ΛΑΟΣ και Δημοκρατία

Διάβαζα διάφορα άρθρα κατά την περίοδο των περασμένων βουλευτικών εκλογών με θέμα το ΛΑ.Ο.Σ. του Καρατζαφέρη. Εκείνο στο οποίο πολλοί συμφωνούσαν ήταν ότι το εν λόγω κόμμα είναι απειλή για την Δημοκρατία και δεν θα έπρεπε να έχει μπεί στην Βουλή. Καταρχάς να πώ ότι κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν μπορεί σε μία Δημοκρατική κοινωνία ένα κόμμα να αποτελεί απειλή για την Δημοκρατία. Και για εμένα υπάρχει ένα κόμμα που δεν συμπαθώ (κανένα δεν συμπαθώ, αλλά το συγκεκριμένο ακόμα περισσότερο) αλλά θεωρώ καλό πράγμα να μπεί στην Βουλή, και γενικά κατ’εμέ όσοι περισσότεροι μπούν στην Βουλή τόσο καλύτερα (και τόσο Δημοκρατικότερα). Απορίας άξιον είναι ότι ενώ το ΛΑ.Ο.Σ. πλήττει τον δικομματισμό, οι πιο δρυμείς επιθέσεις προς αυτό είναι από τα κόμματα που υποτίθεται ότι εχθρεύονται τον δικομματισμό.

Επειδή το ΛΑ.Ο.Σ. είναι προσωποκεντρικό κόμμα, οι βολές συνήθως απευθύνονται στον πρόεδρο του, τον κ Καρατζαφέρη. Ακούγονται κατηγορίες του τύπου «ο Καρατζαφέρης είναι λαϊκιστής», «ο Καρατζαφέρης είναι λαοπλάνος», «ο Καρατζαφέρης είναι ψεύτης» κτλ. Ας υποθέσουμε για μία στιγμή, χάρην της συζητήσεως, ότι όλες οι κατηγορίες που ακούγονται γα τον Καρατζαφέρη είναι αληθείς (πολλές σίγουρα είναι). Ποιός Έλληνας πολιτικός δεν λαϊκίζει για να κερδίσει ψήφους, ποιός Έλληνας πολιτικός δεν λέει ψέμματα, και ποιός Έλληνας πολιτικός δεν προσπαθεί να πλανήσει τον λαό; Κάθε φορά π.χ. ακούμε από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. (δεν λέω για τα άλλα κόμματα διότι δεν έχει τύχει να κυβερνήσουν, όχι ότι θα έκαναν κάτι διαφορετικό) στα προεκλογικά τους προγράμματα ότι θα πατάξουν την διαφθορά, αλλά κανείς τους ποτέ δεν το κάνει. Όταν μας το λένε αυτό, δεν μας εξαπατούν μπροστά στα μάτια μας και μάλιστα επανειλημμένα; Όμως ένα περίπου 80% του εκλογικού σώματος δίνει την ψήφο τους σε έναν από τους δύο. Άρα λοιπόν αν το ΛΑ.Ο.Σ. είναι απειλή για την δημοκρατία, το ίδιο δεν είναι και τα υπόλοιπα κόμματα;

Η αλήθεια είναι ότι και εγώ δεν συμφωνώ με όλα όσα λέει ο Καρατζαφέρης, και συχνά γίνεται υπερβολικός και γελοίος με αυτά που λέει (για αυτόν τον λόγο, παρόλο που με πολλές θέσεις του συμφωνεί η πλειονότητα της κοινωνίας, το ΛΑΟΣ δεν μπορεί να ξεκολλήσει από το 4%). Παρόλα αυτά, την ίδια γνώμη έχω σε αυτό το θέμα και για τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς. Και αν επέλεγα εγώ τον ιδανικό Πρωθυπουργό σίγουρα αυτός δεν θα ήταν ο Καρατζαφέρης, όμως δεν θα ήταν ούτε ο σημερινός Πρωθυπουργός κ Καραμανλής, ούτε φυσικά ο κ Παπανδρέου τον οποίο θεωρώ χειρότερο όλων των άλλων. Συγκεκριμένα, έναντι αυτών των δύο, ο κ Καρατζαφέρης έχει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα. Πρώτον είναι αυτοδημιούργητος, δεν γεννήθηκε με το κληρονομικό δικαίωμα στην εξουσία γνωρίζοντας ότι είναι θέμα χρόνου να γίνει πολιτικός αρχηγός, και δεύτερον είναι συνεπής στην εθνικιστική ιδεολογία του. Οι άλλοι δύο έχουν αποδείξει έμπρακτα ότι δεν πιστεύουν αυτά που λένε, ενώ ο Καρατζαφέρης κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι έχει κάνει μεγάλους αγώνες υπέρ της Ελλάδος στην Ευρωβουλή. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτός είναι που επανειλημμένα έχει απειλήσει να αποχωρήσει από συνεδριάσεις όπου τα Σκόπια έχουν εμφανιστεί με το όνομα «Μακεδονία», και τα έχει καταφέρει να τους υποχρεώσει να το αλλάξουν. Λαϊκισμός; Μακάρι να λαΐκιζαν και οι υπόλοιποι εκεί έτσι.

Λένε πολλοί ότι ο Καρατζαφέρης δεν έχει αρκετούς καλούς συνεργάτες, και αυτό είναι πέρα για πέρα αληθινό. Αλλά και πάλι πρέπει να αναρωτηθούμε – κυρίως από τα εκατοντάδες σκάνδαλα που βγαίνουν στην επιφάνεια – αν και οι συνεργάτες όλων των υπολοίπων είναι αξιόλογοι. Μάλλον όλοι απατεώνες έχουν γύρω τους... Δυστυχώς ο Καρατζαφέρης έχει και μερικούς συνεργάτες που είναι τελείως βλήτα (πιστεύουν σε Έλληνες εξωγήινους κτλ) τα οποία άλλες παρατάξεις δεν έχουν, και αυτός είναι ένας λόγος που πολύς κόσμος δεν έχει πάρει το ΛΑ.Ο.Σ. στα σοβαρά. Τώρα βέβαια γεννάται και το υποθετικό ερώτημα, προτιμάω για πολιτικό έναν φαντασιόπληκτο ο οποίο όμως θέλει να ωφελήσει την Πατρίδα του ή έναν πολιτικό που είναι σοβαρός – ή τουλάχιστον σοβαροφανής –αλλά κλέφτης και αδιάφορος για το συμφέρον της Πατρίδας του; Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή...

Αυτό όμως που σίγουρα προσφέρει το ΛΑ.Ο.Σ. στην Ελληνική κοινωνία, είναι ότι αποτελεί ένα αντίβαρο στα πολιτικά πράγματα. Τι εννοώ: Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα επικρατεί περισσότερο η «αριστερή» ιδεολογία (το βάζω σε παρένθεση διότι θεωρώ τα «δεξιά» και «αριστερά» ανούσιες ταμπέλες). Και αν αυτή η ιδεολογία αφορούσε μόνο θέματα κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης όλοι θα είμασταν ευχαριστημένοι, αφορά όμως και Εθνικά/Πατριωτικά θέματα. Η Ν.Δ. για να αποσπάσει ψήφους από την «αριστερά», εφ’όσον τους «δεξιούς» τους έχει σίγουρους, αρχίζει να αριστερίζει. Με τον ερχομό του ΛΑ.Ο.Σ. όμως στην Βουλή τα πράγματα αλλάζουν. Η Ν.Δ. δεν μπορεί πλέον να κάνει διείσδυση στον «μεσαίο» χώρο χωρίς να έχει απώλειες από την μεριά του ΛΑ.Ο.Σ. Άρα λοιπόν το ΛΑ.Ο.Σ αποτελεί αντίβαρο για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, των οποίων πλέον οι επιρροές στην εκάστοτε κυβέρνηση δεν είναι οι μοναδικές, και ίσως για αυτό συγκεκριμένοι κύκλοι χτυπάνε τόσο τον ΛΑ.Ο.Σ.

Αδιαμφισβήτητο επίσης γεγονός είναι ότι σε μερικά θέματα (π.χ. Μακεδονικό, Κυπριακό, Θρήσκευμα στις ταυτότητες, κτλ) οι θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ. εκφράζουν την πλειοψηφία του κόσμου η οποία περιέργως δεν εκφράζεται από κανένα άλλο κόμμα της Βουλής (!;!;!). Προς Θεού, δεν σημαίνει αυτό ότι σε όλα αυτά τα θέματα το ΛΑ.Ο.Σ. έχει δίκιο, αλλά δεν πρέπει να εκπροσωπούνται οι απόψεις του λαού στην Βουλή, ιδίως αυτές η οποίες υποστηρίζονται από την πλειοψηφία; Το μόνο σίγουρο είναι ότι η έλλειψη για ένα σοβαρό πατριωτικό κόμμα στην πολιτική ζωή της Ελληνικής κοινωνίας είναι έντονη και εμφανής...