευταίους μήνες στις δημοσκοπήσεις από τα διψήφια ποσοστά που είχε φτάσει, η απάντηση ήταν: «Κύριε Ευαγγελάτε, υπήρξε μια αυξημένη ελπίδα και προσδοκία από τη δυναμική του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς όλο το προηγούμενο διάστημα. Και πρέπει να σας πω ότι κι εμείς κάναμε πολύ μεγάλα λάθη και απογοητεύσαμε τον κόσμο μας». Γενικολογίες και καμμία ομολογία για την στάση του ΣΥΡΙΖΑ στα επεισόδια του Δεκεμβρίου. Τέλος πάντων λες ότι μπορεί απλώς να μην το παραδέχεται δημοσίως, αλλά λίγο αργότερα βλέπουμε ότι ο Τσίπρας είναι τελικά αμετανόητος: «Επειδή πολλή συζήτηση έγινε για όλα αυτά, θέλω να σας πω ότι εμείς θα βρεθούμε και την επόμενη των εκλογών, όπως και όλο το προηγούμενο διάστημα, στο πλάι των φοιτητών, των νέων ανθρώπων, που εξεγείρονται με αιτία. Και έχουν αιτίες να είναι εξεγερμένοι οι νέοι άνθρωποι σήμερα». Με λίγα λόγια, εάν επαναληφθούν τα επεισόδια του Δεκεμβρίου ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ξεκάθαρα ότι θα τηρήσει την ίδια ακριβώς στάση! Το αποκορύφωμα είναι ότι από την ερώτηση του δημοσιογράφου Α. Κωνσταντάτου μαθαίνουμε ότι: «Γιατί εγώ έχω δηλώσεις του κ. Αλαβάνου ο οποίος επιτίθεται σε Πρύτανη στην Κρήτη συγκεκριμένα, επειδή άφησε την Αστυνομία να μπει μέσα και ο Πρύτανης την είχε καλέσει επειδή διακινούνταν και ναρκωτικά»!!! Ο Τσίπρας φυσικά δεν σχολίασε το γεγονός αυτό, σαν να μην το άκουσε καν. Τα σχόλια περιττεύουν...

4. O Γιώργος Παπανδρέου αγρίεψε όταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης του διάβασε μία από τις παλιότερες δηλώσεις του όταν ήταν ακόμα Υπουργός Εξωτερικών: «Έχετε πει, "καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν και να κοιμούμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ό,τι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι…". Έχετε σκοπό να παραδώσετε στους Τούρκους άμα μας φοβίσουν στρέμματα ελληνικά;». Ο κύριος Παπανδρέου απήντησε με αοριστίες: «Περίμενα λίγη περισσότερη σοβαρότητα από τον κ. Καρατζαφέρη σε ό,τι αφορά τις πηγές του. Πριν δέκα χρόνια έχω κάνει – όπως είπα – στο Υπουργείο Εξωτερικών και όχι μόνο δεν παρέδωσα ούτε σπιθαμή γης, αλλά κατάφερα ίσως το μεγαλύτερο κατόρθωμα το οποίο υπήρξε στην εξωτερική πολιτική τα τελευταία χρόνια.» χωρίς όμως να δώσει εξηγήσεις για την δήλωσή του αυτή. Οι πηγές όμως (http://www.patrides.com/jun08/free.htm) είναι σαφέστατες, όπως δηλώνει ξεκάθαρα ο κ. Θωμάς Σάρρας ο Πρόεδρος των Ανταποκριτών στον Καναδά. Μάλιστα ο κύριος Παπανδρέου δήλωσε στον κύριο Καρατζαφέρη ότι περίμενε περισσότερη σοβαρότητα από εκείνον. Είναι δυνατόν μετά από τέτοια δήλωση, και μάλιστα ως Υπουργός Εξωτερικών, να μιλάει για σοβαρότητα; Βέβαια το πρώτο σκέλος της ερώτησης του Καρατζαφέρη «Κύριε Παπανδρέου διαβάζω από μέσα: "Ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ λέει ότι έχετε σοβαρή έλλειψη φρόνησης…" και επιπλέον συνεχίζει ότι "…η τακτική σας είναι απαράδεκτη, ότι κάνει ζημιά στην εξωτερική πολιτική της χώρας και ότι δεν σχετίζεται με την αντικειμενική πραγματικότητα". Αυτό από τα ΝΕΑ της 19ης Οκτωβρίου 1999.» ο Παπανδρέου δεν το απήντησε ποτέ. Περισσότερες παρόμοιες δηλώσεις μπορείτε να βρείτε εδώ:
http://www.antibaro.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=5768&Itemid=89

5. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης είχε κέφια και τα πήγε πολύ καλά ως δημοσιογράφος, μάλλον είχε κάτσει στο λάθος πάνελ. Η ερώτηση προς τον Κώστα Καραμανλή ήταν σύντομη και αιχμηρή: «Πριν από 13 μήνες η Νέα Δημοκρατία ήταν μπροστά από το ΠΑΣΟΚ 5 μονάδες. Τώρα είναι πίσω 8 μονάδες. Δηλαδή χάθηκαν 13 μονάδες. Πώς το καταφέρατε αλήθεια κ. Καραμανλή αυτό; Σας φταίμε εμείς σαν κόμμα;» Η απάντηση του Καραμανλή ήταν τουλάχιστον εξοργιστική, κυρίως για τον απογοητευμένο οπαδό της ΝΔ: «Ακούστε, υπάρχουν δυο διαφορετικά πράγματα. Το ένα είναι τι αποτιμούν οι δημοσκοπήσεις, το άλλο είναι ποια είναι η πραγματικότητα και πώς θα αποφασίσουν οι πολίτες. Εγώ λοιπόν σας λέω και το πιστεύω βαθύτατα ότι αυτή τη στιγμή μια και με ρωτάτε δημοσκοπικά δεν υπάρχει καμία δυναμική που να ενισχύει το ΠΑΣΟΚ». Μα σε ποιόν κόσμο ζεί επιτέλους αυτός ο άνθρωπος; Το ΠΑΣΟΚ είναι 5 μονάδες μπροστά από την ΝΔ και ο Πρωθυπουργός της χώρας μας λέει ότι δεν υπάρχει δυναμική υπέρ του ΠΑΣΟΚ; Αυτός ο άνθρωπος που είτε έχει παντελή έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα είτε μας κοροϊδεύει κατάμουτρα είναι ο άνθρωπος που κυβερνάει την χώρα;

Με τέτοιες δηλώσεις - όχι μόνο αυτές που παραθέσαμε φυσικά - θα έπρεπε να είχε γίνει χαμός την επόμενη μέρα στα ΜΜΕ. Αντιθέτως οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι θεωρούν ότι όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί τα πήγαν καλά. Τελικά φαίνεται ότι εκτός από τους πολιτικούς και οι δημοσιογράφοι είτε είναι οι ίδιοι απίστευτα αφελείς ή περνάνε εμάς για απίστευτα αφελείς...

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Γιατί Ανεβαίνει ο ΛΑΟΣ και όχι η Αριστερά;


Η Αριστερά στην Ελλάδα (κυρίως ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ) υποτίθεται ότι είναι η προστάτιδα δύναμη του λαού: του εργάτη, του μεροκαματιάρη, του φτωχού. Βαίνοντας τα πράγματα στην Ελλάδα από το κακό στο χειρότερο, κυρίως στην οικονομία αλλά όχι μόνο, θα περίμενε κανείς ότι τα ποσοστά της Αριστεράς θα είχαν εκτιναχθεί στα ύψη. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει. Τα ποσοστά της Αριστεράς παραμένουν στάσιμα (με εξαίρεση την πρόσκαιρη φούσκα του ΣΥΡΙΖΑ) παρόλο που υπάρχει τεράστια δυσαρέσκεια προς τους δύο μεγάλους (ΠΑΣΟΚ & ΝΔ). Αντιθέτως ανεβαίνει συνεχώς ο ΛΑΟΣ, το οποίο είναι δεξιό κόμμα και όχι αριστερό. Τι συμβαίνει λοιπόν;

Η στάση της Αριστεράς στα πολιτικά πράγματα είναι ξεκάθαρη. Καταψηφίζει οτιδήποτε φέρει στην Βουλή η εκάστοτε κυβέρνηση και ενδιαφέρεται μόνο να κάνει αντιπολίτευση. Ποτέ προτάσεις, μόνο αντίδραση και επικρίσεις. Η στάση αυτή είναι πάρα πολύ λογική και αναμενόμενη, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα κόμματα της Αριστεράς τα ενδιαφέρει μόνο η άνοδός τους και όχι η συνεισφορά στην πολιτική. Για παράδειγμα ας πάρουμε την συζήτηση για την Παιδεία: Ούτε το ΚΚΕ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δέχτηκαν να συμμετάσχουν. Πρώτον διότι δεν τους ενδιαφέρουν πραγματικά οι λύσεις και θέλουν να σαμποτάρουν οτιδήποτε γίνεται (ασχέτως του αν αυτό είναι σωστό ή λάθος) από πρωτοβουλία άλλου. Δεύτερον διότι αν συμμετάσχουν μετά δεν θα μπορούν να επικρίνουν τις αποφάσεις που θα προκύψουν. Αυτά τα καταλαβαίνει ο πολύς κόσμος που δεν είναι καθόλου χαζός (όπως μάλλον πιστεύουν μερικοί).

