Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

Περί Φυλετικών Διακρίσεων

Γενικά όποιος θέλει να συζητάει για κάποιο θέμα συζητάει ήρεμα, ενώ όποιος θέλει απλά να επιβάλλει την άποψή του αρχίζει και φωνάζει εκτοξεύοντας πλήθος χαρακτηρισμών. Όλα πρέπει να τα συζητάμε, ακόμη και τα αυτονόητα, διότι απλούστατα μπορεί μερικά πράγματα να μην είναι όπως μας τα λένε. Εμείς εδώ σήμερα θα συζητήσουμε ήρεμα σχετικά με μία πτυχή του θέματος του ρατσισμού. Εάν δηλαδή υπάρχει διαφορά από λαό σε λαό (σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα) και εάν είναι σωστό να κάνουμε διακρίσεις βάσει των διαφορών αυτών.

Το θέμα της διαβίωσης ομάδων ξένων λαών στην χώρα μας δεν είναι κάτι το καινούργιο. Από πολύ παλιά έχουμε τους τσιγγάνους για παράδειγμα. Όμως γιατί οι άνθρωποι αυτοί δεν αφομοιώθηκαν στην κοινωνία μας και εξακολουθούν πεισματωδώς να αποτελούν ξένο σώμα; Επειδή η ομάδα αυτή δεν επιθυμεί να ενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο, τόσο απλό. Έχουμε από την άλλη ανθρώπους που ζουν πολύ λίγα χρόνια στην Ελλάδα (Ισπανούς, Γερμανούς, Γάλλους, Άγγλους) αλλά παρόλα αυτά έχουν ήδη ενταχθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, σχεδόν πλήρως. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στους Ευρωπαίους και στους τσιγγάνους; Η πιο σημαντική είναι η επιθυμία του ίδιου του ανθρώπου για προσαρμογή στην νέα του πατρίδα.

Συνεπώς λοιπόν βλέπουμε ότι η προσαρμογή ενός ανθρώπου ή μίας ομάδας ανθρώπων στο κοινωνικό σύνολο εξαρτάται κυρίως από το κατά πόσον υπάρχει θέληση από τους ίδους τους ξένους να αφομοιωθούν. Είναι προφανές ότι εάν κάποιος δεν θέλει να αφομοιωθεί, τότε δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να κάνει η κοινωνία που τον φιλοξενεί ώστε να τον αφομοιώσει. Πιστεύω ότι συμφωνούμε λοιπόν ότι υπάρχουν λαοί που, λόγω της κουλτούρας τους (και άλλων παραγόντων), αφομοιώνονται σε μία ξένη κοινωνία ευκολότερα και άλλοι που αφομοιώνονται δυσκολότερα ή και καθόλου. Το γεγονός αυτό είναι μία πραγματικότητα που δεν αμφισβητείται. Υπάρχουν βέβαια κάποιοι ελαφρόμυαλοι που θα χαρακτηρίσουν την λογική αυτή φασιστική, ρατσιστική, κτλ. Τι να περιμένει όμως κανείς από ανθρώπους οι οποίοι στερούνται κάθε ίχνους λογικής σκέψεως;

Και τίθεται λοιπόν το εξής λογικό ερώτημα: Εμείς προτιμάμε να έρχονται στην χώρα μας μετανάστες από λαούς που θα αφομοιωθούν στην κοινωνία μας ή από λαούς που δεν θα αφομοιωθούν; Δεν χρειάζεται να έχει κανείς και πολύ μυαλό στο κεφάλι του για να καταλάβει ποιάν από τις δύο αυτές ομάδες προτιμάμε. Γιατί λοιπόν, εφόσον συμφωνούμε με τα παραπάνω (πιστεύω ότι συμφωνούμε) να μην φροντίσουμε να πάρουμε κάποια μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση; Για να μην μας αποκαλέσουν κάποιοι ανόητοι ρατσιστές; Δεν πρέπει να φροντίσουμε για το καλό της κοινωνίας μας; Δεν πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουμε να λειτουργούμε βάσει της λογικής και όχι της βλακείας;

Η διαφορές ανάμεσα στους διάφορους λαούς υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Εάν θέλουμε να κάνουμε την ζωή μας ευκολότερη μπορούμε να λάβουμε υπόψιν την σημαντική αυτή αλήθεια στις αποφάσεις που παίρνουμε, αποφάσεις που καθορίζουν την ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας. Εάν από την άλλην θέλουμε να αδιαφορούμε για την πραγματικότητα είναι και αυτό δικαίωμά μας, αλλά θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι κάποια στιγμή επέρχονται και οι συνέπειες της ανωριμότητας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: