Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Περί Ρατσισμού


Ρατσισμός σημαίνει να αντιμετωπίζουμε ανθρώπους διαφορετικών φυλών με διαφορετικό τρόπο, να κάνουμε δηλαδή διακρίσεις, αποκλειστικώς και μόνο βάσει της καταγωγής (ράτσας) τους. Ένα από τα πρώτα πράγματα που σου μαθαίνει η σύγχρονη κοινωνία είναι ότι κάτι τέτοιο είναι κακό. Μήπως όμως μερικές φορές είτε δεν είναι κακό είτε είναι αναγκαίο κακό;

Ας φανταστούμε ότι μία ωραία ημέρα το Ελληνικό κράτος αποφασίζει ότι η κάθε μία οικογένεια θα πρέπει να φιλοξενήσει για κάποιο χρονικό διάστημα έναν μετανάστη. Εάν λοιπόν έχει κάποιος να επιλέξει μεταξύ ενός Γάλλου, ενός Ρουμάνου, ενός Πακιστανού, ενός Αλβανού και ενός Μαύρου ποιον πιστεύετε ότι θα επιλέξει (ή ότι δεν θα επιλέξει); Προφανώς τον Γάλλο. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι επιλέγουμε τον Ευρωπαίο λόγω πιο συγγενικής κουλτούρας, αυτό δεν ισχύει και θα το αποδείξω αλλάζοντας λίγο την αρχική μας υπόθεση. Έστω ότι έχουμε λοιπόν την επιλογή να φιλοξενήσουμε έναν Αλβανό ή έναν Ιάπωνα. Δεν θα επιλέξουμε τον Ιάπωνα; Γενικότερα θα επιλέξουμε αυτόν που θεωρούμε λιγότερο επικίνδυνο για εμάς.

Η κρίσιμη ερώτηση λοιπόν είναι: πώς κρίνουμε ποιος είναι λιγότερο ή περισσότερο επικίνδυνος; Μα κρίνοντας από την τάση του συνόλου του πληθυσμού (φυλής) στον οποίο αυτό το άτομο ανήκει. Εάν δηλαδή από την εμπειρία μας (ΜΜΕ, συζητήσεις, προσωπικές μαρτυρίες, κτλ) γνωρίζουμε ότι π.χ. οι Πακιστανοί κλέβουν σε ποσοστό 20% ενώ οι Ιρανοί κλέβουν σε ποσοστό 2%, είναι δυνατόν να μην το εκλάβουμε ως κριτήριο επιλογής εφόσον πρόκειται για την προσωπική μας ασφάλεια; Υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος σε αυτήν την περίπτωση που να επιλέξει τον Πακιστανό από την στιγμή που δεν έχει κάποιο άλλο κριτήριο επιλογής (π.χ. δεν τους γνωρίζει προσωπικά); Και φυσικά θα επιλέξουμε αυτόν από την φυλή με την χαμηλότερη επικινδυνότητα, διότι όταν πρόκειται για την προσωπική μας ασφάλεια τότε μόνο γινόμαστε ρεαλιστές και εγκαταλείπουμε τις αμπελοηθικολογίες.

Εάν κάποιος αναρωτηθεί εάν το ποσοστό εγκληματικότητας αλλάζει τόσο πολύ από λαό σε λαό η απάντηση είναι «σαφέστατα ναι». Ένα από τα άπειρα παραδείγματα που υπάρχουν είναι αυτό των Ρουμάνων. Όταν πάς στην Ρουμανία το πρώτο πράγμα που σου λένε από το ταξιδιωτικό γραφείο είναι να προσέχεις πολύ τα πράγματά σου διότι γίνονται πολλές κλοπές. Όποιος έχει πάει εκεί γνωρίζει ότι οι Ρουμάνοι είναι ταχυδακτυλουργοί και μπορούν να σου εξαφανίσουν το πορτοφόλι σου χωρίς να το πάρεις είδηση. Από την πολλή εξάσκηση φαίνεται ότι έχουν καλλιεργήσει ένα αξιοθαύμαστο ταλέντο. Μα και εδώ στην Ελλάδα δεν είναι τυχαίο ότι οι Ρουμάνοι είναι αυτοί που καλύτερα και από ακροβάτες σκαρφαλώνουν μέχρι και στους υψηλότερους ορόφους για να ληστέψουν διαμερίσματα, κάτι που κλέφτες άλλης καταγωγής απλώς αδυνατούν να κάνουν. Εάν λοιπόν προσέχεις πιο πολύ τα πράγματά σου όταν είσαι στην Ρουμανία σημαίνει ότι είσαι ρατσιστής ή ότι όλοι ανεξαιρέτως οι Ρουμάνοι είναι κλέφτες; Φυσικά όχι. Είναι απλά θέμα πιθανοτήτων, προσέχεις δηλαδή περισσότερο εκεί που ξέρεις ότι κινδυνεύεις και περισσότερο.

Γενικότερα όταν δεν γνωρίζουμε τον χαρακτήρα κάποιου τον κρίνουμε από ότι πληροφορία διαθέτουμε, π.χ. από την εμφάνισή του. Όταν αρχίσουμε να τον γνωρίζουμε τότε είναι που οι αρχικές μας – ελλειπείς και ενδεχομένως άδικες – εντυπώσεις θα παραμεριστούν για να αντικατασταθούν από τα νέα δεδομένα. Είναι κακό λοιπόν να κρίνουμε τους ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε βάσει της φυλής τους όταν δεν έχουμε κανένα άλλο κριτήριο; Προφανώς όχι, διότι ενδεχομένως η κρίση αυτή να μας προστατεύσει. Είναι δίκαιο αυτό για εκείνον που κρίνουμε; Όχι, διότι ενδεχομένως να τον αδικούμε. Αλλά πώς αλλιώς μπορεί να γίνει εφ’ όσον έτσι είναι η ανθρώπινη φύση αλλά και η ίδια η λογική των πιθανοτήτων; Δυστυχώς μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, σκληρός κανόνας της φύσης αλλά αληθινός. Όπως αν κάποιος κατάγεται από μία οικογένεια απατεώνων, οι γύρω του θα έχουν άδικο να είναι καχύποπτοι μαζί του; Αυτό όμως σημαίνει ότι θα πρέπει να αρχίσει να μεμψιμοιρεί ή ότι αντιθέτως θα πρέπει να αγωνιστεί ακόμα πιο σκληρά για να αποδείξει ποιος πραγματικά είναι;

Τρίτη 28 Ιουλίου 2009

Λαθρομετανάστευση και Λαϊκισμός


Ακούω τις τελευταίες μέρες αρκετούς, κυρίως δημοσιογράφους, να θίγονται ακούγοντας την λέξη «λαθρομετανάστης». Ο μετανάστης, λένε οι άνθρωποι αυτοί, δεν μπορεί να είναι λαθραίος διότι δεν είναι αντικείμενο. Είναι (συνεχίζουν να λένε) ένα ανθρώπινο ον που ψάχνει για ένα καλύτερο μέλλον κτλ κτλ. Θίγονται λοιπόν τα δημοκρατικά και ανθρωπιστικά τους ιδεώδη (λές και έχουν) όταν ακούνε την λέξη «λαθρομετανάστης» κάποιοι συγκεκριμένοι κύριοι.

Λαθρομετανάστης σημαίνει ακριβώς «παράνομος μετανάστης». Είτε πείς το ένα είτε πείς το άλλο είναι το ίδιο και το αυτό. Από που και ως που είναι προσβλητικό; Και δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ: τόσες δεκαετίες που οι «ευαίσθητοι» αυτοί άνθρωποι ακούνε τους όρους π.χ. «λαθρεπιβάτης», «λαθρέμπορος», «λαθροθήρας» κτλ γιατί δεν διαμαρτυρήθηκαν ποτέ, ούτε μία φορά; Γιατί τώρα; Έλεος πια με τον λαϊκισμό μερικών! Ειδικά οι δημοσιογράφοι έχουν φτάσει σε σημείο να έχουν γίνει περισσότερο λαϊκιστές, αν είναι ποτέ δυνατόν, από τους πολιτικούς.

Αλλά έστω ότι σταματάμε να χρησιμοποιούμε την λέξη αυτή αντικαθιστώντας την με τον «παράνομο μετανάστη» ποια θα είναι η διαφορά; Εκεί δεν θίγονται τα υψηλά ιδεώδη τους; Δηλαδή (με την δική τους λογική) τι θα πεί «παράνομος μετανάστης»; Μπορεί να είναι η ανθρώπινη ζωή παράνομη; Είναι παράνομο να αναζητάς ένα καλύτερο αύριο; Και άλλες πολλές παρόμοιες δακρύβρεχτες ερωτήσεις. Και ευαισθησία μόνο στα λόγια φυσικά, στην πράξη ποτέ. Να μην θίξουμε τους λαθρομετανάστες, αλλά δεν πειράζει αν δεν έχουν να φάνε, αν επαιτούν στα φανάρια και αν μένουν στοιβαγμένοι σαν ζώα σε μαντριά.

Στην Ελλάδα τα προβλήματά μας είναι ακριβώς αυτά. Πρώτον ότι καθόμαστε και ασχολούμαστε με ανοησίες αναλωνόμενοι στους τύπους και αγνοώντας την ουσία. Το δεύτερο πρόβλημα είναι η ανευθυνότητα και ο λαϊκισμός της πλειοψηφίας των ΜΜΕ που χειραγωγούν την κοινή γνώμη βάζοντάς την να παπαγαλίζει τις ίδιες ανοησίες με αυτούς. Εάν κάποια στιγμή δεν ξυπνήσουμε και δεν παραγκωνίσουμε τους λαϊκιστές, την πλειοψηφία δηλαδή ΜΜΕ και πολιτικών, τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

ΚΚΕ και Λαϊκισμός – Μέρος 2ο


Από τότε που ξέσπασε η οικονομική κρίση το ΚΚΕ υιοθέτησε την ατάκα «[Ψήφισε ΚΚΕ] για να μην πληρώσεις την κρίση τους», εκμεταλλευόμενο την συγκυρία της κρίσης και των Ευρωεκλογών. Ας εξετάσουμε λοιπόν εάν θα μπορούσε η ψήφος στο ΚΚΕ να μας κάνει να αποφύγουμε την οικονομική κρίση (αυτήν την συγκεκριμένη αλλά και οποιαδήποτε άλλη) και με ποιους τρόπους.

Είναι γνωστή η θέση του ΚΚΕ για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι δηλαδή θα έπρεπε να αποχωρήσουμε από αυτήν. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν κατά πόσον θα μπορούσαμε να αποφύγουμε την κρίση εάν δεν ανήκαμε στην Ε.Ε. Μήπως τα υπόλοιπα κράτη του κόσμου, πλην Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν επηρεάζονται από τις παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις; Ας πάρουμε για παράδειγμα την Κίνα που και στην άλλη άκρη του κόσμου είναι, και μέλος της Ε.Ε. δεν είναι, και είναι στο κάτω κάτω της γραφής κομμουνιστικό κράτος. Η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους Κινέζους (υπάρχουν εκτιμήσεις για 750.000 επιχειρήσεις που κλείνουν και 20 εκατομμύρια άνθρωποι που μένουν άνεργοι).

Μήπως όμως το ΚΚΕ, θα αναρωτηθεί κάποιος καλόπιστος, δεν εννοεί με το σύνθημα αυτό («για να μην πληρώσεις την κρίση τους» δηλαδή) απλά την αποχώρηση από την Ε.Ε. αλλά την νίκη του ΚΚΕ στις εκλογές; Ας υποθέσουμε ότι με κάποιον μαγικό τρόπο το ΚΚΕ επικρατεί στην Ελλάδα και επιβάλλει το ολοκληρωτικό καθεστώς του κομμουνισμού. Η κομμουνιστική κυβέρνηση θα μπορούσε να μας προστατέψει από την οικονομική κρίση; Ασφαλώς όχι. Όπως αναφέραμε και λίγο νωρίτερα οι κομμουνιστική Κίνα δεν αποτελεί εξαίρεση στις χώρες που έχουν πληγεί από την κρίση. Σε τι λοιπόν, ας μας εξηγήσουν, συγκεκριμένα θα ωφελούσε η ψήφος στο ΚΚΕ όσον αφορά την κρίση;

Ο λόγος που επηρεάζονται όλα τα κράτη της Γής από μία οικονομική κρίση τέτοιου μεγέθους είναι απλός, δεν χρειάζεται παρά λίγη κοινή λογική για να το καταλάβει κανείς. Όταν έχεις εμπορικές συναλλαγές με ένα κράτος και το κράτος αυτό υποστεί οικονομική κρίση, τότε η κρίση αυτή περνάει και σε σένα (σταματάει να ψωνίζει αυτά που παράγεις, δεν έρχεται για τουρισμό σε σένα, κ.α.). Κατά συνέπεια η κρίση επεκτείνεται σε όλα τα κράτη (αφού όλα έχουν δοσοληψίες μεταξύ τους). Δεν είναι θέμα παγκοσμιοποίησης, δεν πάμε καν μέχρι εκεί, μιλάμε για απλό εμπόριο όπως γίνεται εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Συνεπώς η ισχυροποίηση/επικράτηση του ΚΚΕ σε τίποτα δεν θα μπορούσε να μας ωφελήσει και άρα το ΚΚΕ απλώς λαϊκίζει (ως συνήθως) προσπαθώντας να επενδύσει στην απελπισία του κόσμου για να κερδίσει ψήφους. Ο κόσμος όμως δεν είναι καθόλου χαζός και αντιλαμβάνεται τι παιχνίδια παίζονται εις βάρος του. Για αυτό και το ΚΚΕ με την τακτική που ακολουθεί όχι μόνο δεν θα δεί ποτέ τα ποσοστά του να αυξάνονται, αλλά αντιθέτως θα τα βλέπει σιγά σιγά να μειώνονται ώσπου να ακολουθήσει την μοίρα των υπολοίπων ΚΚ της Ευρώπης.

Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

Ομοφυλοφιλία και Λαθρομετανάστευση


Έχουμε δεί κατά καιρούς τον «κύριο» Βαλιανάτο να βγαίνει στα κανάλια και να υπερασπίζεται με μένος τους λαθρομετανάστες. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί συμβαίνει (όχι μόνο με τον συγκεκριμένο, αλλά και γενικότερα) αυτό; Η εύνοια των Ελλήνων ομοφυλοφίλων προς τους λαθρομετανάστες είναι ένα γενικό φαινόμενο που δεν είναι καθόλου τυχαίο, αλλά αντιθέτως πάρα πολύ μελετημένο. Σήμερα θα αναλύσουμε το φαινόμενο αυτό και θα εξηγήσουμε γιατί ακριβώς συμβαίνει.

Εγώ προσωπικά, σε αντίθεση με όλους αυτούς που στα λόγια είναι κατά του ρατσισμού αλλά εμπράκτως κάνουν διακρίσεις, δεν απομακρύνω αξιόλογους ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή είναι ομοφυλόφιλοι. Συζητώντας λοιπόν με έναν ομοφυλόφιλο φίλο μου, μου έκανε μία τρομερή αποκάλυψη που θα διηγηθώ παρακάτω. Με το παιδί αυτό μονίμως διαφωνούσαμε, παρόλο που κάναμε παρέα, σε διάφορα θέματα, ένα εκ των οποίων και οι λαθρομετανάστες. Μετά από αρκετό καιρό μου αποκάλυψε ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Λίγους μήνες μετά από αυτό, ενώ συζητάγαμε πάλι το θέμα της λαθρομετανάστευσης (εκείνη την ημέρα για τους Αλβανούς συγκεκριμένα) με σόκαρε λέγοντάς μου: «καλά, νομίζεις ότι εμένα με ένοιαζε για τον κωλοαλβανό όταν διαμαρτυρόμουν για τον ρατσισμό;».

Τι είχε γίνει: όπως μου παραδέχτηκε και μου εξήγησε το ίδιο το παιδί, δεν τον ένοιαζε για τους λαθρομετανάστες. Ο λόγος που υπεράσπιζε τις ομάδες αυτές από τις διακρίσεις ήταν αποκλειστικώς και μόνο επειδή και ο ίδιος ανήκε σε μία ομάδα που βρίσκεται σε παρόμοια θέση με τις ομάδες αυτές! Συνεπώς αγωνιζόμενος με το μέρος τους για τα δικαιώματά τους, στην ουσία αγωνιζόταν για τον ίδιο του τον εαυτό και τα δικά του δικαιώματα. Προσπαθούσε να καταπολεμήσει τις διακρίσεις εναντίον των άλλων μόνο και μόνο ως μία προσπάθεια να περιορίσει τις διακρίσεις προς την δική του κοινωνική ομάδα, τους ομοφυλόφιλους. Προσπαθούσε να κάνει πιο ανεκτική την κοινωνία απέναντι σε άλλες μειονότητες ώστε αυτομάτως να γίνει πιο ανεκτική η κοινωνία και απέναντι στον ίδιο!

Ένας άλλος λόγος που οι ομοφυλόφιλοι είναι υπέρ της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης είναι... το σέξ. Όπως αποδεικνύουν περιπτώσεις ακόμα και γνωστών προσώπων, η σεξουαλική εκμετάλλευση (έναντι αμοιβής φυσικά) των λαθρομεταναστών από Έλληνες ομοφυλόφιλους δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Ο λαθρομετανάστης που πεινάει είναι διατεθειμένος να κάνει σχεδόν οτιδήποτε για να εξασφαλίσει τα προς το ζήν. Και μία ερώτηση: Για φανταστείτε σας παρακαλώ πολύ, τι θα έλεγαν αυτοί που πάνε με τις πόρνες π.χ. του πρώην Ανατολικού Μπλόκ (ή και οποιασδήποτε άλλης προέλευσης) σε μία έρευνα εάν αυτές θα έπρεπε να απελαθούν; «Αφήστε ήσυχες τις καημένες τις κοπέλες ρατσιστές», «οφείλουμε να είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι», «οι γυναίκες αυτές ήρθαν εδώ για ένα καλύτερο αύριο» και τα υπόλοιπα γνωστά συνθήματα. Μήπως σας ακούγονται κάπως γνωστά;

Είναι πολύ θλιβερό φαινόμενο να έχεις μία ομάδα ανθρώπων που να παίρνει θέσεις εθνικώς επιζήμιες, ερχόμενη έτσι σε αντίθεση με την κύρια μάζα του λαού μας, λόγω προσωπικών συμπλεγμάτων και συμφερόντων. Αυτός δεν είναι και ο ορισμός του προδότη; Σας προλαβαίνω και δηλώνω: δεν είναι όλοι οι ομοφυλόφιλοι έτσι. Είναι όμως οι περισσότεροι. Οι ομοφυλόφιλοι που προασπίζουν μαζί μας τα συμφέροντα της χώρας είναι συνοδοιπόροι και φίλοι. Οι ομοφυλόφιλοι όμως που δίνουν προτεραιότητα στο προσωπικό τους συμφέρον είναι αχρείοι και εχθροί.

Εν κατακλείδι λοιπόν η «ανθρωπιά» των ομοφυλοφίλων δεν πηγάζει καθόλου από ευγενή αισθήματα ανθρωπισμού, όπως προσπαθούν υποκριτικά να προβάλουν, αλλά από το ταπεινό συμφέρον. Κάτι που αποδεικνύει, για πολλοστή φορά πως όταν έχεις μειονότητες μέσα σε μία χώρα, τα συμφέροντα των μειονοτήτων αυτών (όπως είναι λογικό) συχνά θα έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της χώρας. Είναι τόσο απλό, ας το καταλάβουμε επιτέλους.

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

Λαθρομετανάστευση και Συμπλέγματα


Είμασταν αρκετοί άνθρωποι, γνωστοί και άγνωστοι, που λέγαμε εδώ και πολύ καιρό ότι η λαθρομετανάστευση ελλοχεύει πολλούς κινδύνους για την ελληνική κοινωνία και το ελληνικό κράτος. Η απάντηση σε όλους εμάς από τους ψευτοπροοδευτικούς ήταν η ειρωνεία και ένα σωρό ψεύτικες κατηγορίες περί ακροδεξιάς, ρατσισμού, κτλ. Τώρα όμως που λέει ακριβώς τα ίδια πράγματα ο Ευρωπαίος επίτροπος Μπαρό οι ψευτοαριστεροί δεν τολμούν να βγάλουν τσιμουδιά.

Διαβάζουμε, ανάμεσα σε άλλα ενδιαφέροντα, από άρθρο της Καθημερινής (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100049_03/07/2009_320831) τα εξής:
«Πρέπει να ελέγξουμε την αναχώρηση λαθρομεταναστών από την Τουρκία προς την Ελλάδα, διότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αποσταθεροποίησης της Ελληνικής Δημοκρατίας εξαιτίας των εντελώς ανεξέλεγκτων μεταναστευτικών κυμάτων», τόνισε χθες ο επίτροπος για θέματα Δικαιοσύνης και Ασφάλειας Ζακ Μπαρό, αναφερόμενος στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης στην Ελλάδα.
Εάν αυτά τα είχε πεί Έλληνας θα είχαν πέσει όλοι οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι να τον φάνε. Όλοι αυτοί θα τον κατηγορούσαν, θα τον χλεύαζαν και θα τον ειρωνεύονταν. Τώρα όμως που τα ίδια ακριβώς τα λέει ένας Ευρωπαίος ποια είναι η αντίδρασή τους; Τίποτα. Κιχ.

Εάν αυτοί οι άνθρωποι (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και λοιποί) δεν θέλουν να αποδειχθούν τελείως γελοίοι, έχουν δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να γυρίσουν και να πούν δημοσίως ότι ο κύριος Μπαρό έχει δίκιο και να ζητήσουν συγνώμη για την μέχρι τώρα στάση τους προς όλους εμάς που λέγαμε τα ίδια πράγματα με τον κύριο Μπαρό. Η δεύτερη επιλογή είναι να βγούν δημοσίως και να περιλούσουν τον Ευρωπαίο επίτροπο με τις ίδιες κατηγορίες που χρησιμοποιούσαν για όλους εμάς εδώ και τόσο καιρό (ρατσιστές, φασίστες, ακραίοι, κτλ). Το πρώτο όμως δεν θα το κάνουν διότι είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως, τόσο ανεπίδεκτοι που ακόμα και τώρα ζητάνε να ανοίξουν τα σύνορα σε όλους τους λαθρομετανάστες. Ούτε το δεύτερο όμως είναι διατεθειμένοι να κάνουν, διότι δεν τολμάνε (όντας θρασύδειλοι).

Το περιστατικό αυτό αναδεικνύει και ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα: το τεράστιο σύμπλεγμα κατωτερότητας του νεοέλληνα. Το σύμπλεγμα αυτό τον οδηγεί στο να περιφρονεί κάτι που λέει ο διπλανός του, ωστόσο όμως να το παίρνει στα σοβαρά όταν το ακούει, το ίδιο ακριβώς πράγμα, από έναν ξένο! Αυτό το πράγμα δεν αποδεικνύει ότι βαθιά μέσα μας θεωρούμε τους ξένους ανώτερους από εμάς; Πρέπει κάποτε να τα ξεπεράσουμε αυτά τα ραγιάδικα συμπλέγματα. Τι θα γίνεται δηλαδή, κάθε φορά θα πρέπει να έρχεται κάποιος ξένος για να μας λέει κάτι ώστε να πειθόμαστε;

Τέλος θα ήθελα να τονίσω το εξής: Ρατσισμός κύριοι ψευτοαριστεροί-ψευτοπροοδευτικοί είναι να συμπεριφέρεσαι με διαφορετικό τρόπο σε δύο ανθρώπους διαφορετικής εθνικότητας όταν αυτοί κάνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα. Αυτό δηλαδή που κάνετε εσείς! Όταν σας μιλάνε οι Έλληνες για λαθρομετανάστευση τους βρίζετε, όταν σας λένε τα ίδια οι ξένοι καθόσαστε και τα ακούτε αδιαμαρτύρητα. Αυτό ακριβώς δεν είναι ρατσισμός;

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

Ημιυπαίθριοι Χώροι και Ηθική


Ένα θέμα που συζητιέται έντονα τον τελευταίο καιρό είναι η νομιμοποίηση των παρανόμως κλεισμένων ημιυπαίθριων χώρων. Η κυβέρνηση, έχοντας ξεμείνει από χρήματα, σκέφτεται να δώσει στους ιδιοκτήτες σπιτιών με χτισμένους ημιυπαίθριους χώρους την δυνατότητα να νομιμοποιήσουν την παρανομία τους πληρώνοντας ένα εφ' άπαξ πρόστιμο. Έτσι θα μπορέσουν να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία και ταυτόχρονα να βολευτούν και όλοι οι παράνομοι.

Κατά την γνώμη μου εδώ τίθεται ένα τεράστιο ηθικό θέμα. Ποιο είναι το μήνυμα που περνάει το κράτος στους πολίτες με την κίνηση αυτή; Ότι αυτός που περιφρονεί τους νόμους (εργολάβος ή αγοραστής, δεν έχει σημασία αυτό) στο τέλος θα την γλιτώσει ενώ αυτός που τηρεί τους νόμους είναι το κορόιδο της υπόθεσης. Με απλά λόγια αυτός που ήταν σε όλη του την ζωή νόμιμος είναι ο αδικημένος ενώ αυτός που παρανόμησε, αδιαφορώντας – συνειδητά – για τους νόμους τους κράτους είναι ο ευνοημένος. Διότι ασφαλώς και συμφέρει να δώσεις ένα ποσό της τάξεως των 10.000 Ευρώ μία φορά στην ζωή σου για να επεκτείνεις το σπίτι σου βάζοντας π.χ. ένα υπνοδωμάτιο επιπλέον.

Και όχι μόνο τώρα, αλλά και για το μέλλον, τι μήνυμα περνάει όλη αυτή η κατάσταση στον μέσο άνθρωπο; Ότι κλείνοντας ξανά ημιυπαίθριους χώρους, όταν κάποια στιγμή τα βρεί πάλι σκούρα με τα οικονομικά η κυβέρνηση, θα επιβάλει ένα εφ’ άπαξ πρόστιμο για την νομιμοποίηση των νέων υμιυπαίθριων. Ότι παρανομώντας, κάποια στιγμή (εάν και οι γύρω του παρανομούν) θα δικαιωθεί. Και ασφαλώς μιλάμε για ουσιαστική νομιμοποίηση και ας θέλει η κυβέρνηση να το βαφτίσει «τακτοποίηση». Εφ’ όσον ούτε θα πληρώνεις ετήσιο πρόστιμο ούτε θα μπορεί κανένας να στο γκρεμίσει τότε στην ουσία νόμιμο δεν είναι; Ποια λοιπόν είναι η πρακτική διαφορά μεταξύ τακτοποίησης και νομιμοποίησης; Εκτός από το δούλεμα της κυβέρνησης φυσικά...

Λένε πολλοί ότι φταίνε οι εργολάβοι που τα έχτισαν παράνομα και όχι οι ιδιοκτήτες που τα αγόρασαν έτσι. Μα όταν αγοράζεις κάτι που εν γνώσει σου είναι παράνομο δεν φέρεις μερίδιο ευθύνης και εσύ ο ίδιος; Γιατί δεν πάς να κάνεις μία ανώνυμη καταγγελία αφού ξέρεις ότι κάποιος εργολάβος κάνει συστηματικά αυτήν την δουλειά; Δεν πρέπει να σταματήσουμε κάποια στιγμή σε αυτήν την χώρα να γινόμαστε συνεργοί των απατεώνων με την δικαιολογία ότι δεν θέλουμε να γίνουμε «καρφί»;

Αλλά ας μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας. Και το θέμα δεν είναι ποιος θα πληρώσει την «τακτοποίηση», αλλά ότι το μέτρο αυτό δεν συνάδει με την ηθική και με την λογική μίας εύνομης πολιτείας. Εάν μη τι άλλο, αυτό που καταφέρνει το κράτος είναι να μετατρέπει τελικά ακόμα και τους τίμιους πολίτες σε παράνομους.

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Πάντα Φταίχτες οι Έλληνες


Όταν κάποιος είναι κακοήθης τότε ότι και να γίνει, για εκείνον, ο φταίχτης είναι πάντοτε ο ίδιος. Τι εννοώ; Καλλιεργείται εντέχνως στα ΜΜΕ η αντίληψη ότι οι κακοί Έλληνες φταίνε για την κατάσταση των λαθρομεταναστών. Φταίνε επειδή τους νοικιάζουν τα σπίτια τους για να μένουν 20 άτομα μαζί, αντί να αρνηθούν. Και αναρωτιούνται επιπλέον κάποιοι οι οποίοι προφανώς δεν έχουν επαφή με την Ελληνική πραγματικότητα: «Μα καλά, δεν τους νοιάζει για τις περιουσίες τους;».

Πρώτα από όλα ας αναρωτηθούμε ποια θα ήταν η στάση όλων αυτών των θολοκουλτουριάρηδων και των ΜΜΕ εάν οι Έλληνες αρνούνταν να νοικιάσουν τα σπίτια τους στους λαθρομετανάστες. Πείτε μου ειλικρινά, υπάρχει έστω και ένας που να θεωρεί ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν θα μας αποκαλούσαν ρατσιστές; Είναι σαν να τους ακούω: «Οι κακοί ρατσιστές Έλληνες αρνούνται να νοικιάσουν τα σπίτια τους στους ξένους με αποτέλεσμα να μην έχουν οι καημένοι οι άνθρωποι που να μείνουν». Πείτε μου, δεν είναι έτσι; Μήπως θα λέγαν κάτι άλλο στα κανάλια; Δεν θα άρχιζαν να τρομοκρατούν τον κοσμάκη με κατηγορίες περί ρατσισμού;

Μπορεί κάποιος να αντιλέξει – κάποιος που βλέπει θεωρητικά μόνο τα πράγματα – ότι θα μπορούσαν οι Έλληνες που νοικιάζουν σπίτια στους λαθρομετανάστες να μην αφήσουν να μένουν πολλοί μέσα. Μπορεί όμως ο Έλληνας από την στιγμή που θα νοικιάσει το σπίτι του να εμποδίσει τον αλλοδαπό να βάλει μέσα και άλλους 20; Φυσικά εάν σου πεί ο άλλος εξ αρχής ότι θα μένει μαζί με άλλους 50, δεν πρόκειται να του το νοικιάσεις, οπότε απλά δεν στο λέει. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα νοίκιαζε το σπίτι του εάν το γνώριζε αυτό εξ αρχής. Από την στιγμή λοιπόν που το νοικιάσεις, πώς θα εμποδίσεις να γίνει η περιουσία σου οικία δεκάδων λαθρομεταναστών και εστία βρώμας και μολύνσεων; Θα πάς να τους πείς να φύγουν μήπως; Ακόμα να να μην φοβηθείς να το κάνεις, άντε βγάλε τους...

Αυτό που σας ανέφερα δεν είναι ένα υποθετικό σενάριο βγαλμένο από την φαντασία μου, αλλά μία πραγματική ιστορία. Μία θεία ενός συναδέλφου νοίκιασε το σπίτι της σε δύο Αλβανούς. Μαζί με τους δύο αυτούς όμως εγκαταστάθηκαν μέσα και άλλοι 5 Αλβανοί, χωρίς να της ζητήσουν καμμία άδεια. Όχι μόνο αυτό, αλλά της πληρώνουν το ενοίκιο όποτε και όταν θελήσουν. Η γυναίκα φυσικά φοβάται να κάνει κάτι. Τι να πάει να πεί σε 7 μαντραχαλάδες αγριανθρώπους, να τους διώξει; Τολμάει να το κάνει αυτό; Ξέρει που θα την βρούνε την επόμενη μέρα αν το κάνει;

Άρα λοιπόν εάν δεν νοικιάσεις το σπίτι σου σε αλλοδαπό είσαι ρατσιστής και κακώς πράττεις. Εάν το νοικιάσεις θα καταλήξουν να μένουν μέσα 20 άτομα (έτσι ώστε να μοιράζονται τα έξοδα του ενοικίου μεταξύ τους) οπότε είσαι υπεύθυνος για το χάλι και πάλι κακώς πράττεις. Ε δηλαδή τι ακριβώς πρέπει να κάνεις τέλος πάντων;;; Τι πρέπει να κάνεις δηλαδή, σύμφωνα με αυτούς τους «κυρίους» που και πάλι εμάς τους Έλληνες κατηγορούν; Ότι και να κάνουμε, για ότι και αν συμβεί, πάντοτε οι φταίχτες θα είμαστε εμείς;