Αντιθέτως με το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, ο ΛΑΟΣ συμμετείχε στην συζήτηση για την Παιδεία και μάλιστα ήταν το μόνο μικρό κόμμα που συμμετείχε. Ενώ λοιπόν τα κόμματα της Αριστεράς έθεταν τους εαυτούς τους εκτός, ο ΛΑΟΣ μαζί με το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ συζήτησαν για ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της Ελληνικής κοινωνίας. Μήπως υπάρχει κάποιος που δεν συμφωνεί ότι σε κρίσιμα θέματα (Παιδεία, Εξωτερική Πολιτική, κ.α.) θα έπρεπε να υπάρχει διακομματική συμφωνία ώστε να μην αλλάζουμε γραμμή κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση; Πιστεύω όχι. Εάν η δικαιολογία της Αριστεράς είναι ότι το παιχνίδι ήταν στημένο και δεν υπήρχε νόημα συμμετοχής τους, τότε αυτήν την λογική θα έπρεπε να την εφαρμόζουν παντού. Στην Βουλή π.χ. γιατί πηγαίνουν τότε; Αν όλα είναι προκαθορισμένα να μην κάνουμε απολύτως τίποτα, ωραία λογική. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο ΛΑΟΣ, αντίθετα με ΚΚΕ & ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριφέρεται ως μεγάλο κόμμα. Αυτό είναι κάτι που το βλέπει ο κόσμος.

Άλλο πρόβλημα που έχει η Αριστερά είναι ότι δεν προτείνει συγκεκριμένους τρόπους αντιμετώπισης προβλημάτων. Φυσικά όταν μιλάμε για συγκεκριμένα μέτρα δεν μιλάμε για θεωρητικές αερολογίες. Το να αρχίσει κάποιος να φωνάζει ότι πρέπει να προστατεύσουμε τον εργαζόμενο από το μεγάλο κεφάλαιο δεν είναι σοβαρή αντιμετώπιση, σοβαρή αντιμετώπιση είναι να προτείνουμε πολύ συγκεκριμένα μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση. Και σε αυτόν τον τομέα ο ΛΑΟΣ υπερτερεί, όπως αναγκάζονται να παραδεχτούν ακόμα και κάποια ΜΜΕ που επιτίθενται συστηματικά στο κόμμα αυτό. Σε άρθρο της Καθημερινής με θέμα «Σνομπάροντας τον ΛΑΟΣ» διαβάζουμε «Μας αρέσει - δεν μας αρέσει, ο ΛΑΟΣ είναι από τα λίγα κόμματα στην Ελλάδα που δεν αερολόγουν. Θέτουν στο τραπέζι πραγματικά προβλήματα που απασχολούν την κοινή γνώμη και το καλύτερο (ή το χειρότερο, για κάποιους) προτείνουν συγκεκριμένες λύσεις».

Τέλος η Αριστερά έχει χάσει την επαφή με τον πολίτη και την καθημερινότητά του. Εννοώ ότι ασχολείται επιλεκτικά με κάποια προβλήματα, όσα δεν είναι αντίθετα στην ιδεολογία της, ενώ κάποια άλλα τα αγνοεί επιδεικτικά. Ο απλός πολίτης θεωρεί σημαντικό πρόβλημά του την λαθρομετανάστευση για παράδειγμα. Δεν θέλει να έχει στην χώρα του τόσους πολλούς μετανάστες και μάλιστα παράνομους. Η αριστερά αντί να προστατεύσει τον πολίτη, όπως ευαγγελίζεται, αντιθέτως προτείνει να ανοίξουν τα σύνορα για να μπορούν να μπαίνουν στην χώρα μας ΟΛΟΙ. Αντί να ακούσει την φωνή του λαού και να προβληματιστεί ενδιαφέρεται μόνο για την ιδεολογία της και τα συμφέροντά της. Ο απλός πολίτης, και με το δίκιο του, εκλαμβάνει την πολιτική της Αριστεράς σε αυτό το θέμα ως αντιλαϊκή. Και όχι μόνο στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, σε όλα τα εθνικά θέματα η βάση του λαού είναι εντελώς αντίθετη με τις θέσεις της Αριστεράς. Εδώ ταιριάζει απόλυτα η παροιμία «Ή στραβός είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε»...

Βλέποντας λοιπόν ο απλός πολίτης όλα αυτά, πώς να ψηφίσει τα κόμματα της Αριστεράς; Όσο απογοητευμένος και να είναι με τα δύο μεγάλα κόμματα. Και γιατί να μην ψηφίσει ΛΑΟΣ, όταν ακόμα και ο πρώην αρχηγός της ΕΥΠ ο Γιάννης Κοραντής, αναμφισβήτητα σοβαρότατο άτομο, προσχωρεί στο κόμμα αυτό; Πάνω από όλα η Αριστερά πρέπει να καταλάβει ένα πράγμα: Δεν χρειάζεται ένα αριστερό κόμμα να είναι απαραιτήτως ανθελληνικό. Αντιθέτως μάλιστα, οποιοδήποτε κόμμα επιβάλλεται να είναι πρωτίστως πατριωτικό.

