Περί Βίας

Δύο κρίσιμα περιστατικά σημάδεψαν τις τελευταίες ημέρες. Το πρώτο είναι η δολοφονία του Αλβανού διαρρήκτη στην Παιανία από τον 24χρονο φοιτητή. Το δεύτερο είναι η περιβόητη επίθεση του βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη, στην Ρένα Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ και την Λιάνα Κανέλλη του ΚΚΕ.

Για κάποιον που βλέπει τα πράγματα επιφανειακά η εξήγηση είναι απλή: ένας φασίστας έκανε αυτό που κάνει κάθε φασίστας, βιαιοπραγεί εις βάρος όσων διαφωνούν μαζί του. Γιατί όμως η πράξη αυτή έχει λάβει και θετικά σχόλια από αρκετούς συμπολίτες μας; Επειδή υπάρχει μια αντίληψη που δυστυχώς έχει ριζώσει εδώ και πολύ καιρό στην Ελληνική κοινωνία, πολύ πριν μπει η Χρυσή Αυγή στην Βουλή...

"Ανυπακοή στους νόμους", "Δίκιο είναι το δίκιο του εργάτη" και πολλές άλλες ατάκες της Αριστεράς έχουν καταφέρει ακριβώς αυτό, να περάσουν δηλαδή το μήνυμα στον κόσμο ότι ο νόμος δεν είναι πάνω από όλα, αλλά αντίθετα όταν θεωρούμε ότι αδικούμαστε έχουμε κάθε δικαίωμα να παρανομούμε. Εάν με θεωρείτε υπερβολικό, αναρωτηθείτε πόσο δύσκολο είναι π.χ. να μετατραπεί το "Δίκιο είναι το δίκιο του εργάτη" στο "Δίκιο είναι το δίκιο του κατοίκου στον Άγιο Παντελεήμονα".

Καλώς ή κακώς όταν ανοίγει μια πόρτα ανοίγει για όλους. Όταν λοιπόν τα νέα παιδιά βγαίνουν και τα σπάνε λόγω αγανάκτησης (βλέπε Αλέξη Γρηγορόπουλο), όταν σπάει και καταστρέφει ένας ακροαριστερός επειδή θέλει να αντιδράσει κοινωνικά, και όταν οι πράξεις αυτές - όσο δικαιολογημένες να είναι - δεν καταδικάζονται, τότε καθίσταται φοβερά δύσκολο να εμποδίσεις τον αγανακτισμένο με την λαθρομετανάστευση κάτοικο, ακόμα και τον χρυσαυγήτη, να ασκήσει βία. Άλλωστε, θα σκεφτεί, αφού το κάνουν οι άλλοι (και δεν πέφτει βαρύς πέλεκυς) γιατί όχι κι εγώ;

Διότι είναι παράλογο να λέμε για τους ακροαριστερούς όταν βιαιοπραγούν "ε τα παιδιά, δεν πειράζει, δεν έγινε και τίποτα" και όταν κάνουν τα ίδια οι ακροδεξιοί να λέμε "κάψτε ζωντανά αυτά τα καθάρματα". Πρέπει και τις 2 κατηγορίες να τις κρίνουμε με τα ίδια σταθμά. Επιείκεια; Σύμφωνοι, αλλά και στους 2. Αυστηρότητα; Σύμφωνοι, αλλά και στους 2.

Τέλος δεν αντέχω να μην σχολιάσω το εξής: Όλοι σπεύδουν αμέσως και πάντοτε να καταδικάσουν πράξεις βίας ακροδεξιών, όπως αυτή του Κασιδιάρη. Όμως περίπου 20 φορές έχουν κάψει ακροαριστεροί-αναρχικοί το βιβλιοπωλείο του Άδωνι Γεωργιάδη στην οδό Σόλωνος και ποτέ δεν ακούστηκε μια επίσημη δήλωση καταδίκης από αριστερό κόμμα. Αναρωτηθείτε γιατί...

Με την αντίληψη ότι υπάρχει καλή βία και κακή βία, δικαιολογημένη βία και αδικαιολόγητη βία, η βία δεν καταπολεμάται σε μια κοινωνία αλλά ριζώνει βαθύτερα. Δυστυχώς όμως ο Έλληνας αρνείται επίμονα να το καταλάβει και δυστυχώς θα το πληρώσει...

Ο Τσιπρίξ ο Παπαχρηστίξ ο Χρυσοχοϊδίξ και το "ανυπότακτο" χωριό του νεοαριστερού φασισμού

Δεν αναδημοσιεύουμε συχνά άρθρα, παρά μόνο όταν είναι πραγματικά ξεχωριστά. Ένα λοιπόν από αυτά τα ξεχωριστά άρθρα σας παραθέτουμε σήμερα, από το ιστολόγιο liberalcreta.pblogs.gr το οποίο αξίζει συγχαρητήρια. Απολαύστε το:

Βρισκόμαστε στο 2009 μ.Χ. σε μία Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα.

Μία πεζή περιπολία αστυνομικών δέχεται επίθεση με πέτρες και τούβλα. Οι αστυνομικοί καταδιώκουν τους δράστες οι οποίοι μπαίνουν σε ένα βιβλιοχώρο όπου γίνεται η παρουσίαση ενός βιβλίου.

Οι αστυνομικοί λογικά θα πρέπει να μπουν στον χώρο αυτό και να συλλάβουν αυτούς που τους επιτέθηκαν, καθώς και όποιον τους εμποδίσει. Εάν δεν το κάνουν θα πρέπει να τιμωρηθούν για παράβαση καθήκοντος.

Σε ολόκληρη της Ευρώπη υπάρχει το κράτος δικαίου που καθορίζει τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται. Οι πολίτες έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.

Σε ολόκληρη είπα;

Ψέματα

Μία φυλή ανυπόταχτων ΝοτιοΒαλκάνιων δεν το έβαλε και δεν θα το βάλει ποτέ κάτω.

Είναι το χωριό του Νεοαριστερού Φασισμού. Εδώ τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις χρήζουν ιδιαίτερης νεοαριστερής ερμηνείας από τους ανυπόταχτους νεοαριστεροφασίστες.

Εδώ κάποιοι έχουν το δικαίωμα να πλιατσικολογούν σε καταστήματα, να τραυματίζουν και να σκοτώνουν "μπάτσους"/"γουρούνια" επειδή έτσι γουστάρουν.

Και αν οι τελευταίοι κάνουν το λάθος να κυνηγήσουν τους πρώτους επειδή τους χρησιμοποιούν ως κινούμενο στόχο επαναστατικής γυμναστικής, αυτοί θα κρυφτούν ανάμεσα σε άλλους φίλους νεοαριστερούς οι οποίοι θα σπεύσουν να τους υποθάλψουν.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1066738&lngDtrID=244

Κάποιοι όπως ο Παπαχρηστίξ θα προσπαθήσουν μάλιστα να ξεσκεπάσουν το πρόσωπο των "γουρουνιών", ώστε να είναι αναγνωρίσιμη λεία για τους ανυπόταχτους νεοαριστερούς στα καρτέρια κυνηγιού που στήνουν στο δάσος των Εξαρχείων.

http://www.youtube.com/watch?v=JI6TkUPIRbQ

Και αν πάλι τα "γουρούνια" κάνουν το λάθος να φερθούν Ευρωπαϊκά και συλλάβουν τον Παπαχρηστίξ, ε κακό του κεφαλιού τους. Οι νεοαριστεροί αντιεξουσιαστές και αναρχικοί έχουν τον φίλο τους στην ηγεσία των "γουρουνιών", τον Χρυσοχοϊδίξ. Ο οποίος, με τον πιο αυθαίρετο τρόπο θα κάνει κάτι που στην "υποταγμένη" Ευρώπη θα ήταν σκάνδαλο. Θα απελευθερώσει τους νεοαριστερούς φασίστες και τους προστάτες τους και θα τιμωρήσει όποιον τόλμησε να τα βάλει μαζί τους. Γιατί οι νεοαριστεροί φασίστες δεν υπακούουν στο νόμο, γιατί αυτοί είναι ο νόμος ...;

Θα βγει και ο αρχηγός των νεαριστερών ο Τσιπρίξ να "καταγγείλει" το απαράδεχτο θράσος των "γουρουνιών" που διανοήθηκαν να κάνουν αυτό που έπρεπε να κάνουν.

Και στο τέλος τα Νοτιοβαλκανικά ΜΜΕ, του ανυπόταχτου αυτού χωριού, θα κάνουν ατελείωτα πάρτυ, όπου διάφοροι πληρωμένοι Κακοφωνίξ θα λένε ποιηματάκια για το πόσο περήφανο πρέπει να είναι το χωριό που αντιστέκεται στον Ευρωπαϊκό "φασισμό".

Και όσο οι κάτοικοι αυτού του χωριού θα αποδέχονται αυτό το νεοαριστερό φασιστικό ιδεολόγημα, θα συνεχίσουν να ζουν κοινωνικά πολιτικά και οικονομικά υπανάπτυχτοι.

http://liberalcreta.pblogs.gr/2009/10/530221.html

Γιατί Ανεβαίνει ο ΛΑΟΣ και όχι η Αριστερά;

Η Αριστερά στην Ελλάδα (κυρίως ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ) υποτίθεται ότι είναι η προστάτιδα δύναμη του λαού: του εργάτη, του μεροκαματιάρη, του φτωχού. Βαίνοντας τα πράγματα στην Ελλάδα από το κακό στο χειρότερο, κυρίως στην οικονομία αλλά όχι μόνο, θα περίμενε κανείς ότι τα ποσοστά της Αριστεράς θα είχαν εκτιναχθεί στα ύψη. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει. Τα ποσοστά της Αριστεράς παραμένουν στάσιμα (με εξαίρεση την πρόσκαιρη φούσκα του ΣΥΡΙΖΑ) παρόλο που υπάρχει τεράστια δυσαρέσκεια προς τους δύο μεγάλους (ΠΑΣΟΚ & ΝΔ). Αντιθέτως ανεβαίνει συνεχώς ο ΛΑΟΣ, το οποίο είναι δεξιό κόμμα και όχι αριστερό. Τι συμβαίνει λοιπόν;

Η στάση της Αριστεράς στα πολιτικά πράγματα είναι ξεκάθαρη. Καταψηφίζει οτιδήποτε φέρει στην Βουλή η εκάστοτε κυβέρνηση και ενδιαφέρεται μόνο να κάνει αντιπολίτευση. Ποτέ προτάσεις, μόνο αντίδραση και επικρίσεις. Η στάση αυτή είναι πάρα πολύ λογική και αναμενόμενη, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα κόμματα της Αριστεράς τα ενδιαφέρει μόνο η άνοδός τους και όχι η συνεισφορά στην πολιτική. Για παράδειγμα ας πάρουμε την συζήτηση για την Παιδεία: Ούτε το ΚΚΕ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δέχτηκαν να συμμετάσχουν. Πρώτον διότι δεν τους ενδιαφέρουν πραγματικά οι λύσεις και θέλουν να σαμποτάρουν οτιδήποτε γίνεται (ασχέτως του αν αυτό είναι σωστό ή λάθος) από πρωτοβουλία άλλου. Δεύτερον διότι αν συμμετάσχουν μετά δεν θα μπορούν να επικρίνουν τις αποφάσεις που θα προκύψουν. Αυτά τα καταλαβαίνει ο πολύς κόσμος που δεν είναι καθόλου χαζός (όπως μάλλον πιστεύουν μερικοί).

Αντιθέτως με το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, ο ΛΑΟΣ συμμετείχε στην συζήτηση για την Παιδεία και μάλιστα ήταν το μόνο μικρό κόμμα που συμμετείχε. Ενώ λοιπόν τα κόμματα της Αριστεράς έθεταν τους εαυτούς τους εκτός, ο ΛΑΟΣ μαζί με το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ συζήτησαν για ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της Ελληνικής κοινωνίας. Μήπως υπάρχει κάποιος που δεν συμφωνεί ότι σε κρίσιμα θέματα (Παιδεία, Εξωτερική Πολιτική, κ.α.) θα έπρεπε να υπάρχει διακομματική συμφωνία ώστε να μην αλλάζουμε γραμμή κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση; Πιστεύω όχι. Εάν η δικαιολογία της Αριστεράς είναι ότι το παιχνίδι ήταν στημένο και δεν υπήρχε νόημα συμμετοχής τους, τότε αυτήν την λογική θα έπρεπε να την εφαρμόζουν παντού. Στην Βουλή π.χ. γιατί πηγαίνουν τότε; Αν όλα είναι προκαθορισμένα να μην κάνουμε απολύτως τίποτα, ωραία λογική. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο ΛΑΟΣ, αντίθετα με ΚΚΕ & ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριφέρεται ως μεγάλο κόμμα. Αυτό είναι κάτι που το βλέπει ο κόσμος.

Άλλο πρόβλημα που έχει η Αριστερά είναι ότι δεν προτείνει συγκεκριμένους τρόπους αντιμετώπισης προβλημάτων. Φυσικά όταν μιλάμε για συγκεκριμένα μέτρα δεν μιλάμε για θεωρητικές αερολογίες. Το να αρχίσει κάποιος να φωνάζει ότι πρέπει να προστατεύσουμε τον εργαζόμενο από το μεγάλο κεφάλαιο δεν είναι σοβαρή αντιμετώπιση, σοβαρή αντιμετώπιση είναι να προτείνουμε πολύ συγκεκριμένα μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση. Και σε αυτόν τον τομέα ο ΛΑΟΣ υπερτερεί, όπως αναγκάζονται να παραδεχτούν ακόμα και κάποια ΜΜΕ που επιτίθενται συστηματικά στο κόμμα αυτό. Σε άρθρο της Καθημερινής με θέμα «Σνομπάροντας τον ΛΑΟΣ» διαβάζουμε «Μας αρέσει - δεν μας αρέσει, ο ΛΑΟΣ είναι από τα λίγα κόμματα στην Ελλάδα που δεν αερολόγουν. Θέτουν στο τραπέζι πραγματικά προβλήματα που απασχολούν την κοινή γνώμη και το καλύτερο (ή το χειρότερο, για κάποιους) προτείνουν συγκεκριμένες λύσεις».

Τέλος η Αριστερά έχει χάσει την επαφή με τον πολίτη και την καθημερινότητά του. Εννοώ ότι ασχολείται επιλεκτικά με κάποια προβλήματα, όσα δεν είναι αντίθετα στην ιδεολογία της, ενώ κάποια άλλα τα αγνοεί επιδεικτικά. Ο απλός πολίτης θεωρεί σημαντικό πρόβλημά του την λαθρομετανάστευση για παράδειγμα. Δεν θέλει να έχει στην χώρα του τόσους πολλούς μετανάστες και μάλιστα παράνομους. Η αριστερά αντί να προστατεύσει τον πολίτη, όπως ευαγγελίζεται, αντιθέτως προτείνει να ανοίξουν τα σύνορα για να μπορούν να μπαίνουν στην χώρα μας ΟΛΟΙ. Αντί να ακούσει την φωνή του λαού και να προβληματιστεί ενδιαφέρεται μόνο για την ιδεολογία της και τα συμφέροντά της. Ο απλός πολίτης, και με το δίκιο του, εκλαμβάνει την πολιτική της Αριστεράς σε αυτό το θέμα ως αντιλαϊκή. Και όχι μόνο στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, σε όλα τα εθνικά θέματα η βάση του λαού είναι εντελώς αντίθετη με τις θέσεις της Αριστεράς. Εδώ ταιριάζει απόλυτα η παροιμία «Ή στραβός είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε»...

Βλέποντας λοιπόν ο απλός πολίτης όλα αυτά, πώς να ψηφίσει τα κόμματα της Αριστεράς; Όσο απογοητευμένος και να είναι με τα δύο μεγάλα κόμματα. Και γιατί να μην ψηφίσει ΛΑΟΣ, όταν ακόμα και ο πρώην αρχηγός της ΕΥΠ ο Γιάννης Κοραντής, αναμφισβήτητα σοβαρότατο άτομο, προσχωρεί στο κόμμα αυτό; Πάνω από όλα η Αριστερά πρέπει να καταλάβει ένα πράγμα: Δεν χρειάζεται ένα αριστερό κόμμα να είναι απαραιτήτως ανθελληνικό. Αντιθέτως μάλιστα, οποιοδήποτε κόμμα επιβάλλεται να είναι πρωτίστως πατριωτικό.

Λαθρομετανάστευση και Συμπλέγματα

Είμασταν αρκετοί άνθρωποι, γνωστοί και άγνωστοι, που λέγαμε εδώ και πολύ καιρό ότι η λαθρομετανάστευση ελλοχεύει πολλούς κινδύνους για την ελληνική κοινωνία και το ελληνικό κράτος. Η απάντηση σε όλους εμάς από τους ψευτοπροοδευτικούς ήταν η ειρωνεία και ένα σωρό ψεύτικες κατηγορίες περί ακροδεξιάς, ρατσισμού, κτλ. Τώρα όμως που λέει ακριβώς τα ίδια πράγματα ο Ευρωπαίος επίτροπος Μπαρό οι ψευτοαριστεροί δεν τολμούν να βγάλουν τσιμουδιά.

Διαβάζουμε, ανάμεσα σε άλλα ενδιαφέροντα, από άρθρο της Καθημερινής (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100049_03/07/2009_320831) τα εξής:
«Πρέπει να ελέγξουμε την αναχώρηση λαθρομεταναστών από την Τουρκία προς την Ελλάδα, διότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αποσταθεροποίησης της Ελληνικής Δημοκρατίας εξαιτίας των εντελώς ανεξέλεγκτων μεταναστευτικών κυμάτων», τόνισε χθες ο επίτροπος για θέματα Δικαιοσύνης και Ασφάλειας Ζακ Μπαρό, αναφερόμενος στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης στην Ελλάδα.
Εάν αυτά τα είχε πεί Έλληνας θα είχαν πέσει όλοι οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι να τον φάνε. Όλοι αυτοί θα τον κατηγορούσαν, θα τον χλεύαζαν και θα τον ειρωνεύονταν. Τώρα όμως που τα ίδια ακριβώς τα λέει ένας Ευρωπαίος ποια είναι η αντίδρασή τους; Τίποτα. Κιχ.

Εάν αυτοί οι άνθρωποι (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και λοιποί) δεν θέλουν να αποδειχθούν τελείως γελοίοι, έχουν δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να γυρίσουν και να πούν δημοσίως ότι ο κύριος Μπαρό έχει δίκιο και να ζητήσουν συγνώμη για την μέχρι τώρα στάση τους προς όλους εμάς που λέγαμε τα ίδια πράγματα με τον κύριο Μπαρό. Η δεύτερη επιλογή είναι να βγούν δημοσίως και να περιλούσουν τον Ευρωπαίο επίτροπο με τις ίδιες κατηγορίες που χρησιμοποιούσαν για όλους εμάς εδώ και τόσο καιρό (ρατσιστές, φασίστες, ακραίοι, κτλ). Το πρώτο όμως δεν θα το κάνουν διότι είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως, τόσο ανεπίδεκτοι που ακόμα και τώρα ζητάνε να ανοίξουν τα σύνορα σε όλους τους λαθρομετανάστες. Ούτε το δεύτερο όμως είναι διατεθειμένοι να κάνουν, διότι δεν τολμάνε (όντας θρασύδειλοι).

Το περιστατικό αυτό αναδεικνύει και ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα: το τεράστιο σύμπλεγμα κατωτερότητας του νεοέλληνα. Το σύμπλεγμα αυτό τον οδηγεί στο να περιφρονεί κάτι που λέει ο διπλανός του, ωστόσο όμως να το παίρνει στα σοβαρά όταν το ακούει, το ίδιο ακριβώς πράγμα, από έναν ξένο! Αυτό το πράγμα δεν αποδεικνύει ότι βαθιά μέσα μας θεωρούμε τους ξένους ανώτερους από εμάς; Πρέπει κάποτε να τα ξεπεράσουμε αυτά τα ραγιάδικα συμπλέγματα. Τι θα γίνεται δηλαδή, κάθε φορά θα πρέπει να έρχεται κάποιος ξένος για να μας λέει κάτι ώστε να πειθόμαστε;

Τέλος θα ήθελα να τονίσω το εξής: Ρατσισμός κύριοι ψευτοαριστεροί-ψευτοπροοδευτικοί είναι να συμπεριφέρεσαι με διαφορετικό τρόπο σε δύο ανθρώπους διαφορετικής εθνικότητας όταν αυτοί κάνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα. Αυτό δηλαδή που κάνετε εσείς! Όταν σας μιλάνε οι Έλληνες για λαθρομετανάστευση τους βρίζετε, όταν σας λένε τα ίδια οι ξένοι καθόσαστε και τα ακούτε αδιαμαρτύρητα. Αυτό ακριβώς δεν είναι ρατσισμός;

Πάντα Φταίχτες οι Έλληνες

Όταν κάποιος είναι κακοήθης τότε ότι και να γίνει, για εκείνον, ο φταίχτης είναι πάντοτε ο ίδιος. Τι εννοώ; Καλλιεργείται εντέχνως στα ΜΜΕ η αντίληψη ότι οι κακοί Έλληνες φταίνε για την κατάσταση των λαθρομεταναστών. Φταίνε επειδή τους νοικιάζουν τα σπίτια τους για να μένουν 20 άτομα μαζί, αντί να αρνηθούν. Και αναρωτιούνται επιπλέον κάποιοι οι οποίοι προφανώς δεν έχουν επαφή με την Ελληνική πραγματικότητα: «Μα καλά, δεν τους νοιάζει για τις περιουσίες τους;».

Πρώτα από όλα ας αναρωτηθούμε ποια θα ήταν η στάση όλων αυτών των θολοκουλτουριάρηδων και των ΜΜΕ εάν οι Έλληνες αρνούνταν να νοικιάσουν τα σπίτια τους στους λαθρομετανάστες. Πείτε μου ειλικρινά, υπάρχει έστω και ένας που να θεωρεί ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν θα μας αποκαλούσαν ρατσιστές; Είναι σαν να τους ακούω: «Οι κακοί ρατσιστές Έλληνες αρνούνται να νοικιάσουν τα σπίτια τους στους ξένους με αποτέλεσμα να μην έχουν οι καημένοι οι άνθρωποι που να μείνουν». Πείτε μου, δεν είναι έτσι; Μήπως θα λέγαν κάτι άλλο στα κανάλια; Δεν θα άρχιζαν να τρομοκρατούν τον κοσμάκη με κατηγορίες περί ρατσισμού;

Μπορεί κάποιος να αντιλέξει – κάποιος που βλέπει θεωρητικά μόνο τα πράγματα – ότι θα μπορούσαν οι Έλληνες που νοικιάζουν σπίτια στους λαθρομετανάστες να μην αφήσουν να μένουν πολλοί μέσα. Μπορεί όμως ο Έλληνας από την στιγμή που θα νοικιάσει το σπίτι του να εμποδίσει τον αλλοδαπό να βάλει μέσα και άλλους 20; Φυσικά εάν σου πεί ο άλλος εξ αρχής ότι θα μένει μαζί με άλλους 50, δεν πρόκειται να του το νοικιάσεις, οπότε απλά δεν στο λέει. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα νοίκιαζε το σπίτι του εάν το γνώριζε αυτό εξ αρχής. Από την στιγμή λοιπόν που το νοικιάσεις, πώς θα εμποδίσεις να γίνει η περιουσία σου οικία δεκάδων λαθρομεταναστών και εστία βρώμας και μολύνσεων; Θα πάς να τους πείς να φύγουν μήπως; Ακόμα να να μην φοβηθείς να το κάνεις, άντε βγάλε τους...

Αυτό που σας ανέφερα δεν είναι ένα υποθετικό σενάριο βγαλμένο από την φαντασία μου, αλλά μία πραγματική ιστορία. Μία θεία ενός συναδέλφου νοίκιασε το σπίτι της σε δύο Αλβανούς. Μαζί με τους δύο αυτούς όμως εγκαταστάθηκαν μέσα και άλλοι 5 Αλβανοί, χωρίς να της ζητήσουν καμμία άδεια. Όχι μόνο αυτό, αλλά της πληρώνουν το ενοίκιο όποτε και όταν θελήσουν. Η γυναίκα φυσικά φοβάται να κάνει κάτι. Τι να πάει να πεί σε 7 μαντραχαλάδες αγριανθρώπους, να τους διώξει; Τολμάει να το κάνει αυτό; Ξέρει που θα την βρούνε την επόμενη μέρα αν το κάνει;

Άρα λοιπόν εάν δεν νοικιάσεις το σπίτι σου σε αλλοδαπό είσαι ρατσιστής και κακώς πράττεις. Εάν το νοικιάσεις θα καταλήξουν να μένουν μέσα 20 άτομα (έτσι ώστε να μοιράζονται τα έξοδα του ενοικίου μεταξύ τους) οπότε είσαι υπεύθυνος για το χάλι και πάλι κακώς πράττεις. Ε δηλαδή τι ακριβώς πρέπει να κάνεις τέλος πάντων;;; Τι πρέπει να κάνεις δηλαδή, σύμφωνα με αυτούς τους «κυρίους» που και πάλι εμάς τους Έλληνες κατηγορούν; Ότι και να κάνουμε, για ότι και αν συμβεί, πάντοτε οι φταίχτες θα είμαστε εμείς;

Εκτροφείο Φασιστών, η Ελλάς

Περιτριγυριζόμαστε από φασίστες. Μην πάει αλλού το μυαλό σας, δεν εννοώ «φασίστες» όπως το εννοεί ο πολύς κόσμος. Εννοώ τους φασίστες σε λογική, τους φασίστες που νομίζουν ότι πολεμούν τον φασισμό χωρίς να καταλαβαίνουν ότι οι ίδιοι είναι οι μεγαλύτεροι και οι πιο επικίνδυνοι φασίστες. Μιλάω για μία ολόκληρη γενιά που ενώ μεγαλώνει τρέφοντας απέχθεια στον φανερό φασισμό, ταυτόχρονα, χωρίς να το καταλαβαίνει, στην πράξη έχει τις περισσότερο φασιστικές ιδέες από όλους.

Σε μία πρόσφατη εκπομπή του Χαρδαβέλα, όπου είχε προσκαλέσει και μερικά νέα παιδιά (μαθητές Λυκείου), κάποιο παιδί εξέφρασε την αγανάκτηση του για το γεγονός ότι βρέθηκε δικηγόρος να υπερασπίσει τον αστυνομικό που πυροβόλησε τον 16χρονο. Κάτι δηλαδή που το ορίζει όχι μόνο το σύνταγμα, αλλά και ο ηθικός νόμος κάθε πολιτισμένης κοινωνίας, θεωρείται από ένα παιδί του Λυκείου ως απαράδεκτο γεγονός. Μήπως δεν γνωρίζει το παιδί αυτό ότι και ο χειρότερος δολοφόνος έχει δικαίωμα σε υπεράσπιση; Ένας από τους βασικούς λόγους είναι ότι υπάρχει πάντα μία πιθανότητα ο κατηγορούμενος να είναι ένοχος.

Και τίθεται η ερώτηση: Είναι καλύτερα να δώσεις δικαίωμα υπεράσπισης στο δικαστήριο σε 100 αποβράσματα της κοινωνίας όταν υπάρχει ανάμεσά τους και ένας αθώος, ή να τους καταδικάσεις όλους; Η απάντηση είναι προφανής... Επιπλέον, υπήρξε έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια λόγου των επιχειρημάτων του δικηγόρου του αστυνομικού, του Κούγια, στα οποία κατέφυγε για να υπερασπιστεί τον κατηγορούμενο. Δηλαδή όταν σε άλλες περιπτώσεις δηλώνει ο συνήγορος ότι ο κατηγορούμενος π.χ. δεν έχει σώας τας φρένας, όπου όλου γνωρίζουμε ότι πρόκειται για ψεύτικη δικαιολογία που θα αποφέρει λιγότερα χρόνια φυλακής, εκεί γιατί δεν υπάρχει κοινωνική κατακραυγή; Η αποστολή του δικηγόρου είναι σαφής: Πρέπει με κάθε τρόπο να προστατεύσει τον πελάτη του.

Η υποκρισία της κοινωνίας μας προκαλεί αηδία και αγανάκτηση. Πρώτον, σε άλλες περιπτώσεις που έχουν σκοτωθεί και ακόμα περισσότερα νέα και αθώα παιδιά (π.χ. στο ατύχημα στα Τέμπη), γιατί δεν υπήρξε τέτοια κινητοποίηση και αγανάκτηση κατά των υπευθύνων; Εκεί το έγκλημα ήταν ακόμα μεγαλύτερο καθώς χάθηκαν πολλά παιδιά. Δεύτερον, πόσοι θάνατοι αστυνομικών έχουν σημειωθεί τα τελευταία μόνο χρόνια; Πόσοι αστυνομικοί, και μάλιστα με οικογένειες και μικρά παιδιά, έχουν πάει στο νοσοκομείο με σοβαρά εγκαύματα από μολότοφ αναρχικών, με σπασμένα άκρα, κτλ; Γιατί δεν ασχολείται κανένας με αυτές τις περιπτώσεις; Οι δικές τους ζωές έχουν μικρότερη αξία από του 16χρονου; Μάλιστα αυτοί χτυπήθηκαν εν ώρα καθήκοντος (προστατεύοντας όλους εμάς) και όχι πετώντας πέτρες στην αστυνομία. Εάν ένας δεκαεξάχρονος μεθαύριο πυροβοληθεί (κακώς φυσικά) από αστυνομικό ενώ ληστεύει τράπεζα, πρέπει να ηρωοποιηθεί ο νεαρός ληστής; Ο άδικος θάνατος από την ηρωοποίηση έχει μεγάλη απόσταση.

Η αλήθεια είναι ανατριχιαστική: στην χώρα μας εκτρέφεται μία ολόκληρη γενιά από φασιστάκια! Παιδιά που είναι στα λόγια κατά του φασισμού, αλλά στην πράξη διατυπώνουν τις πιο ακραίες, αντιδημοκρατικές και φασιστικές απόψεις. Έχει μάλιστα αρχίσει να επικρατεί η άποψη ανάμεσά τους (στην πράξη έτσι κι αλλιώς ήδη ενεργήσαν έτσι) ότι μερικά ποσά βίας είναι δικαιολογημένα. Τώρα ποιος θα κρίνει το μέγεθος των ποσών αυτών κανένας δεν μας εξηγεί, μάλλον είναι ο έφηβος που τα ξέρει όλα και έτσι ξέρει και αυτό. Ο Βολταίρος είχε πεί: «Μπορεί να διαφωνώ με αυτό που λές, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λές». Στην σύγχρονη Ελλάδα των φασιστών η ρήση αυτή μετατρέπεται σε: «Εάν διαφωνώ με αυτά που λές, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να μην μπορείς να τα λές».

Οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ευρύτερου στρατοπέδου της ακραίας αριστερής θολοκουλτούρας είναι μεγάλες. Και μπορεί σήμερα οι άνθρωποι αυτοί να χαίρονται με αυτά που πετυχαίνουν, αλλά δεν θα αργήσει να έρθει ο καιρός που θα πέσουν και οι ίδιοι θύματα του ιστού που υφαίνουν. Και ίσως τότε καταλάβουν τι τεράστια καταστροφή έχουν προκαλέσει, αλλά τότε φοβάμαι ότι θα είναι πολύ αργά. Διότι όταν ο όχλος βγεί εκτός ελέγχου, τότε χτυπάει αδιακρίτως όποιον βρεθεί μπροστά του, και όταν έχεις πείσει ότι μερικά δικαιώματα δεν πρέπει να τα έχουν όλοι, τότε κάποια στιγμή θα σου στερήσουν και τα δικά σου...

Αριστερά Συμπλέγματα

Αφορμή για αυτό το δημοσίευμα αποτέλεσαν μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του κ Σαραντάκου "Γλώσσα μετ' εμποδίων". Ο συγγραφέας παρόλο που προσπαθεί να είναι – ή να φανεί – αντικειμενικός, εντούτοις δεν μπορεί να αποκρύψει τις πραγματικές του τάσεις. Οι τάσεις αυτές δεν απέχουν από αυτές των υπόλοιπων δήθεν ορθολογιστών αριστεροκουλτουριάρηδων.

Με το περιεχόμενο του βιβλίου γενικά έχω πολλές ενστάσεις – παρόλο που οφείλω να ξεκαθαρίσω για να είμαι δίκαιος ότι λέει αρκετά σωστά και ενδιαφέροντα πράγματα – αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος. Εκεί που ενίσταμαι και θα ήθελα να σταθώ είναι σε κάποιες συγκεκριμένες λογικές / αντιλήψεις. Θεωρώ ότι οι δηλώσεις (τις οποίες θα αναλύσω παρακάτω) που εκφράζουν τις λογικές αυτές είναι όχι μόνο λανθασμένες αλλά και άδικες.

Αναφέρει ο συγγραφέας, προσπαθώντας να καταρρίψει τον σχετικό μύθο, ότι δεν είναι μόνο η Ελληνική γλώσσα στην οποία η λέξη "κύμα" παίρνει τόνο (περισπωμένη) που μοιάζει με κύμα, αλλά ότι και άλλοι λαοί (νομίζω οι Βιετκόνγκ αν θυμάμαι καλά) έχουν συμβολάκια παρόμοια με κύμα στην αντίστοιχη γραφή τους για την εν λόγω λέξη. Έναυσμα για την οργή του αποτέλεσε η φράση "Μόνο στην Ελληνική γλώσσα η λέξη κύμα παίρνει έχει και ένα κυματάκι για τόνο". Μέχρι εδώ όλα καλά και αληθή, έχω όμως μία απορία. Η φράση "μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό" έχει κυριολεκτικό νόημα ή μεταφορικό? Όλοι μας έχουμε πεί – με αρνητική έννοια – κάποια στιγμή στην ζωή μας ότι κάτι συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Προφανώς όταν το λέμε αυτό ούτε να ισχύει μπορεί ούτε μπορούμε να γνωρίζουμε τι συμβαίνει σε ΟΛΕΣ τις άλλες χώρες του κόσμου. Παρόλα αυτά ο κ Σαραντάκος καταπιάνεται με κάτι το οποίο είναι θετικό για την χώρα μας, ενώ αμφιβάλλω ότι σπεύδει κάθε φορά να ασχοληθεί – και μάλιστα με τόσο μένος – με κάτι αντίστοιχο αρνητικό.

Σε παρόμοιο πνεύμα βρίσκεται και η δεύτερη παρατήρησή μου. Ο συμπαθής κατά τα άλλα κ Σαραντάκος μας αναφέρει ότι "βγάζει καντίλλες" όταν ακούει να λένε ότι κάτι (με θετική έννοια) συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Αναρωτιέμαι εγώ όμως το εξής, δεν θα έπρεπε να βγάζει και καντίλλες όταν ακούει και αρνητικές υπερβολές (π.χ. μόνο στην Ελλάδα είναι τόσο βρώμικοι οι δρόμοι ή μόνο στην Ελλάδα γίνονται σκάνδαλα, κτλ.) εφόσον βγάζει στις θετικές υπερβολές? Το λογικό είναι είτε να μας πειράζουν και οι αρνητικές και οι θετικές υπερβολές, είτε καμμία από τα δύο είδη υπερβολών. Είναι κακοήθεια να έχουμε δύο μέτρα και σταθμά για ίδιες περιπτώσεις. Άρα λοιπόν ποια είναι η μόνη λογική εξήγηση για κάποιον που συμπεριφέρεται έτσι? Απλά ότι έχει συμπλέγματα. Κάνουμε δηλαδή ότι μπορούμε για να μειώσουμε τους εαυτούς μας σε μία προσπάθεια να αποφύγουμε την καλλιέργεια αισθημάτων ανωτερότητας. Ο σωστός άνθρωπος (και όχι ο ψευτομετριόφρων) τονίζει και τα θετικά και τα αρνητικά, και τα αντιμετωπίζει πάντα αμφότερα επί ίσοις όροις.

Η πρόθεσή μου δεν είναι να αποτελέσει προσωπική επίθεση το κείμενο αυτό προς τον κ Σαραντάκο. Αντίθετα οι δηλώσεις του αποτελούν εφαλτήριο καυτηρίασης του γενικού τρόπου σκέψεως χιλιάδων – δυστυχώς πλέον – ανθρώπων. Αν ο κ Σαραντάκος επιθυμεί να απαντήσει, θα χαρώ πολύ να φιλοξενήσω στο ιστολόγιό μου τον δικό του αντίλογο.

Αριστερά και Λαθρομετανάστευση

Παρακολουθώ με πόσο μένος υπερασπίζεται η ψευτοαριστερά στην Ελλάδα τον θεσμό την μετανάστευσης – λαθρομετανάστευσης και μου έχει δημιουργηθεί μία μεγάλη απορία. Η απορία αυτή είναι πώς μπορεί να υπερασπίζεται κάτι το οποίο αντιβαίνει εμμέσως θεμελιώδεις ιδεολογικές αρχές της, όπως συμβαίνει με την λαθρομετανάστευση (για την νόμιμη μετανάστευση δεν έχω καμμία απορία και σε γενικές γραμμές συμφωνώ). Και εξηγούμαι:

Ποιος στην χώρα μας έχει τα μεγαλύτερα συμφέροντα από την παρουσία των λαθρομεταναστών; Καταρχάς όφελος μεγάλο από τους λαθρομετανάστες έχει το κεφάλαιο. Οι μετανάστες γενικά είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να γνωρίζουν τι "παίζει" στην χώρα στην οποία έρχονται, δεν γνωρίζουν τι δικαιούνται και δεν γνωρίζουν γενικά πως λειτουργεί το σύστημα. Ειδικά οι λαθρομετανάστες, όντας φοβισμένοι καθώς είναι επιπλέον και παράνομοι, είναι διατεθειμένοι να ανεχτούν πολλά πράγματα και καταστάσεις αδιαμαρτύρητα, πράγματα που ο Έλληνας δεν θα ανεχόταν. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο πέφτουν θύματα οικονομικής εκμετάλλευσης δουλεύοντας χωρίς ένσημα, με εξευτελιστικούς μισθούς και υπό άθλιες-επικίνδυνες συνθήκες. Ο πραγματικός (όχι μαϊμού) αριστερός όμως δεν είναι ορκισμένος εχθρός του κεφαλαίου;

Δεύτερον, συμφέρον έχουν τα κυκλώματα δουλεμπόρων. Τα κυκλώματα αυτά διαχειρίζονται τους λαθρομετανάστες κυριολεκτικά σαν σύγχρονους δούλους, εξαναγκάζοντάς τους να δουλεύουν στα φανάρια, να εκπορνεύουν τις γυναίκες, να τους χρησιμοποιούν ως πλανόδιους πωλητές διαφόρων ειδών, κτλ. Τα κυκλώματα αυτά θησαυρίζουν εις βάρος των ανθρώπων αυτών και χάρη στην δική μας ανοχή. Είναι γνωστό ότι κοστίζει μεριές χιλιάδες δολάρια σε έναν ξένο να μπεί παράνομα στην χώρα. Προφανώς όμως δεν μπορεί αυτός ο άνθρωπος, όταν προέρχεται από μία φτωχή χώρα όπως π.χ. το Πακιστάν, να διαθέσει ένα τέτοιο ποσό. Αν το είχε όντως, τότε θα μπορούσε με τα χρήματα αυτά να ζήσει σαν βασιλιάς στην πατρίδα του. Άρα με το που θα έρθει στην Ελλάδα, ο λαθρομετανάστης ανήκει στα κυκλώματα αυτά μέχρι να ξεχρεώσει το ποσό αυτό δουλεύοντας στα φανάρια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν ανάπηρο ζητιάνο που μέσα σε διάστημα 3 ωρών τον πέτυχα σε δύο διαφορετικά φανάρια που απείχαν χιλιόμετρα το ένα από το άλλο. Ο νοών νοείτω...

Τρίτον, συμφέρον μεγάλο έχει η ΝΤΠ (Νέα Τάξη πραγμάτων). Οι αριστεροί όμως υποτίθεται πως είναι πολέμιοι της ΝΤΠ και της παγκοσμιοποίησης, και όχι υπέρμαχοί της. Ποιος καλύτερος τρόπος όμως να προωθήσεις την παγκοσμιοποίηση από το να καταστρέψεις το φυσικό της αντίδοτο, το αίσθημα του εθνικισμού (εθνικισμού με την έννοια της αγάπης προς το έθνος και όχι ακραίων φασιστικών λογικών); Έχοντας κράτη από φυράματα διαφόρων εθνοτήτων, κάνοντας τους ανθρώπους πολίτες του κόσμου, τα πράγματα ωθούνται ξεκάθαρα προς μία παγκόσμια κυβέρνηση. Η έννοια του έθνους καταλύεται έτσι, και οι άνθρωποι πρόθυμα θα αφήσουν κατά μέρος την εθνική τους ταυτότητα με αντάλλαγμα αυτήν του πολίτη του κόσμου.

Τέλος θα ήθελα να σταθώ στην τεράστια υποκρισία ηθικής του νεοέλληνα και δη του "αριστερού". Φωνάζουν οι ψευτοαριστεροί για τα δικαιώματα των (λαθρο)μεταναστών αλλά ταυτόχρονα τους φέρονται και οι ίδιοι σαν σκλάβους, έχοντάς τους να καθαρίζουν τα τζάμια του αμαξιού τους στα φανάρια αδιαμαρτύρητα. Δηλαδή κοπτόμαστε να μείνει ο λαθρομετανάστης στην χώρα και να μην απελαθεί, αλλά από εκεί και πέρα το να είναι σκλάβος και να ζει μία μίζερη ζωή δεν μας απασχολεί; Πότε αγωνίστηκε κάποιος από αυτούς τους φαρισαίους για τους καημένους αυτούς ανθρώπους που παρακολουθούν ανήμποροι την ζωή τους και την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους να εξαφανίζεται με γοργούς ρυθμούς κάτω από τα φανάρια;

Διατρανώνουν μεγαλόστομα οι υποκριτές αυτοί την σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μετά πάνε στα πορνεία να ερωτοτροπήσουν με γυναίκες, πολλές από τις οποίες εξωθούνται στην πορνεία από τα παράνομα κυκλώματα; Που ακούστηκε άνθρωπος ο οποίος να ασπάζεται τις αρχές του ανθρωπισμού, της κοινωνικής ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και από την άλλη να νοικιάζει ανθρώπινες ψυχές ώστε να τις χρησιμοποιήσει για την προσωπική του ευχαρίστηση, εξεφτυλίζοντάς τες έτσι; Άρα αυτοί οι άνθρωποι στην πραγματικότητα δεν νοιάζονται για τον συνάνθρωπο, συνεπώς άλλα κίνητρα έχουν όταν εμμένουν τόσο στην παραμονή παράνομων μεταναστών στην χώρα.

Κλείνοντας το θέμα αυτό θα ήθελα να πω ότι σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να δίνουμε χρήματα είτε στους αλλοδαπούς που καθαρίζουν τα φανάρια είτε σε επαίτες. Δίνοντάς τους χρήματα το μόνο που καταφέρνουμε είναι να διαιωνίζουμε την σκλαβιά τους. Εάν θέλει κάποιος πραγματικά να τους βοηθήσει, ας τους δώσει μία σοκολάτα, ένα κρουασάν, μία τυρόπιτα. Κάτι για να φάνε δηλαδή οι ταλαίπωροι άνθρωποι καθώς δεν είναι βέβαιο ότι αυτοί οι οποίοι τους εκδουλεύουν, τους ταΐζουν κιόλας. Εάν κανένας δεν τους δίνει χρήματα, οι άνθρωποι αυτοί θα είναι πλέον άχρηστοι για τους δουλεμπόρους, και επομένως ελεύθεροι.

Μεταξάς και Αριστερά

Ανέκαθεν πίστευα, ότι μόνο και μόνο με την λογική, μπορούμε να διακρίνουμε πολλές αλήθειες αλλά και πολλά ψέμματα. Θέμα μας λοιπόν σήμερα θα είναι ο Ιωάννης Μεταξάς και αν ήταν προδότης (όπως τον κατηγορεί η αριστερά) ή όχι.

Να πω ότι γενικά στην Ελλάδα, έχω διαπιστώσει πως υπάρχει ένα φοβικό σύνδρομο, ότι δηλαδή δεν πρέπει επ’ουδενί να πεις καλό λόγο για οποιονδήποτε δικτάτορα, αλλιώς θεωρείται ότι επιβραβεύεις το ίδιο το καθεστώς σαν θεσμό. Αυτή η νοοτροπία όμως είναι αήθης και αντιεπιστημονική. Δεν μπορούμε να παραποιήσουμε την ιστορία μόνο και μόνο επειδή κάποιοι φοβούνται – αβάσιμα προφανώς – ότι μπορεί ποτέ να επανεγκαθιδρυθεί δικτατορία. Οφείλουμε να πούμε τα πράγματα ως έχουν, να αναφέρουμε τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά που έκανε ο εκάστοτε δικτάτωρ, βασιλιάς, μονάρχης, κτλ.

Η κατηγορία προς το πρόσωπο του Μεταξά λοιπόν είναι ότι δεν είπε ο ίδιος το όχι αλλά ούτε και ήθελε να το πει. Ας εξετάσουμε με τρόπο λογικό την υπόθεση αυτή για να διαπιστώσουμε αν στέκει, συγκρίνοντάς την με τα ιστορικά γεγονότα. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο Μεταξάς προετοίμαζε για χρόνια την άμυνα της χώρας. Μάλιστα η ομώνυμη γραμμή Μεταξά αποδείχθηκε αποτελεσματικότατη, προκάλεσε τον θαυμασμό ακόμη και των Γερμανών (που απέστειλαν μηχανικούς αργότερα να μελετήσουν τα οχυρά), και εικάζεται ότι αν είχε προλάβει να ολοκληρωθεί μπορεί να κράταγε τους Γερμανούς καθηλωμένους εκεί για πολύ περισσότερο χρονικό διάστημα. Άρα λοιπόν ο Μεταξάς όχι μόνο στιγμιαία είπε το ιστορικό εκείνο «όχι», αλλά μάλιστα το προετοίμαζε για κάμποσα χρόνια. Είναι γνωστό από τα απομνημονεύματά του, ότι είχε προβλέψει τις πολεμικές αναταράξεις στην Ευρώπη, άρα η προετοιμασία του αυτή ούτε τυχαία ούτε άσχετη ήταν.

Τίθεται το ερώτημα αν ο Μεταξάς θα μπορούσε να είχε πει «ναι» αντί για «όχι». Λίγη σημασία όμως έχει τι λέει κανείς με τα λόγια, πολλή περισσότερη σημασία έχει τι λέει με τις πράξεις του. Τι εννοώ; Ότι ο Μεταξάς θα μπορούσε να είχε πει τυπικά «όχι» αλλά ουσιαστικά «ναι», διοχετεύοντας ψευδείς πληροφορίες και δίνοντας τις αντίστοιχες οδηγίες στον στρατό. Μόνο και μόνο να μην είχε προετοιμασμένο τον στρατό για την Ιταλική εισβολή, το μέτωπο αναμφίβολα θα κατέρρεε. Άρα σίγουρα δεν ήταν προδότης. Εξ’άλλου κανείς δεν είναι τόσο αφελής ώστε να δεχτεί ότι ένας προδότης – ειδικά όταν έχει περισσότερη εξουσία στην χώρα από οποιονδήποτε άλλον – δεν μπορεί να προκαλέσει τεράστια ζημιά. Μόνο σκληροπυρηνικοί οπαδοί ενός κόμματος, οι οποίοι οικειοθελώς φορούν παρωπίδες, μπορούν να πιστέψουν κάτι τέτοιο.

Γιατί λοιπόν εκστομίζονται τέτοιες αισχρές και αήθεις κατηγορίες από τους αριστερούς για τον Μεταξά; Απλά διότι κυνήγησε τους αριστερούς. Μπορεί να μην έκανε καλά που το έπραξε αυτό και σίγουρα κανείς δεν μπορεί να επικροτεί την εγκαθίδρυση δικτατορίας, αλλά από αυτό το σημείο έως του να προσάπτονται στον Μεταξά ψεύτικες κατηγορίες, υπάρχει μία τεράστια απόσταση. Εάν κάποιοι είναι εμπαθείς και επιθυμούν να τον κατηγορήσουν, ας το κάνουν για τα θέματα στα οποία πραγματικά έκανε λάθη και μπορεί να κατηγορηθεί, όχι όμως να επινοούν ψεύδη και να τα διαδίδουν με την αστήρικτα ανόητη προπαγάνδα τους.

Υποκρισία και Αγανάκτηση

Δράττομαι της ευκαιρίας για να γράψω αυτές τις σκόρπιες σκέψεις, από μία δημοσκόπηση (gallop) που μου έστειλε ένας φίλος. Σύμφωνα με τις μετρήσεις εκείνες λοιπόν, οι Έλληνες είμαστε ρατσιστές επειδή είχαμε το μεγαλύτερο ποσοστό από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο να θεωρούμε αρνητικό το να γειτονεύουμε με ομάδες ανθρώπων όπως ομοφυλόφιλοι, πρώην κατάδικοι, ή και εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Φυσικά όλοι οι γνωστοί ψευτοαριστεροπροοδευτικοί νεοσοφιστές εκστασιάστηκαν με αυτήν την έρευνα που "αποδεικνύει" τι τομάρια είμαστε σε αυτήν την χώρα. Λές και ήταν ποτέ δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να μην χαρούν για οτιδήποτε το οποίο μετράει αρνητικά για αυτήν την ταλαίπωρη χώρα...


Εγώ προσωπικά έχω πάει και σε γηροκομεία για επίσκεψη, και στο ΠΙΚΠΑ όπου με τον σύλλογο μου διοργανώσαμε (με δικά μας έξοδα φυσικά) γιορτή για τα παιδιά. Και στον στρατό όταν ήμουν και ενώ είχα βγεί με ΠΣΚ, όταν έγινε ο σεισμός το 1999 έτρεξα με άλλους να μαζέψουμε ρούχα, τρόφιμα και άλλα, και πήγαμε να τα μοιράσουμε στις πληγείσες περιοχές. Και μισοάρρωστος πήγα στην δενδροφύτευση του ΑΡΧΕΛΩΝ όπου από την κούραση και την αδυναμία του οργανισμού κόντευα να πέσω κάτω. Και σε πόσες άλλες παρόμοιες δραστηριότητες έχω πάει τόσα χρόνια, που ούτε καν να τις θυμηθώ όλες δεν μπορώ τώρα πια. Ποιος από όλους αυτούς που «αγωνίζονται» από την πολυθρόνα μπορεί να μου πεί ότι έχει κάνει έστω τα μισά από όσα έχω κάνει εγώ?


Είμαι σίγουρος πως όλον αυτόν τον καιρό, το 99% όλων αυτών των ανθρώπων που αυτοαποκαλούνται αριστεροί και φωνάζουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κάθονταν στα ζεστά στον καναπέ τους και έβλεπαν τηλεόραση. Γκρινιάζοντας για την φτώχεια και την δυστυχία στον κόσμο αλλά παράλληλα υπερκαταναλώνοντας, ψωνίζοντας τα ακριβότερα ρούχα και μασουλώντας πατατάκια μπροστά από το χαζοκούτι, τα χαζοκούτια. Και μετά θα έρθουν αυτοί να μιλήσουν για κοινωνική ευαισθησία και κοινωνική δικαιοσύνη... Ξεδιάντροποι. Όλα αυτά τα ψευτοαριστερά τσογλανάκια που δεν έχουν περάσει μία μέρα στέρησης στην ζωή τους, έρχονται να μας το παίξουν υπερασπιστές των φτωχών και των αδυνάτων (στα λόγια βέβαια), όπως ο Πρόεδρός τους ο Αλαβάνος. Αριστερός με τεράστια περιουσία. Τόσο ανόητοι είμαστε και εμείς που τα ανεχόμαστε και δεν τους παίρνουμε με τις ντομάτες να ξεβρωμίσει ο τόπος επιτέλους.


Αλλά γιατί να μην αυτοαποκαλούνται «αριστεροί» όλοι αυτοί? Αφού σε αυτήν την χώρα ότι δηλώσεις είσαι. (Και μετά σου λέει ότι ο στρατός δεν είναι αντανάκλαση της κοινωνίας...) Βγαίνουν μετά όλοι αυτοί, μέσω των δημοσκοπήσεων, και σου λένε ότι δεν θα τους πείραζε π.χ. να έχουν γείτονα ομοφυλόφιλο. Αισχροί υποκριτές, γελοίοι ψεύτες. Δεν υπάρχει κανένας μα κανένας Έλληνας, εκτός αν είναι ο ίδιος ομοφυλόφιλος, που να μην προβληματιζόταν με το ενδεχόμενο να έχει γείτονα ομοφυλόφιλο. Δεν υπάρχει κανείς Έλληνας που να μην φοβάται για τα παιδιά του πως θα επηρεάζονταν από κάτι τέτοιο. Όπως δεν υπάρχει κανείς Έλληνας που να επικροτούσε την γειτνίασή του με κάποιον πρώην κατάδικο και να μην φοβόταν για αυτόν τον ίδιο, για την γυναίκα του, για τα παιδιά του. Και πάλι καλά, αυτό δείχνει ότι μας έχει μείνει και λίγο μυαλό στα ξερά μας τα κεφάλια. Όλοι αυτοί οι υποκριτές που λένε ότι δεν θα τους πείραζε, μπορείτε να είστε απολύτως βέβαιοι φίλοι μου ότι την κρίσιμη ώρα, την ώρα που μετατρέπεις τα λόγια σου σε πράξεις, θα έβρισκαν μία καλή δικαιολογία για να το αποφύγουν. Ε μα φυσικά δικαιολογία, μην μας πεί ο κόσμος και ρατσιστές...


Δυστυχώς έτσι είναι σε αυτήν την χώρα, συχνά αυτό που λέει κάποιος είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που πράττει. Ο καθένας μπορεί να έχει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή, και να την υποστηρίζει. Αυτό το πιστεύω ακράδαντα επειδή πραγματικά πιστεύω στην Δημοκρατία, αντίθετα με κάτι ψευτοδημοκράτες (οι οποίοι είναι Δημοκράτες μόνο όταν τους συμφέρει) βάσει των οποίων μερικές ρατσιστικές (ρατσιστικές κατ’αυτούς φυσικά) και μισογόνες (sic) γνώμες δεν πρέπει να ακούγονται. Αυτό που δεν μπορεί όμως ο καθένας είναι να λέει άλλα στην θεωρία και άλλα να κάνει στην πράξη. Οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό είναι ανώριμοι και γελοίοι, και είναι δικαίωμα του οποιουδήποτε να τους στηλιτεύει και να τους χλευάζει εφόσον τέτοιοι είναι.


Όλοι αυτοί που κόπτωνται για τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών (τους οποίους λαθρομετανάστες ο νόμος ορίζει να απελαθούν, και κρατώντας τους παρανομούμε), πότε πήραν έναν από αυτούς (τους αναμφίβολα ταλαιπωρημένους δυστυχείς ανθρώπους) να τον φιλοξενήσουν στο σπίτι τους? Διότι και η πατρίδα σου σπίτι σου είναι ουσιαστικά. Εκεί να δώ τις πραγματικές ευαισθησίες και την μάχη κατά της πείνας και του ρατσισμού. Ή μήπως η ευαισθησία αυτών εξαντλείται στο να μπεί ο παράνομος στην χώρα και μετά συνεπώς δεν τους πειράζει να δουλεύουν σαν ζητιάνοι στα φανάρια εξευτελίζοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, σύγχρονοι δούλοι των αυτών κυκλωμάτων. Αυτά δεν μας νοιάζουν έτσι? Για αυτά δεν χρειάζεται να αγωνιστούμε. Δεν υπάρχει δουλεία σήμερα στην Ελλάδα σκέφτεστε? Για σκεφτείτε καλύτερα κυρίες και κύριοι. Μέχρι και γυναικεία σκλαβοπάζαρα (με σκοπό την πορνεία) υπάρχουν, ας ανοίξουν τα μάτια επιτέλους και ας δούν αυτά που είναι μπροστά τους όλοι αυτοί οι δήθεν ευαίσθητοι.


Εξάλλου (για να επανέλθουμε στο θέμα μας), γιατί κύριε να μπείς πηδώντας τον φράχτη? Να κάνεις τα χαρτιά σου, και αν κρίνω (από το επάγγελμά σου και άλλα κριτήρια) ότι σε χρειάζομαι τότε θα σου δώσω άδεια να μπείς μέσα. Εγώ μπορώ να πάω παράνομος μετανάστης στην Αμερική (και οποιοδήποτε άλλο σοβαρό κράτος) και να μην με πετάξουν έξω αν με πιάσουν? Και πολύ καλά θα μου κάνουν βέβαια. Κανείς κουφιοκεφαλάκης δεν βάζει κάτω το μυαλό του να σκεφτεί ποιόν ωφελεί η λαθρομετανάστευση. Ας μας πεί κάποιος λοιπόν ποιόν ωφελεί η λαθρομετανάστευση εκτός από το κεφάλαιο, τα παράνομα κυκλώματα και την «Νέα Τάξη Πραγμάτων». Ο ίδιος ο Μάρξ, ο οποίος ήταν πραγματικός αριστερός και όχι αριστερός μαϊμού, είχε πεί ότι «Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών από τους εργοδότες, είναι η διαιώνιση της σκλαβιάς.»


Αυτά τα ολίγα για να μην νομίζουμε (όλοι μας, όχι μόνο οι αριστεροί) ότι είμαστε και κοινωνικά ευαίσθητοι σε αυτήν την χώρα...