Υποκρισία Παπαρήγα

Οι θέσεις του Κ.Κ.Ε. για την ιδιωτική παιδεία είναι γνωστές. Όταν όμως έχεις μία ιδεολογία, οφείλεις να την τηρείς και εσύ ο ίδιος. Αντίθετα, η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ, κυρία Παπαρήγα, δεν εφαρμόζει εμπράκτως στην προσωπική της ζωή αυτά τα οποία υποστηρίζει στα λόγια. Συγκεκριμένα, η κόρη της κας Παπαρήγα έχει τελειώσει ιδιωτικό σχολείο (ακούγεται ότι είναι το Αμερικάνικο Κολλέγιο Αθηνών, το πιο γνωστό ως Deree).

Θα σπεύσει ο φανατικός ψηφοφόρος (κοινώς το κομματόσκυλο) του ΚΚΕ να πει: «Ε η γυναίκα προσπαθεί να προσφέρει το καλύτερο στο παιδί της». Εκ πρώτης όψεως το επιχείρημα αυτό στέκει, αλλά αν το εξετάσουμε λίγο εις βάθος αρχίζει να μπάζει νερά. Όταν ένας άνθρωπος είναι ιδεολογικά αντίθετος σε κάτι και το πολεμάει με σθένος, ότι και να γίνει θα αποφύγει όσο μπορεί να καταφύγει σε αυτό. Ο πραγματικός και αγνός ιδεολόγος δεν καταδέχεται να καταφύγει στην λύση την οποία προ ολίγου καταπολεμούσε, αν όχι για κάποιον άλλον λόγο, τουλάχιστον από απλό φιλότιμο.

Αυτή όμως δεν είναι η σημαντικότερη πτυχή του θέματος, καθώς είναι γνωστό σε όλους μας το ήθος των Ελλήνων πολιτικών. Το σημαντικότερο είναι τα μηνύματα που δίνει μία τέτοια κίνηση στον κόσμο, ιδίως όταν γίνεται από έναν πολέμιο της ιδιωτικής παιδείας. Με το να στέλνει λοιπόν η κα Παπαρήγα το παιδί της στο ιδιωτικό, παραδέχεται εμμέσως πλην σαφώς ότι η ιδιωτική εκπαίδευση είναι καλύτερη. Διότι για ποιόν άλλο λόγο θα πλήρωνε για να παρέχει στο παιδί της κάτι που υπάρχει διαθέσιμο και δωρεάν; Στην συνέντευξή της ισχυρίστηκε ότι δεν την βόλευε το ωράριο καθώς δεν είχε που να αφήσει το παιδί, όμως αναρωτιέμαι εγώ πώς αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα εκατομμύρια άλλες Ελληνίδες μανάδες; Έλεος με τις γελοίες δικαιολογίες πια...

Εδώ όμως είναι που προκύπτει και ένα ακόμη σοβαρότερο ζήτημα ηθικής φύσεως: Πώς είναι δυνατόν να καταπολεμάει τόσο έντονα το ΚΚΕ την ιδιωτική παιδεία, την στιγμή που η επικεφαλής του κόμματος αυτού εμμέσως δηλώνει ότι η ιδιωτική παιδεία υπερτερεί της δημοσίου; Δηλαδή προσπαθούμε να μην αναγνωρίσουμε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ενώ ταυτόχρονα παραδεχόμαστε ότι τα δημόσια υστερούν αυτών; Αν τα δημόσια είναι καλύτερα, τότε καταλαβαίνει κανείς προς τι ο αγώνας του ΚΚΕ (και άλλων πολλών), αλλά ποια είναι η ηθική του κόμματος που πολεμάει να μην αναγνωριστεί αυτό που θεωρεί ότι πραγματικά αξίζει; Αυτή λοιπόν είναι η υπεύθυνη και ηθική στάση ενός κόμματος του ελληνικού κοινοβουλίου; Ότι απόφοιτοι άξιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων δεν πρέπει να αναγνωρίζονται;

Και εφόσον η σημαιοφόρος του ΚΚΕ αναγνωρίζει την αξία της ιδιωτικής εκπαίδευσης, τότε μήπως μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος για ποιον ακριβώς λόγο ανθίσταται στην αναγνώρισή της; Προσέξτε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν πρόβλημα με την ύπαρξη ιδιωτικής παιδείας, το πρόβλημα έγκειται αποκλειστικά και μόνο στην αναγνώριση των ιδρυμάτων αυτών. Συνεπώς μάλλον κάποιον λάκκο έχει η φάβα...