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Άνισα Μέτρα και Άνισα Σταθμά


Χαμό έχουν προκαλέσει τον τελευταίο καιρό οι συζητήσεις του Γιώργου Καρατζαφέρη με τον Ηλία Ψινάκη και τον Γιώργο Ανατολάκη για ενδεχόμενη υποψηφιότητά τους ως βουλευτές του ΛΑΟΣ. Τα ΜΜΕ έσπευσαν στην πλειοψηφία τους να κατακεραυνώσουν τον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ και να τον ειρωνευτούν. Έχουν ενεργήσει όμως και κατά το παρελθόν τα ΜΜΕ με αυτόν τον τρόπο σε παρόμοιες περιπτώσεις ή έκαναν μία εξαίρεση ειδικά για τον Καρατζαφέρη;

Ας αρχίσουμε λοιπόν με τον κύριο Ανατολάκη. Μήπως ξεχνάτε την περίπτωση του πασίγνωστου καλαθοσφαιριστή, του κυρίου Παναγιώτη Φασούλα, που προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ και μάλιστα έφτασε σε σημείο να εκλεγεί Δήμαρχος Πειραιά; Εκεί γιατί δεν ήταν κατακριτέο; Επειδή το μπάσκετ είναι πιο σικ άθλημα από το ποδόσφαιρο μήπως; Υπάρχει βεβαίως βεβαίως και η περίπτωση του κυρίου Γιάννη Ιωαννίδη, του προπονητή. Ούτε η δική του προσχώρηση στην ΝΔ ήταν κατακριτέα όπως αυτή του Ανατολάκη; Στο μεταξύ και ο Φασούλας και ο Ιωαννίδης (ειδικά ο δεύτερος) δεν μπορούν καλά καλά να αρθρώσουν λόγο. Σε αυτές τις δύο περιπτώσεις γιατί οι δημοσιογράφοι δεν άρχισαν την επίθεση και τα ειρωνικά σχόλια;

Πάμε τώρα στον κύριο Ψινάκη. Μήπως έχετε δει ποτέ στα κανάλια τον Πρόεδρο των ομοφυλοφίλων, τον κύριο Βαλλιανάτο; Μήπως τυχαίνει να γνωρίζετε ότι ο κύριος Βαλλιανάτος ήταν ένας από τους προσωπικούς συμβούλους του υποψηφίου πλέον Πρωθυπουργού, του κυρίου Παπανδρέου; Και στο κάτω κάτω της γραφής ο Ψινάκης θα ετίθετο ενώπιον του Ελληνικού λαού να τον ψηφίσει ή να τον καταψηφίσει στις εκλογές, ο Βαλλιανάτος από πού και ως πού διορίστηκε σε μία νευραλγική θέση όπου πληρωνόταν υπέρογκα ποσά από το υστέρημα του Ελληνικού λαού; Τότε μάλιστα είχε γίνει το αντίστροφο, όσες (λίγες) φωνές ακούστηκαν δημοσίως κατά του Βαλλιανάτου αντιμετωπίστηκαν αρνητικότατα από τα ΜΜΕ.

Τέλος να υποθέσω ότι όλοι σας θυμόσαστε εκείνες τις εκλογές όπου οι μισοί ηθοποιοί από τις σειρές του Φώσκολου («Λάμψη» και «Καλημέρα Ζωή») ήταν υποψήφιοι βουλευτές με τα δύο μεγάλα κόμματα. Η κυρία Ελένη Κούρκουλα του ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, τι δουλειά είχε να γίνει από ηθοποιός πολιτικός και γιατί κανένας δεν κατέκρινε την κίνηση αυτή; Τότε, με όλους αυτούς, δεν ενοχλήθηκαν οι μεγάλοι δημοκράτες που σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την κατρακύλα της Δημοκρατίας μας;

Φαίνεται λοιπόν ότι το μόνο που έκαναν τα ΜΜΕ ήταν να βρούν αφορμή για να επιτεθούν για ακόμη μία φορά στο ΛΑΟΣ. Παρεμπίπτοντως, έτσι διαψεύδεται για πολλοστή φορά ο Λαζόπουλος με την κωμικοτραγική δήλωσή του αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές ότι το ΛΑΟΣ στηρίζεται από το σύστημα. Όχι ότι η εμπάθεια και η μεροληψία των Ελληνικών ΜΜΕ δεν μας ήταν γνωστή, απλώς επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά.