Περί Βίας

Δύο κρίσιμα περιστατικά σημάδεψαν τις τελευταίες ημέρες. Το πρώτο είναι η δολοφονία του Αλβανού διαρρήκτη στην Παιανία από τον 24χρονο φοιτητή. Το δεύτερο είναι η περιβόητη επίθεση του βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη, στην Ρένα Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ και την Λιάνα Κανέλλη του ΚΚΕ.

Για κάποιον που βλέπει τα πράγματα επιφανειακά η εξήγηση είναι απλή: ένας φασίστας έκανε αυτό που κάνει κάθε φασίστας, βιαιοπραγεί εις βάρος όσων διαφωνούν μαζί του. Γιατί όμως η πράξη αυτή έχει λάβει και θετικά σχόλια από αρκετούς συμπολίτες μας; Επειδή υπάρχει μια αντίληψη που δυστυχώς έχει ριζώσει εδώ και πολύ καιρό στην Ελληνική κοινωνία, πολύ πριν μπει η Χρυσή Αυγή στην Βουλή...

"Ανυπακοή στους νόμους", "Δίκιο είναι το δίκιο του εργάτη" και πολλές άλλες ατάκες της Αριστεράς έχουν καταφέρει ακριβώς αυτό, να περάσουν δηλαδή το μήνυμα στον κόσμο ότι ο νόμος δεν είναι πάνω από όλα, αλλά αντίθετα όταν θεωρούμε ότι αδικούμαστε έχουμε κάθε δικαίωμα να παρανομούμε. Εάν με θεωρείτε υπερβολικό, αναρωτηθείτε πόσο δύσκολο είναι π.χ. να μετατραπεί το "Δίκιο είναι το δίκιο του εργάτη" στο "Δίκιο είναι το δίκιο του κατοίκου στον Άγιο Παντελεήμονα".

Καλώς ή κακώς όταν ανοίγει μια πόρτα ανοίγει για όλους. Όταν λοιπόν τα νέα παιδιά βγαίνουν και τα σπάνε λόγω αγανάκτησης (βλέπε Αλέξη Γρηγορόπουλο), όταν σπάει και καταστρέφει ένας ακροαριστερός επειδή θέλει να αντιδράσει κοινωνικά, και όταν οι πράξεις αυτές - όσο δικαιολογημένες να είναι - δεν καταδικάζονται, τότε καθίσταται φοβερά δύσκολο να εμποδίσεις τον αγανακτισμένο με την λαθρομετανάστευση κάτοικο, ακόμα και τον χρυσαυγήτη, να ασκήσει βία. Άλλωστε, θα σκεφτεί, αφού το κάνουν οι άλλοι (και δεν πέφτει βαρύς πέλεκυς) γιατί όχι κι εγώ;

Διότι είναι παράλογο να λέμε για τους ακροαριστερούς όταν βιαιοπραγούν "ε τα παιδιά, δεν πειράζει, δεν έγινε και τίποτα" και όταν κάνουν τα ίδια οι ακροδεξιοί να λέμε "κάψτε ζωντανά αυτά τα καθάρματα". Πρέπει και τις 2 κατηγορίες να τις κρίνουμε με τα ίδια σταθμά. Επιείκεια; Σύμφωνοι, αλλά και στους 2. Αυστηρότητα; Σύμφωνοι, αλλά και στους 2.

Τέλος δεν αντέχω να μην σχολιάσω το εξής: Όλοι σπεύδουν αμέσως και πάντοτε να καταδικάσουν πράξεις βίας ακροδεξιών, όπως αυτή του Κασιδιάρη. Όμως περίπου 20 φορές έχουν κάψει ακροαριστεροί-αναρχικοί το βιβλιοπωλείο του Άδωνι Γεωργιάδη στην οδό Σόλωνος και ποτέ δεν ακούστηκε μια επίσημη δήλωση καταδίκης από αριστερό κόμμα. Αναρωτηθείτε γιατί...

Με την αντίληψη ότι υπάρχει καλή βία και κακή βία, δικαιολογημένη βία και αδικαιολόγητη βία, η βία δεν καταπολεμάται σε μια κοινωνία αλλά ριζώνει βαθύτερα. Δυστυχώς όμως ο Έλληνας αρνείται επίμονα να το καταλάβει και δυστυχώς θα το πληρώσει...

Η Απίστευτη Κοροϊδία και Υποκρισία του ΚΚΕ

Μήπως έτυχε να ακούσετε από τα ΜΜΕ ότι το ΚΚΕ απέλυσε – ακόμα και εν μέσω Χριστουγέννων – δεκάδες εργαζομένους; Όχι βέβαια. Κι όμως, ήδη απολύθηκαν υπάλληλοι της Τυποεκδοτικής και του τηλεοπτικού σταθμού 902. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο 902 είναι ο τηλεοπτικός σταθμός του ΚΚΕ και η Τυποεκδοτική είναι η τυπογραφική του εταιρεία.

Το κόμμα του λαού, όπως αυτοαποκαλείται, απολύει εργαζόμενους λόγω κρίσης. Φυσικά αυτό θα ήταν απολύτως θεμιτό και καθόλου κατακριτέο εάν δεν αντέβαινε μία από τις βασικότερες θέσεις του ΚΚΕ, την αντίθεση στις απολύσεις πάσης φύσεως. Μάλιστα τα στελέχη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ προβαίνουν σε δυναμικές κινητοποιήσεις εναντίον των εταιρειών που απολύουν κόσμο και επιπλέον υπερηφανεύονται για αυτό. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να κάνουν οι ίδιοι αυτό που κατακρίνουν με τόσο μένος; Το ΠΑΜΕ τήρησε σιγή ιχθύος για αυτές τις δύο περιπτώσεις και φυσικά δεν πρόκειται να πάει ποτέ να αποκλείσει τα γραφεία του Περισσού.

Υπάρχουν δύο εξηγήσεις για αυτήν την συμπεριφορά. Η πρώτη, η επιεικέστερη, είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα. Έτσι λοιπόν απαρνούνται τις απολύσεις (για όλες τις άλλες επιχειρήσεις) αλλά όταν έρχεται η δική τους σειρά συνειδητοποιούν ότι τόσον καιρό έλεγαν αρλούμπες. Αλλά και πάλι εμμένουν στην ίδια θέση από πείσμα. Η δεύτερη εξήγηση είναι ότι τα στελέχη του ΚΚΕ ξέρουν πολύ καλά την αναγκαιότητα των απολύσεων και απλώς επιλέγουν συνειδητά να λαϊκίζουν, αδιαφορώντας στην πραγματικότητα τόσο για τις άλλες επιχειρήσεις όσο και για τους υπαλλήλους αυτών.

Τόσον καιρό είχε επικρατήσει ως θέσφατη η άποψη ότι το ΚΚΕ είναι τουλάχιστον το πιο συνεπές κόμμα. Αποδεικνύεται ότι αυτή δεν ήταν παρά μία πολύ επιτυχημένη προπαγάνδα. Αυτό που βρίσκω ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι η αντίδραση των ΜΜΕ σε αυτό το φοβερό σκάνδαλο. Αντί να τους ξεφτυλίσουν τους προστατεύουν και αυτό συμβαίνει προφανώς λόγω κάποιου συμφέροντος, κάτι που επαληθεύει για άλλη μια φορά ότι το ΚΚΕ απολαμβάνει μια ιδιότυπη ασυλία. Μάλλον αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι τα κομματόσκυλα του ΚΚΕ είναι πολύ καλά εκπαιδευμένα να κολλάνε ταμπέλες σε οποιονδήποτε τολμήσει να τους αντιπαρατεθεί.

Εάν ο λαός μας διαθέτει έστω και ένα ψήγμα σοβαρότητας, τότε οφείλει να κατακεραυνώσει αυτό το θρασύτατο τραμπουκο-κόμμα και όχι να το ανταμείψει στις ερχόμενες εκλογές. Εάν όχι τότε δυστυχώς θα αποδειχθεί, για μία ακόμη φορά, ότι ο πολιτικός που λαϊκίζει είναι ο έξυπνος και αυτός που δεν λαϊκίζει είναι τελικά το κορόιδο.

Η Εξόφθαλμη Κοροϊδία και το Απύθμενο Θράσος του ΚΚΕ

Υποθέτω πως όλοι γνωρίζετε ότι εδώ και χρόνια το ΚΚΕ ζητάει 1.500 Ευρώ κατώτατο μισθό, 1.200 Ευρώ επίδομα ανεργίας και διάφορα άλλα παλαβά. Μέχρι σήμερα δεν μπορούσε κάποιος να αποδείξει ότι είναι υποκριτές, επειδή η δηλώσεις αυτές μπορεί να πηγάζουν όχι μόνο από λαϊκισμό, αλλά και από βλακεία. Δηλαδή μπορεί, στο μυαλό ενός καλοπροαίρετου ανθρώπου, οι άνθρωποι του ΚΚΕ να εννοούσαν αυτά που έλεγαν. Αυτό μέχρι σήμερα.

Τη ίδια ώρα λοιπόν που απαιτούν κατώτατο μισθό 1.500 Ευρώ, η Παπαρήγα και το KKE μειώνουν, λόγω κρίσης, τους μισθούς των εργαζομένων τους στην εφημερίδα Ριζοσπάστης και στον ραδιοφωνικό σταθμό 902. Μήπως όμως κάνουν αυτήν την μείωση επειδή δεν τα βγάζουν πέρα οικονομικά; Η απάντηση της Παπαρήγα είναι αφοπλιστική: "Οι εργαζόμενοι αυτοί δεν είναι απλοί υπάλληλοι, αλλά στελέχη του κόμματος που δίνουν εθελοντικά τον μισθό τους στο κόμμα". Εάν η απάντηση αυτή δεν ήταν τόσο τραγική θα ήταν αστεία. (Την πλήρη δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα μπορείτε να βρείτε εδώ: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_02/07/2010_1292056)

Και φυσικά όποιος δεν δεχτεί να δώσει "εθελοντικά" μέρος του μισθού του στο ΚΚΕ δεν θα έχει καμμία απολύτως συνέπεια... Απλώς θα απολυθεί με συνοπτικές διαδικασίες. Με την ανεργία να καλπάζει αυτή θα αποτελέσει μία πρώτης τάξεως δικαιολογία για τους εργοδότες. Θα βαφτίζουν δηλαδή τους εργαζομένους "στελέχη" και θα κάνουν στους μισθούς τους ότι περικοπές θέλουν. Αυτά τα πράγματα είναι αδιανόητα και εξοργιστικά, και απορώ πώς τα δέχονται οι ίδιοι οι οπαδοί αυτού του θρασυτάτου κόμματος.

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι πολλές ιδιωτικές εταιρίες (οι κακοί καπιταλιστές) δεν έχουν περικόψει απολύτως τίποτα από τους μισθούς των υπαλλήλων τους. Ποιος θα το έλεγε ότι οι κομμουνιστές συμπεριφέρονται χειρότερα στους εργαζομένους τους από ότι οι καπιταλιστές. Καταλάβαμε πολύ καλά κυρία Παπαρήγα τι μας περιμένει εάν κάποτε (χτύπα ξύλο) εγκαθιδρύσετε κομμουνισμό στην χώρα μας. Ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε.

Η Ασυνέπεια του ΚΚΕ

Φαντάζομαι ότι όλοι γνωρίζουν πως σύσσωμη η Αριστερά στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του ΚΚΕ, είναι αναφανδόν κατά των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Δεν θα εξετάσουμε εδώ αν έχουν δίκιο ή άδικο, εξ άλλου έχουμε ασχοληθεί αρκετά με αυτό το θέμα στο παρελθόν, παρά μόνο εάν η στάση τους είναι συνεπής.

Ας διαβάσουμε ένα απόσπασμα από συνέντευξη της Αλέκας Παπαρήγα από την πιο επίσημη πηγή, την εφημερίδα Ριζοσπάστης, όπου αναφέρεται στην προοπτική αναγνώρισης των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων: «Ισοτίμηση μπορεί να γίνει. Όμως θα έχουν πραγματικά την ίδια αξία στην αγορά - έτσι όπως τη λένε - αυτά τα πτυχία; Ενδεχομένως ορισμένα, π.χ. το Deree, μπορεί να γίνει ισότιμο με το ελληνικό Πανεπιστήμιο. Το Αμερικάνικο Κολέγιο έχει τις διασυνδέσεις του, έχει το παρελθόν του, έχει μερίδιο της αγοράς και μπορεί στα πλαίσια της ισοτίμησης να θεωρηθεί ανώτερο από πολλές πανεπιστημιακές σχολές.»
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=16/1/2007&id=8425&pageNo=8&direction=1

Καλά διαβάσατε. Ούτε έχετε παραισθήσεις ούτε τίθεται θέμα κάποιου τυπογραφικού λάθους. Γιατί η αλλαγή αυτή πλεύσης από την Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ; Απλούστατα επειδή η κόρη της έχει αποφοιτήσει από το Αμερικάνικο Κολλέγιο (Deree). Εσείς πιστεύετε ότι αν η κόρη της δεν είχε σπουδάσει στο Deree θα έκανε τέτοιες δηλώσεις; Εγώ πιστεύω πως όχι. Συγχαρητήρια λοιπόν κυρία Αλέκα Παπαρήγα για την συνέπειά σας και την ηθική σας. Και εφόσον δεν υπάρχει κάποια εσωτερική αντίδραση από το κόμμα του ΚΚΕ για την δήλωση αυτή, τότε προφανώς η ηγήτρια του ΚΚΕ εκφράζει ολόκληρο το κόμμα. Και τελικά ποια ακριβώς είναι η θέση του σχιζοφρενικού αυτού κόμματος; Είναι κατά της αναγνώρισης των Ιδιωτικών όπως μας έλεγε τόσα χρόνια ή είναι υπέρ με κάποια κριτήρια όπως λέει η αρχηγός του; Θα μας εξηγήσει κάποιος;

Τίθεται και άλλο ένα σοβαρό ζήτημα όμως. Γιατί κυρία Παπαρήγα μου, αφού αναγνωρίζετε ότι κάποια Ιδιωτικά Πανεπιστήμια είναι ανώτερα από πολλά Δημόσια, αντιτίθεστε στην αναγνώριση ΟΛΩΝ των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων; Διότι η πάγια θέση της Αριστεράς είναι αναγνώριση σε κανένα Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο. Με πιο δικαίωμα πολεμάτε την επίσημη αναγνώριση κάποιων πτυχίων που ανεπίσημα αναγνωρίζετε ισότιμα με αυτά των Δημοσίου; Γιατί δεν λέτε αυτό που λένε και όλοι οι υπόλοιποι, ότι δηλαδή τα πτυχία των Ιδιωτικών θα πρέπει να αναγνωριστούν εφόσον τα ιδρύματα που τα εκδίδουν περάσουν από μία διαδικασία αξιολόγησης; Αυτή είναι η κοινωνική δικαιοσύνη την οποία ευαγγελίζεστε; Και πάλι συγχαρητήρια.

Ποιο είναι το ουσιαστικό πρόβλημα του ΚΚΕ; Ότι οι αγκυλωμένες αντιλήψεις που υπάρχουν στο μυαλό τους έρχονται σε αντίθεση με τις τάσεις της σημερινής κοινωνίας που υπάρχουν στην πραγματικότητα. Από την μία έχουν τις αραχνιασμένες – και αμετακίνητες – αρχές τους και από την άλλη δεν μπορούν να αγνοήσουν και το πραγματικά δίκαιο. Η ιδεολογία τους συγκρούεται βάναυσα με την κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτή ακριβώς η κατάσταση τους οδηγεί στην πολιτική σχιζοφρένεια που εκφράζει απόλυτα στην συγκεκριμένη περίπτωση η εκπρόσωπός τους.

Περί ΚΚΕ και Δικαιώματος στην Απεργία

Το ΚΚΕ από την αρχή της ιδρύσεώς του προσπαθεί να πλασαριστεί ως η προστάτιδα δύναμη του εργάτη. Ένα από τα εργατικά δικαιώματα που υπερασπίζεται συστηματικά το ΚΚΕ είναι το δικαίωμα της απεργίας, ακόμα και σε περιπτώσεις που η απεργία κρίνεται παράνομη και καταχρηστική. Πέραν του ερωτήματος αν πάντοτε έχει το δίκιο με το μέρος του ο απεργός (π.χ. δεχόμαστε να απεργεί μία πληθυσμιακή ομάδα διεκδικώντας εξωφρενικά προνόμια;), τίθεται ένα ακόμα πιο θεμελιώδες ερώτημα: Πιστεύουν πράγματι οι κομμουνιστές ότι το δικαίωμα της απεργίας είναι ιερό;

Επειδή δεν μπορούμε να διαβάσουμε το μυαλό κανενός, την μόνη σίγουρη απάντηση μπορούμε να την πάρουμε εάν εξετάσουμε ποιά ήταν η στάση των κομμουνιστών στο δικαίωμα της απεργίας όταν είχαν οι ίδιοι της εξουσία. Ευτυχώς για εμάς υπάρχει ένα τέτοιο ιστορικό παράδειγμα και μάλιστα στην γενέτειρα του κομμουνισμού, στην Σοβιετική Ένωση. Την δεκαετία του '60 είχε γίνει μία πολύ μεγάλη απεργία στο Νοβοτσερκάσκ, όπου οι εργάτες διαμαρτύρονταν για τους χαμηλούς μισθούς και την έλλειψη τροφίμων. Πώς τους αντιμετώπισε το Κομμουνιστικό καθεστώς; Απλούστατα, τους πυροβόλησε!!! Άνοιξαν πύρ, χωρίς δισταγμό ή προειδοποίηση, εναντίον των άοπλων διαδηλωτών και ακολούθησε κανονική σφαγή. Αξίζει να διαβάστε τι λέει ο Ρώσος ιστορικός Αλεξέι Μίλερ για το περιστατικό αυτό:
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&s=vioi-kai-politeies&c=texnes&date=24/10/2009

Εδώ τι κάνουν οι κομμουνιστές όταν ανοίξει έστω και μία μύτη διαδηλωτή λόγω αστυνομικής βίας (την οποία βία φυσικά όλοι μας καταδικάζουμε); Χαμός. Απαιτούν να παραιτηθεί ο υπουργός, καταγγέλλουν την κυβέρνηση, κτλ κτλ. Συνεπώς διαπιστώνουμε ότι οι κομμουνιστές είναι υπέρ της απεργίας επιλεκτικά, μόνο σε μη κομμουνιστικά καθεστώτα. Άρα λοιπόν δεν πιστεύουν πραγματικά στο «ιερό» δικαίωμα της απεργίας, αλλά το χρησιμοποιούν ως μοχλό πίεσης για να φέρουν σε δυσχερή θέση και να φθείρουν την εκάστοτε μη κομμουνιστική κυβέρνηση. Δεν είναι οι κομουνιστές γενικά κατά της βίας, είναι κατά της βίας μόνο όταν αυτή ασκείται από μη κομμουνιστές.

Αυτό μπορεί να φαίνεται περίεργο για κάποιον που δεν έχει γνωρίσει τον τρόπο σκέψεως των κομμουνιστών. Με την νοοτροπία «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» οι κομμουνιστές καλωσορίζουν οτιδήποτε μπορεί να τους φέρει πιο κοντά στην εξουσία και κατά συνέπεια ότι αποσταθεροποιεί την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό διότι μόνο τότε μπορεί να αποκομίσει κάποιο όφελος το ΚΚΕ. Διότι εάν όλα πήγαιναν τέλεια σε αυτήν την χώρα, ποιος θα ψήφιζε ΚΚΕ; Κανένας. Η ηθική του κομμουνιστή απλώς δεν είναι ηθική. Δέχεται ως ηθικό οτιδήποτε συμφέρει τον κομμουνισμό, ακόμα και εάν αυτό είναι ψέμα ή και φόνος.

Τα μικρά κόμματα είναι ευνοημένα ακριβώς επειδή είναι μικρά κόμματα και δεν έχουν κυβερνήσει ποτέ. Έτσι είναι πολύ πιο δύσκολο να τα κατηγορήσει κανείς για κάτι. Όμως μπορεί το ΚΚΕ να μην έχει κυβερνήσει, αλλά έχει κυβερνήσει ο κομμουνισμός. Θα καταδικάσουν οι Έλληνες κομμουνιστές και το ΚΚΕ την σφαγή του Νοβοτσερκάσκ; Σίγουρα όχι. Είμαι σίγουρος διότι έχουν ήδη θεοποιήσει τα ανθρωπόμορφα κτήνη που διέταξαν αυτήν την σφαγή και που καμμία διαφορά δεν έχουν με τον Χίτλερ.

Περισσότερες πληροφορίες για την σφαγή του Νοβοτσερκάσκ, όσοι ενδιαφέρεστε, θα βρείτε στο Wikipedeia και στο Youtube...

ΚΚΕ και Λαϊκισμός – Μέρος 2ο

Από τότε που ξέσπασε η οικονομική κρίση το ΚΚΕ υιοθέτησε την ατάκα «[Ψήφισε ΚΚΕ] για να μην πληρώσεις την κρίση τους», εκμεταλλευόμενο την συγκυρία της κρίσης και των Ευρωεκλογών. Ας εξετάσουμε λοιπόν εάν θα μπορούσε η ψήφος στο ΚΚΕ να μας κάνει να αποφύγουμε την οικονομική κρίση (αυτήν την συγκεκριμένη αλλά και οποιαδήποτε άλλη) και με ποιους τρόπους.

Είναι γνωστή η θέση του ΚΚΕ για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι δηλαδή θα έπρεπε να αποχωρήσουμε από αυτήν. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν κατά πόσον θα μπορούσαμε να αποφύγουμε την κρίση εάν δεν ανήκαμε στην Ε.Ε. Μήπως τα υπόλοιπα κράτη του κόσμου, πλην Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν επηρεάζονται από τις παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις; Ας πάρουμε για παράδειγμα την Κίνα που και στην άλλη άκρη του κόσμου είναι, και μέλος της Ε.Ε. δεν είναι, και είναι στο κάτω κάτω της γραφής κομμουνιστικό κράτος. Η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους Κινέζους (υπάρχουν εκτιμήσεις για 750.000 επιχειρήσεις που κλείνουν και 20 εκατομμύρια άνθρωποι που μένουν άνεργοι).

Μήπως όμως το ΚΚΕ, θα αναρωτηθεί κάποιος καλόπιστος, δεν εννοεί με το σύνθημα αυτό («για να μην πληρώσεις την κρίση τους» δηλαδή) απλά την αποχώρηση από την Ε.Ε. αλλά την νίκη του ΚΚΕ στις εκλογές; Ας υποθέσουμε ότι με κάποιον μαγικό τρόπο το ΚΚΕ επικρατεί στην Ελλάδα και επιβάλλει το ολοκληρωτικό καθεστώς του κομμουνισμού. Η κομμουνιστική κυβέρνηση θα μπορούσε να μας προστατέψει από την οικονομική κρίση; Ασφαλώς όχι. Όπως αναφέραμε και λίγο νωρίτερα οι κομμουνιστική Κίνα δεν αποτελεί εξαίρεση στις χώρες που έχουν πληγεί από την κρίση. Σε τι λοιπόν, ας μας εξηγήσουν, συγκεκριμένα θα ωφελούσε η ψήφος στο ΚΚΕ όσον αφορά την κρίση;

Ο λόγος που επηρεάζονται όλα τα κράτη της Γής από μία οικονομική κρίση τέτοιου μεγέθους είναι απλός, δεν χρειάζεται παρά λίγη κοινή λογική για να το καταλάβει κανείς. Όταν έχεις εμπορικές συναλλαγές με ένα κράτος και το κράτος αυτό υποστεί οικονομική κρίση, τότε η κρίση αυτή περνάει και σε σένα (σταματάει να ψωνίζει αυτά που παράγεις, δεν έρχεται για τουρισμό σε σένα, κ.α.). Κατά συνέπεια η κρίση επεκτείνεται σε όλα τα κράτη (αφού όλα έχουν δοσοληψίες μεταξύ τους). Δεν είναι θέμα παγκοσμιοποίησης, δεν πάμε καν μέχρι εκεί, μιλάμε για απλό εμπόριο όπως γίνεται εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Συνεπώς η ισχυροποίηση/επικράτηση του ΚΚΕ σε τίποτα δεν θα μπορούσε να μας ωφελήσει και άρα το ΚΚΕ απλώς λαϊκίζει (ως συνήθως) προσπαθώντας να επενδύσει στην απελπισία του κόσμου για να κερδίσει ψήφους. Ο κόσμος όμως δεν είναι καθόλου χαζός και αντιλαμβάνεται τι παιχνίδια παίζονται εις βάρος του. Για αυτό και το ΚΚΕ με την τακτική που ακολουθεί όχι μόνο δεν θα δεί ποτέ τα ποσοστά του να αυξάνονται, αλλά αντιθέτως θα τα βλέπει σιγά σιγά να μειώνονται ώσπου να ακολουθήσει την μοίρα των υπολοίπων ΚΚ της Ευρώπης.

ΚΚΕ και Δικομματισμός

Ακούμε συνεχώς το ΚΚΕ να βάλει εναντίον του δικομματισμού και να καλεί τους πολίτες να απομακρυνθούν από τα δύο μεγάλα κόμματα. Ενδιαφέρεται όμως πραγματικά το ΚΚΕ να πέσει ο δικομματισμός ή ενδιαφέρεται μόνο εφόσον η πτώση του δικομματισμού έχει να αποφέρει οφέλη για το ίδιο το ΚΚΕ;

Θυμόμαστε όλοι την πρόσφατη ραγδαία άνοδο που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, που φυσικά αποδείχθηκε τελικώς πρόσκαιρη, οφειλόταν στην πτώση των ποσοστών των δύο μεγάλων κομμάτων και ιδίως του ΠΑΣΟΚ. Εφόσον το ΚΚΕ εχθρεύεται τόσο πολύ τον δικομματισμό η εξέλιξη αυτή θα έπρεπε να χαροποιήσει τα στελέχη του. Αντιθέτως, η ηγεσία του ΚΚΕ στράφηκε (αρκετά μουδιασμένη βέβαια καθώς δεν περίμενε να αποκτήσει ένα ανταγωνιστικό τους κόμμα τέτοια μεγάλη άνοδο ενώ οι ίδιοι έμειναν στάσιμοι) εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορώντας τους για χίλια δυο. Μήπως όμως η στάση αυτή ισχύει μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ; Μάλλον όχι, διότι η ίδια ακριβώς στάση τηρείται και για τον αργά αλλά σταθερά ανοδικό ΛΑΟΣ.

Άρα λοιπόν η στάση του ΚΚΕ είναι καθαρώς υποκριτική. Δεν ενδιαφέρεται για τον δικομματισμό αλλά αποκλειστικώς και μόνο για το ιδίον όφελος. Όταν το άθροισμα των ποσοστών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μειώνεται αλλά την διαφορά αυτήν την καρπώνεται κάποιο κόμμα πλην του ΚΚΕ, τότε η ηγεσία του ΚΚΕ (που σύμφωνα με αυτά που διακηρύττει θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένη) αρχίζει και αφρίζει από το κακό της εκστομίζοντας για το "σύμμαχο - στην θεωρία - κατά του δικομματισμού" κόμμα ότι κατηγορίες μπορεί. Πάντοτε βρίσκει φυσικά μία καλή δικαιολογία, καθώς δεν θέλει να αποκαλυφθούν τα ιδιοτελή κίνητρά της, κρίνοντας όλους τους άλλους ως είτε λαϊκιστές, είτε ακραίους, είτε απατεώνες, κτλ (λες και οι ίδιοι αποτελούν την μοναδική εξαίρεση του πολιτικού κόσμου της Ελλάδος).

Δεν είναι και κάτι φοβερά δύσκολο να φτάσει κανείς σε αυτό το συμπέρασμα. Υπάρχει έστω και ένας που να πιστεύει ότι η ηγεσία του ΚΚΕ θα προτιμούσε να πέσουν τα ποσοστά του δικομματισμού και ας πέσουν και τα δικά τους ποσοστά; Σε τι θα τους ωφελούσε η πτώση του δικομματισμού εάν αυτό οδηγήσει στην ανάδειξη νέων πολιτικών δυνάμεων; Το να πέφτει ο δικομματισμός χωρίς να ωφελούνται τα υπόλοιπα μικρά κόμματα είναι ταυτόσημο με την άνοδο του ΚΚΕ. Άρα λοιπόν το ΚΚΕ έχει βρεί έναν τρόπο να ζητάει την ψήφο του λαού αλλά ζητώντας το εμμέσως και πολύ πιο κομψά. Ανάγοντάς το σε ένα σύνθημα που ακούγεται πολύ πιο ευχάριστα από το "ψηφίστε εμάς" ή κάτι παρεμφερές. Το σύνθημα "κάτω ο δικομματισμός".

Θα αναρωτηθεί κανείς: "Μόνο για το ΚΚΕ ισχύει αυτό;". Όχι, ισχύει για όλα τα μικρά κόμματα. Όλα κάνουν χρήση σοφιστικής μπακαλοπολιτικής τέτοιου είδους και για αυτό δεν μπορούν να αυξήσουν σταθερά τα ποσοστά τους. Απλώς το ΚΚΕ είναι αυτό που χρησιμοποιεί κατά κόρον και από πολύ παλιά το σύνθημα αυτό. Αλλά όταν κάποιος δεν έχει προσωπική αξία θεωρεί ότι ο μόνος τρόπος να ανέβει είναι να πέσουν όλοι οι άλλοι γύρω του (βλέπε και πολιτική "ώριμου φρούτου"). Τελικά αυτός μάλλον είναι και ο καλύτερος τρόπος να στηρίξει ένα μικρό κόμμα τον δικομματισμό, παρουσιάζοντας πλήρη έλλειψη σοβαρότητας.

Έχει Αλλάξει το ΚΚΕ;

Δεν πάνε πάρα πολλά χρόνια από τότε που το ΚΚΕ ενεργούσε περισσότερο ως Σοβιετικό παρά ως Ελληνικό κόμμα, καθώς προάσπιζε με οποιαδήποτε θυσία τα συμφέροντα της Σοβιετικής Ένωσης και του Κομμουνισμού. Η πράξη αυτή που κανένας εχέφρων άνθρωπος δεν μπορεί παρά να κατακρίνει, είχε τουλάχιστον τότε κάποια λογική. Έχει συνετιστεί όμως το ΚΚΕ από τότε, ή συνεχίζει να προασπίζει ξένα συμφέροντα, δρώντας συνεπώς προδοτικά προς το κράτος μας;

Θυμάμαι ακόμα τις αντιδράσεις του ΚΚΕ για την απόσχιση του Κοσόβου από την Σερβία. Βαριές εκφράσεις σε βάρος των Αμερικανών, πορείες διαμαρτυρίας στην Αμερικάνικη πρεσβεία, κάψιμο της Αμερικάνικης σημαίας, και άλλα πολλά. Η αλήθεια είναι ότι το ΚΚΕ είχε κάθε δίκιο να διαμαρτύρεται τότε, καθώς η επέμβαση αυτή της Αμερικής ήταν πράγματι αδικαιολόγητη, ανήθικη, ιμπεριαλιστική, κ.τ.λ. Και πολύ καλά έκαναν και διαμαρτυρήθηκαν τότε τόσο το ΚΚΕ όσο και σωρό άλλος κόσμος από άλλους πολιτικούς χώρους.

Το κακό για το ΚΚΕ είναι ότι λίγο αργότερα έγινε παρόμοιο περιστατικό από την πλευρά των Ρώσων αυτήν την φορά, εις βάρος της Σερβίας (το θυμόμαστε όλοι πιστεύω, καθώς για μέρες τα κανάλια μόνο αυτό έπαιζαν). Τα στρατεύματα της Ρωσίας εισέβαλαν στην Γεωργία και έδωσαν έτσι την ευκαιρία στην Οσετία να αποσχιστεί από την Γεωργία. Τι είπε τότε το ΚΚΕ; Τίποτα εκτός από μερικά χλιαρά σχόλια, ούτε μία αντίδραση, ούτε ένας αφορισμός, ούτε μία πορεία διαμαρτυρίας; Άρα λοιπόν μόνο ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός τους ενοχλεί και ο Ρωσικός είναι καλός; Είναι μεγάλη ατυχία επαναλαμβάνω για το ΚΚΕ, ότι οι δύο αυτές περιπτώσεις είναι τραγικά όμοιες.

Συμπεραίνουμε μετά από όλα αυτά λοιπόν, ότι ο πραγματικός λόγος που φώναζε τότε το ΚΚΕ για το Κόσοβο δεν ήταν η δικαιοσύνη και η ηθική, αλλά η ενίσχυση των Αμερικανών και η αποδυνάμωση της Ρωσίας. Και σχετικά με το αρχικό μας σχόλιο, ποια είναι η λογική του ΚΚΕ; Η υποστήριξή του προς την Κομμουνιστική Ρωσία είχε κάποτε τουλάχιστον μία λογική, τώρα όμως γιατί είναι τόσο πολύ προσηλωμένο στην Ρωσία, αφού πλέον Ρωσικός κομμουνισμός δεν υφίσταται;

Το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδος λοιπόν είναι πράγματι, από όλες τις απόψεις, κολλημένο στο παρελθόν. Ένα παρελθόν το οποίο αν κάποτε είχε κάποια λογική, τώρα δεν έχει ούτε καν αυτήν. Η προσήλωση σε μία χώρα που κάποτε συνέπνεε ιδεολογικώς με το ΚΚΕ προφανώς δεν είναι λόγος για την Ρωσόδουλη συμπεριφορά ενός ελληνικού κόμματος. Τελικά είναι ή όχι ελληνικό κόμμα. Καιρός να επιλέξουν...

Υποκρισία Παπαρήγα

Οι θέσεις του Κ.Κ.Ε. για την ιδιωτική παιδεία είναι γνωστές. Όταν όμως έχεις μία ιδεολογία, οφείλεις να την τηρείς και εσύ ο ίδιος. Αντίθετα, η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ, κυρία Παπαρήγα, δεν εφαρμόζει εμπράκτως στην προσωπική της ζωή αυτά τα οποία υποστηρίζει στα λόγια. Συγκεκριμένα, η κόρη της κας Παπαρήγα έχει τελειώσει ιδιωτικό σχολείο (ακούγεται ότι είναι το Αμερικάνικο Κολλέγιο Αθηνών, το πιο γνωστό ως Deree).

Θα σπεύσει ο φανατικός ψηφοφόρος (κοινώς το κομματόσκυλο) του ΚΚΕ να πει: «Ε η γυναίκα προσπαθεί να προσφέρει το καλύτερο στο παιδί της». Εκ πρώτης όψεως το επιχείρημα αυτό στέκει, αλλά αν το εξετάσουμε λίγο εις βάθος αρχίζει να μπάζει νερά. Όταν ένας άνθρωπος είναι ιδεολογικά αντίθετος σε κάτι και το πολεμάει με σθένος, ότι και να γίνει θα αποφύγει όσο μπορεί να καταφύγει σε αυτό. Ο πραγματικός και αγνός ιδεολόγος δεν καταδέχεται να καταφύγει στην λύση την οποία προ ολίγου καταπολεμούσε, αν όχι για κάποιον άλλον λόγο, τουλάχιστον από απλό φιλότιμο.

Αυτή όμως δεν είναι η σημαντικότερη πτυχή του θέματος, καθώς είναι γνωστό σε όλους μας το ήθος των Ελλήνων πολιτικών. Το σημαντικότερο είναι τα μηνύματα που δίνει μία τέτοια κίνηση στον κόσμο, ιδίως όταν γίνεται από έναν πολέμιο της ιδιωτικής παιδείας. Με το να στέλνει λοιπόν η κα Παπαρήγα το παιδί της στο ιδιωτικό, παραδέχεται εμμέσως πλην σαφώς ότι η ιδιωτική εκπαίδευση είναι καλύτερη. Διότι για ποιόν άλλο λόγο θα πλήρωνε για να παρέχει στο παιδί της κάτι που υπάρχει διαθέσιμο και δωρεάν; Στην συνέντευξή της ισχυρίστηκε ότι δεν την βόλευε το ωράριο καθώς δεν είχε που να αφήσει το παιδί, όμως αναρωτιέμαι εγώ πώς αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα εκατομμύρια άλλες Ελληνίδες μανάδες; Έλεος με τις γελοίες δικαιολογίες πια...

Εδώ όμως είναι που προκύπτει και ένα ακόμη σοβαρότερο ζήτημα ηθικής φύσεως: Πώς είναι δυνατόν να καταπολεμάει τόσο έντονα το ΚΚΕ την ιδιωτική παιδεία, την στιγμή που η επικεφαλής του κόμματος αυτού εμμέσως δηλώνει ότι η ιδιωτική παιδεία υπερτερεί της δημοσίου; Δηλαδή προσπαθούμε να μην αναγνωρίσουμε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ενώ ταυτόχρονα παραδεχόμαστε ότι τα δημόσια υστερούν αυτών; Αν τα δημόσια είναι καλύτερα, τότε καταλαβαίνει κανείς προς τι ο αγώνας του ΚΚΕ (και άλλων πολλών), αλλά ποια είναι η ηθική του κόμματος που πολεμάει να μην αναγνωριστεί αυτό που θεωρεί ότι πραγματικά αξίζει; Αυτή λοιπόν είναι η υπεύθυνη και ηθική στάση ενός κόμματος του ελληνικού κοινοβουλίου; Ότι απόφοιτοι άξιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων δεν πρέπει να αναγνωρίζονται;

Και εφόσον η σημαιοφόρος του ΚΚΕ αναγνωρίζει την αξία της ιδιωτικής εκπαίδευσης, τότε μήπως μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος για ποιον ακριβώς λόγο ανθίσταται στην αναγνώρισή της; Προσέξτε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν πρόβλημα με την ύπαρξη ιδιωτικής παιδείας, το πρόβλημα έγκειται αποκλειστικά και μόνο στην αναγνώριση των ιδρυμάτων αυτών. Συνεπώς μάλλον κάποιον λάκκο έχει η φάβα...

ΚΚΕ και Λαϊκισμός

Είναι απολύτως δεδομένο ότι όλα τα κόμματα, μικρά και μεγάλα, έχουν σαν αιχμή του δόρατος στην πολιτική τους τον λαϊκισμό. Μερικές φορές όμως το μέγεθος του λαϊκισμού είναι τόσο υπερβολικό, που μόνο αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσει σε έναν οποιονδήποτε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο.

Ένα τέτοιο παράδειγμα υπέρμετρου πραγματικά λαϊκισμού, είναι η ανακοίνωση του Π.Α.Μ.Ε. σχετικά με τις εργασιακές του διεκδικήσεις. Αναφέρεται ότι το επίδομα ανεργίας που διεκδικεί η συνδικαλιστική παράταξη του Κ.Κ.Ε. είναι 1.120 Ευρώ!! Ωραίο ακούγεται αυτό στα λόγια, αλλά ας εξετάσουμε αν είναι μία πρόταση συμφέρουσα και εφικτή, ή αν είναι μία πρόταση παράλογη και πρόχειρα λαϊκίστικη.

Όσο και να ανέβαιναν μέσα στο άμεσο χρονικό διάστημα οι μισθοί, είναι ποτέ δυνατόν μία τόσο μεγάλη αύξηση του επιδόματος ανεργίας να μην είχε σαν αποτέλεσμα την αεργία; Είναι απολύτως βέβαιο ότι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού θα επέλεγε να κάθεται και να εισπράττει τα 1.120 Ευρώ χωρίς να κάνει τίποτα. Συγκεκριμένα, είναι απολύτως βέβαιο ότι όσοι έχουν μισθό λιγότερο από αυτό το ποσό, απλά δεν θα εργάζονταν. Αλλά και από τους υπόλοιπους, τους πιο υψηλόμισθους, πολλοί θα επέλεγαν να μην εργάζονται.

Μία άλλη επίπτωση, λιγότερο προφανής, που θα είχε ένα τέτοιο καταστροφικό μέτρο, θα ήταν η τεμπελοποίηση της νεολαίας και η υπονόμευση των Πανεπιστημίων και της Παιδείας γενικότερα. Ποιος νέος άνθρωπος θα πήγαινε να σπουδάσει για τέσσερα – τουλάχιστον – χρόνια αντί να σταματήσει τις σπουδές αμέσως μετά την υποχρεωτική εκπαίδευση (ή το πολύ μετά το Λύκειο) και να εισπράττει το τετράπαχο αυτό επίδομα; Μόνο για 4 χρόνια, το συνολικό ποσό που θα μάζευε ο νέος από το επίδομα ανεργίας θα ήταν 53.760 Ευρώ!!! Έτσι αντί να ξόδευε για τις σπουδές του (οι περισσότεροι περνάνε σε σχολές της επαρχίας όπου έχουν έξοδα ενοικίασης και διαβίωσης), αντίθετα θα μάζευε χρήματα, και μάλιστα μία μικρή περιουσία.

Βλέπετε ότι δεν χρειάζεται καν να εξετάσουμε αν υπάρχει η δυνατότητα να αντεπεξέλθει οικονομικά η πολιτεία σε ένα τέτοιο μέτρο. Αλλά ακόμα και να μπορούσε, δεν θα έπρεπε σε καμμία απολύτως περίπτωση να προβεί σε μία τέτοια κίνηση, για τους λόγους που νωρίτερα εξηγήσαμε. Απλά μένουμε με την απορία αν οι κύριοι / κυρίες του Π.Α.Μ.Ε. είναι τόσο υπερβολικά ανεύθυνοι ή αν είναι τόσο υπερβολικά ανόητοι.

Να λοιπόν γιατί ο κόσμος δεν μπορεί να ξεφύγει από τον δικομματισμό και τον δίλημμα ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ (ή αλλιώς «Σκύλλα ή Χάρυβδη»): διότι δεν υπάρχει μία αξιόλογη πρόταση από τα μικρότερα κόμματα. Όταν αυτά κάνουν τέτοιες δηλώσεις, τότε κανείς πλέον δεν προτίθεται να τους πάρει στα σοβαρά.

Κομμουνιστικοί Μύθοι

Γνώση για όλα τα θέματα κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να έχει, για αυτό και είναι δύσκολο μερικές φορές να καταλάβουμε αν κάποιος μας λέει ψέμματα σχετικά με κάποια παρελθόντα γεγονότα. Παρόλα αυτά, αν χρησιμοποιήσουμε την κοινή λογική μας μπορούμε να εξακριβώσουμε την αλήθεια πολλών πραγμάτων χωρίς να τα γνωρίζουμε από πρώτο χέρι. Κλασικό παράδειγμα αυτού είναι ο μύθος περί εκπαιδεύσεως στην κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση.

Ισχυρίζονται οι κομμουνιστές, όντας φερέφωνα συνήθως και οι ίδιοι χωρίς την ικανότητα να σκεφτούν από μόνοι τους, ότι στο κομμουνιστικό καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης ο κάθε νέος – αντίθετως με σήμερα – είχε την επιλογή να σπουδάσει ακριβώς αυτό που ήθελε. Ο μύθος αυτός είναι πολύ διαδεδομένος και όλοι οι κομμουνιστές τον έχουν καραμέλα. Ας εξετάσουμε όμως κάτω από το φώς της ψυχρής λογικής για να δούμε εάν κάτι τέτοιο μπορεί εξ 'αρχής να στέκει σε μία οποιανδήποτε κοινωνία.

Εάν λοιπόν σε μία κοινωνία η συντριπτική πλειοψηφία των νέων ονειρεύεται να ασχοληθεί επαγγελματικά με 3-4 συγκεκριμένα επαγγέλματα (π.χ. γιατρός, πιλότος, προγραμματιστής και δάσκαλος) πώς είναι δυνατόν να μπορέσουν όλοι να απορροφηθούν στους συγκεκριμένους κλάδους; Δηλαδή όλα τα άλλα επαγγέλματα – μερικά από αυτά απολύτως απαραίτητα για την επιβίωση μίας οποιασδήποτε κοινωνίας – ποιος θα τα εξασκεί; Για να το δούμε και λίγο διαφορετικά, υπάρχει κανένας άνθρωπος που να ονειρεύεται να γίνει σκουπιδιάρης; Ούτε ένας. Όλοι μας όμως γνωρίζουμε πολύ καλά τι συμβαίνει όταν οι σκουπιδιάρηδες απεργούν έστω και για μία μόνο εβδομάδα.

Άρα λοιπόν τι συνέβαινε στην κομμουνιστική Ρωσία; Δεν υπήρχαν σκουπιδιάρηδες και μεταφορείς; Δεν υπήρχαν χτίστες και αγρότες; Δεν υπήρχαν καθαρίστριες και οδηγοί; Προφανώς όλα αυτά τα επαγγέλματα υπήρχαν και κάποιοι ήταν αναγκασμένοι να τα ασκούν. Άρα λοιπόν τα ψεύδη που διαδίδουν οι Έλληνες κομμουνιστές – μερικοί όντας τόσο αφελείς που τα πιστεύουν και οι ίδιοι – είναι προφανή και τεράστια. Είναι πάντως πραγματικά θλιβερό αυτό που συμβαίνει. Κάποιος πετάει μία ανοησία και όλοι οι άλλοι γύρω του σπεύδουν άκριτα να την υιοθετήσουν και να την αναπαράξουν.

Γενικά οι κομμουνιστές παρουσιάζουν το κομμουνιστικό καθεστώς σαν έναν επίγειο παράδεισο. Φυσικά ο παράδεισος αυτός είναι αποκλειστικά και μόνο στην θεωρία και δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ στην πράξη. Στην θεωρία όμως όλα τα συστήματα είναι καλά και σωστά, στην εφαρμογή είναι πού όλα – ανεξαιρέτως – χωλαίνουν. Θα έλεγα ότι σε μία κοινωνία περισσότερη σημασία έχει η ποιότητα των ανθρώπων και λιγότερο το σύστημα, συνεπώς ας προσπαθήσουμε να βελτιωθούμε πρώτα εκεί και μετά σε οτιδήποτε άλλο.

Τρείς Συγκλονιστικές Φράσεις

Τρείς φράσεις εκ «στόματος» ΚΚΕ που θα σας συγκλονίσουν. Ελπίζω πραγματικά να έχει αλλάξει απόψεις το συγκεκριμένο κόμμα και ελπίζω κάποια στιγμή να έχουμε μία δήλωση συγνώμης για αυτά τα φρικαλέα πράγματα...

Η Πρώτη:

«Αν δεν νικιόμασταν στη Μ.Ασία, η Τουρκία θα ‘τανε σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε» - Ριζοσπάστης, 12/07/1935.

Γεννάει αυτομάτως αμέτρητα ερωτηματικά. Προφανώς, βάσει των λεγομένων της ίδιας της ηγεσίας του, το ΚΚΕ έπραξε προδοτικά, χαιρόμενο για μία Ελληνική καταστροφή. Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι τι εννοούνε όταν λένε ότι επιπλέον επιδιώξανε την ήττα. Δηλαδή τι ακριβώς μέτρα πήρανε προς αυτήν την κατεύθυνση;; Άλλο μεγάλο ερώτημα είναι ο λόγος για τον οποίον επιδίωξαν την Ελληνική ήττα. Δεν πιστεύω ότι το θέλανε μόνο και μόνο για τον λόγο που προβάλουν, ίσως να έπαιξαν ρόλο και τα συμφέροντα της Σοβιετικής Ένωσης στην περιοχή...

Η δεύτερη:

«Ό,τι λέει το Κομμουνιστικόν Κόμμα της Σοβιετικής Ενώσεως είναι νόμος για το ΚΚΕ. Το Κόμμα μας είναι απόλυτα αφοσιωμένον στη μάνα μας τη Σοβιετική Ένωση». - Απόφασις 7ης Ολομελείας της Κ.Ε. του ΚΚΕ «Ν. Κόσμος» Οκτώβριος 1952, σελ. 13.

Αποδεικνύει ότι το ΚΚΕ – εκείνη την περίοδο τουλάχιστον – ήταν ένα κόμμα προδοτικό. Διότι πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί ένα κόμμα το οποίο δηλώνει απερίφραστα ότι θα κάνει οτιδήποτε για το συμφέρον ενός άλλου κράτους. Είναι δεδομένο ότι κάποιες φορές τα συμφέροντα των δύο κρατών (Ελλάδας και Σοβιετικής Ένωσης) θα συμπίπτουν, όμως άλλες φορές είναι επίσης βέβαιο ότι θα συγκρούονται. Η ηγεσία του ΚΚΕ δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να υποστηρίξει Ελληνικά συμφέροντα αν αυτά αντιτίθενται σε αυτά της Σοβιετικής Ένωσης.

Η τρίτη:

Η 6η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Ιαν. 1934) καθόρισε ως υποχρέωση του ΚΚΕ:

«να αγωνισθεί για την εθνική αυτοδιάθεση μέχρις αποχωρισμού των καταπιεζομένων Μακεδόνων και Θρακών και να συνεργασθεί δια τον σκοπόν αυτόν με τας Βουλγαρικάς οργανώσεις της εσωτερικής επαναστατικής μακεδόνικης οργάνωσης (ενωμένης) και της θρακικής επαναστατικής οργάνωσης». («Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936», σελ. 201, 205, 206, 212).

Αυτή δεν είναι η μόνη δήλωση του ΚΚΕ όπου αναφέρεται σε Μακεδονικό έθνος και στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των Μακεδόνων και στην ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας κτλ... Και είναι πραγματικά ειρωνικό να βγαίνει σήμερα το επίσημο ΚΚΕ και να εμφανίζεται σαν υπερασπιστής της Μακεδονίας, ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια το μόνο που έκανε ήταν να προωθεί ανθελληνικές ιδέες χρήσιμες μόνο στα Σκόπια και την Βουλγαρία.

Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτές ήταν κάποιες «ατυχείς εκφράσεις» οι οποίες στην πραγματικότητα δεν εξέφραζαν την ηγεσία του ΚΚΕ. Η "ατυχής έκφραση" όμως έχει νόημα στον προφορικό λόγο όπου μιλάς αυθόρμητα χωρίς να έχει προετοιμάσει την κάθε σου λέξη. Ένα άρθρο εφημερίδας όμως, το οποίο προετοιμάζεις για ώρες, δεν είναι το ίδιο. Εκεί γράφεις πλήρως συνειδητά και το κυττάς και το ξανακυττάς πριν το υποβάλλεις. Άσε που θα το δεί και κάποιος άλλος κάποιο τόσο τραγικό λάθος και θα το διορθώσει. Και άσε που κάτι σαν και αυτό μπορείς να το ανακαλέσεις γραπτώς την επόμενη μέρα - ή έστω τον επόμενο μήνα, χρόνο, κτλ - που θα έχεις συνειδητοποιήσει τι έγραψες. Άρα λοιπόν δυστυχώς φαίνεται να μην είναι απλά θέμα "ατυχούς εκφράσεως".

Θα αναρωτηθεί κάποιος αν μπορεί το σημερινό ΚΚΕ, μετά από τόσα χρόνια, να κατηγορηθεί για αυτές της δηλώσεις. Η προφανής απάντηση είναι πως όσο δεν ανακαλεί, όσο δεν ζητάει συγνώμη από τον Ελληνικό λαό και όσο δεν δίνει πειστικές εξηγήσεις, έχει μεγάλες ευθύνες. Ας δούμε και τι γνώμη είχε ο Λένιν για αυτό το θέμα «Ή στάση ενός πολιτικού κόμματος απέναντι στα λάθη του είναι ένα από τα ασφαλέστερα κριτήρια για τη σοβαρότητα του κόμματος και για την εκπλήρωσης την πράξη από μέρους του των υποχρεώσεών του απέναντι στην τάξη του και στις εργαζόμενες μάζες. Να αναγνωρίσει ανοικτά τα λάθη του, να βρίσκει τις αιτίες του λάθους, να αναλύει την κατάσταση που τα γέννησε, να εξετάζει προσεκτικά τα μέσα για τη διόρθωση του λάθους, αυτό είναι το γνώρισμα ενός σοβαρού κόμματος, αυτό θα πει εκπλήρωση από μέρους του των υποχρεώσεών του, αυτό θα πει διαπαιδαγώγηση και μόρφωση της εργατικής τάξης και έπειτα της μάζας».

Ο σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι να πείσει τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ να μην ψηφίσουνε το συγκεκριμένο κόμμα. Ο σκοπός είναι να μάθουν όλοι την αλήθεια και να προβληματιστούν. Να προβληματιστούν για το κατά πόσον έχει αλλάξει το ΚΚΕ και κατά πόσον πλέον εξυπηρετεί τα Ελληνικά συμφέροντα, έναντι αυτών είτε της Σοβιετικής Ένωσης είτε άλλων κρατών.

Η ανατριχιαστική αλήθεια για το Κ.Κ.Ε.

Το παρακάτω κείμενο οφείλουν να το διαβάσουν κυρίως οι ψηφοφόροι της Αριστεράς ώστε να προβληματιστούνε για την ηγεσία τους. Όσοι είναι πραγματικοί αριστεροί πιστεύουν σε σημαντικές αξίες όπως η κοινωνική δικαιοσύνη και η κοινωνική ισότητα. Θέλω να πιστεύω ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους αγαπάει την Ελλάδα και θέλει το καλύτερο δυνατόν για αυτόν τον τόπο που ζούμε. Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να μάθουν μερικές σημαντικές αλήθειες για την ιστορία του ΚΚΕ. Οι αλήθειες αυτές είναι αδιαμφισβήτητες, καθώς η πλειονότης τους προκύπτει και από την εφημερίδα «Ριζοσπάστης», το επίσημο όργανο δηλαδή του ΚΚΕ.

Πρώτα από όλα, όπως φαίνεται και στην παρακάτω εικόνα (φωτογραφία 1), η κεντρική επιτροπή του Κ.Κ.Ε. καλούσε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τους Έλληνες στρατιώτες να παρατήσουν τα όπλα και να μην πολεμήσουν εναντίον του Άξονα. Παροτρύνονται οι Έλληνες στρατιώτες να ακολουθήσουν το παράδειγμα του «ηρωικού αδελφού λαού της Βουλγαρίας» και να παραδοθούν ουσιαστικά στις δυνάμεις του Άξονα. Ο «ηρωικός και αδελφός» Βουλγαρικός λαός είναι φυσικά ο ίδιος λαός που είχε προσπαθήσει λίγες δεκαετίες νωρίτερα (από 1909 συγκεκριμένα) να εξαφανίσει τον Ελληνικό πληθυσμό της Μακεδονίας (έστειλαν τους Κομιτατζήδες, Βούλγαρους) για να την υφαρπάξει. Αυτός ο «ηρωικός» λαός συμμάχησε με τους Ναζιστές με σκοπό να αποκομίσει – εις βάρος της Ελλάδος – εδαφικά οφέλη. Ο «αδελφικός» αυτός λαός, πιστός στα σχέδιά του να καταφέρει να επεκταθεί μέχρι το Αιγαίο, ανέλαβε την κατοχή της Μακεδονίας σαν αντάλλαγμα της υπακοής του από τους Ναζί. Ευθύς αμέσως οι Βούλγαροι ξεκίνησαν τις προσπάθειες (πιστοί στα σχέδιά τους από το 1900) εκκαθάρισης των Ελλήνων της Μακεδονίας. Αυτήν την άτιμη στάση υπέρ των Ναζιστών προσπάθησε προδοτικά να προωθήσει το ΚΚΕ τότε.

Φυσικά μία τέτοια στάση είναι εκτός των άλλων και προδοτική, διότι αν επηρεαζόταν ο Ελληνικός στρατός από την προπαγάνδα αυτή το μέτωπο θα βρισκόταν σε μεγάλο κίνδυνο, θα κατέρρεε εκ των έσω. Όταν παίρνεται μια απόφαση, είτε σωστή είτε λάθος, πρέπει όλοι ενωμένοι να την υποστηρίζουμε – πόσο μάλλον στον στρατό όπου η πειθαρχία είναι το Άλφα και το Ωμέγα.

Βλέπουμε τον ΕΛΑΣ (φωτογραφία 2) να εγγυείται την ασφάλεια στις δυνάμεις του άξονα κατά την αποχώρησή τους από την Ελλάδα, με κάποια... ανταλλάγματα. Ένα από αυτά τα μικρά ανταλλάγματα είναι να παραδώσουν οι Γερμανοί την Θεσσαλονίκη στα χέρια του ΕΛΑΣ. Ένα δεύτερο αντάλλαγμα είναι το να πολεμήσουν οι Γερμανοί εναντίον οποιουδήποτε αντιπάλου του «Λαϊκού Στρατού» και ένα τρίτο να προμηθεύσουν οι Γερμανοί οπλισμό στον ΕΛΑΣ ώστε να καθαρίσει τους εχθρούς του «Λαϊκού Στρατού». Τέλος ο ΕΛΑΣ αναλαμβάνει να καθαρίσει τις «Αντιλαϊκές Παρτιζάνικες Ομάδες» με την βοήθεια των φίλων του, Αλβανών και Βουλγάρων.

Ο ΕΛΑΣ από ότι φαίνεται, ενέταξε και Βουλγάρους στο δυναμικό του κατά το 1944 (φωτογραφία 3). Πολύ λογικό φυσικά να υποστηρίζουν οι Βούλγαροι τον ΕΛΑΣ, αφού γνώριζαν ότι αν επικρατούσε το ΚΚΕ θα ήταν πολύ πιο

εύκολο για την χώρα τους να αποσπάσει Ελληνικά εδάφη και να τα εντάξει στα δικά της.

Το πιο κορυφαίο όμως από όλα, είναι το σύμφωνο μεταξύ Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ) και Κομουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας (ΚΚΒ). Σε αυτό το σύμφωνο (φωτογραφία 4) αναφέρονται διάφορα ανατριχιαστικά, ανάμεσα στα οποία και η συμφωνία παραχώρησης διεξόδου στο Αιγαίο για την Βουλγαρία!!! Αυτό όμως σε απλά Ελληνικά σημαίνει ότι συμφώνησαν (χωρίς να ρωτήσουν τον Ελληνικό λαό) να παραχωρήσουν Ελληνικά εδάφη στην Βουλγαρία. Να λοιπόν γιατί οι Βούλγαροι πολεμούσαν μέσα στον ΕΛΑΣ. Αυτή δεν είναι φυσικά η μόνη παραχώρηση εδαφών την Ελλάδος σε άλλους, καθώς στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται ξεκάθαρα η συμφωνία δημιουργίας Μακεδονικού κράτους το οποίο θα περιλαμβάνει μέχρι και τον Όλυμπο και την Θάσο. Ολόκληρο το σύμφωνο αυτό είναι τρομακτικό, όχι μόνο για αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω.