Πριν ξεκινήσω, να ξεκαθαρίσω ότι το θέμα μας δεν είναι τι πιστεύουμε εμείς για την ομοφυλοφιλία, ή αν είναι αντικειμενικά κάτι θετικό ή αρνητικό σαν φαινόμενο. Το θέμα είναι να διαπιστώσουμε τι γνώμη είχαν οι αρχαίοι Έλληνες για αυτό το φαινόμενο.
Πρέπει πρώτα από όλα να καταλάβουμε, όπως είναι κοινά αποδεκτό από όλους όσους έχουν ασχοληθεί με την αρχαιότητα, ότι το νόημα πολλών λέξεων έχει μεταβληθεί με το πέρασμα των αιώνων. Ας μην ξεχνάμε ότι έχουν περάσει, από την εποχή την κλασικής Ελλάδας έως τώρα, πάνω από 2.000 χρόνια. Για να το καταλάβουμε αυτό καλύτερα, ας υποθέσουμε ότι κάποιος άνθρωπος του 4.000 μ.Χ. που έχει άψογη γνώση της Αγγλικής και της Ελληνικής γλώσσας, μελετάει τις συνήθειες των «αρχαίων» για αυτόν ανθρώπων. Βλέποντας λοιπόν την φράση «All people should be animal lovers» προφανώς θα μείνει άναυδος, έχοντας συμπεράνει ότι οι πρόγονοί του ήταν κτηνοβάτες (διότι «lover» στα Αγγλικά σημαίνει εραστής). Επίσης, αν έβλεπε την φράση «εραστής του ωραίου» θα θεωρούσε ότι επρόκειτο για κάποιον άντρα που ότι ωραίο έβλεπε πήγαινε να το... ή ότι είχε ομοφυλοφιλική σχέση με κάποιον «ωραίο».
Με παρόμοια λογική παρεξηγείται η αρχαία λέξη «ερωμένος» και της προσδίδεται ομοφυλοφιλικό νόημα. Η λέξη αυτή σημαίνει αγαπημένος και κακώς έχει παρερμηνευτεί. Πώς λέμε σήμερα ο κολλητός μου, κάτι τέτοιο δηλαδή. Προφανώς δεν εννοούμε ότι είμαστε κολλημένοι με τον άλλον, ούτε με κόλλα στιγμής αλλά ούτε και σιαμαίοι. Ακόμα όταν αποκαλούμε κάποιον «αγαπημένο μας φίλο», δεν σημαίνει φυσικά ότι έχουμε ερωτικές περιπτύξεις μαζί του. Όμως άνθρωποι που θέλουν σκόπιμα να παρερμηνεύσουν πράγματα, ή άνθρωποι βαθιά συμπλεγματικοί για τους οποίους είναι αδιανόητα τα αγνά συναισθήματα μεταξύ δύο ανθρώπων, σίγουρα θα βρούνε αργά ή γρήγορα κάποιον τρόπο να παρερμηνεύσουν καταστάσεις. Το θέμα είναι όμως πόση πολλή δύναμη έχει ο καθένας μέσα του και πόσο πραγματικά είναι φιλαλήθης για να μπορέσει να αντικρίσει την αλήθεια.
Ένα επιχείρημα που ακούγεται από ομοφυλόφιλους, είναι ότι υπάρχουν πολλά αγγεία που απεικονίζουν ομοφυλοφιλικές σκηνές. Πρώτα από όλα δεν υπάρχουν «πολλά» αγγεία, τα συγκεκριμένα αγγεία είναι ελάχιστα, πολύ λιγότερο από 0.1% των συνολικών σωζόμενων αγγείων. Επιπλέον, στην πλειοψηφία αυτών των ήδη λιγοστών αγγείων, οι κεντρικοί χαρακτήρες που απεικονίζονται είναι σάτυροι και όχι άνθρωποι. Οι σάτυροι είναι έκφυλα όντα τα οποία δεν δίσταζαν να διαπράξουν σωρό κατακριτέων πράξεων όπως βιασμούς. (Υπάρχει αγγείο που απεικονίζει σάτυρο να κυνηγάει να βιάσει μια νέα κοπέλα, αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι τότε ήταν βιαστές ή ότι ο βιασμός ήταν κοινωνικά αποδεκτός) Μπορεί αυτή η ακόμα πιο αμυδρή μειονότητα λοιπόν να χαρακτηρίζει έναν ολόκληρο πληθυσμό? Αν ναι, τότε και ο φίλος μας από το 4.000 μ.Χ αν διάβαζε ένα από τα περιοδικά που δείχνουν ζευγάρια γυναικών ή ανδρών σε προκλητικές στάσεις (περιοδικά από τύπου «Νίτρο» μέχρι τύπου πορνό), θα έκανε πάλι την λογική αλλά λάθος διαπίστωση ότι οι πρόγονοί του ήταν ομοφυλόφιλοι. Χώρια που ακόμα και σε αυτά τα μετρημένα στα δάχτυλα αγγεία, ο καλλιτέχνης δεν τολμάει να απεικονίσει ευθέως ομοφυλοφιλικό έρωτα, αλλά τον υπονοεί, φοβούμενος προφανώς την αντίδραση του βαθιά συντηρητικού Ελληνικού κόσμου.
Αλλά και πάλι, από όσο προκύπτει από τα αρχαία κείμενα τουλάχιστον, κανένας δεν ενοχλούσε τους ομοφυλόφιλους. Οι άνθρωποι αυτοί απολάμβαναν πλήρη δικαιώματα, εκτός βεβαίως από τα πολιτικά. Μπορούσαν να ζήσουν, να εργαστούν και να πλουτίσουν, και να είναι πλήρως ενταγμένοι στην κοινωνία. Επομένως είναι λογικό να υπάρχουν και κάποια αγγεία με ομοφυλοφιλικό θέμα, εάν αυτή ήταν η απαίτηση του πελάτη προς τον αγγειοπλάστη. Ο κάθε επαγγελματίας πληρώνεται για να κάνει μία συγκεκριμένη εργασία, δεν σημαίνει απαραίτητα ούτε ότι ο ίδιος εγκρίνει την θεματολογία των αγγείων ούτε η ίδια η κοινωνία. Θα φέρω άλλο ένα σύγχρονο παράδειγμα, την παιδεραστία και τους βιασμούς στο Διαδίκτυο. Είναι θέμα κατακριτέο και απαράδεκτο από όλους μας, όμως υπάρχουν κάποιοι που ερεθίζονται έτσι. Και ούτε σημαίνει αυτό ότι αυτός που κυκλοφορεί τα βίντεο αυτά είναι ο ίδιος παιδεραστής ή βιαστής, το κάνει επειδή υπάρχει μια αγορά διατεθειμένη να τα αγοράσει, επειδή υπάρχει προοπτική κέρδους.
Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις έλεγαν οι αρχαίοι, ας δούμε λοιπόν την ετυμολογία της λέξης που χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι για τους ομοφυλόφιλους. Η λέξη «ομοφυλόφιλος» τότε δεν υπήρχε, υπήρχε όμως η λέξη «κίναιδος», λέξη σύνθετη από το «κινώ» και την «αιδώ». Ομοφυλόφιλος λοιπόν είναι, κατά τους αρχαίους Έλληνες πάντα φυσικά, αυτός που κινεί την ντροπή. Μόνο και μόνο αυτό το επιχείρημα θα αρκούσε για να πείσει μια κοινωνία λογικών ανθρώπων ότι στα αρχαία χρόνια η ομοφυλοφιλία δεν ήταν αποδεκτή. Ακόμα όμως και αυτό το εξόφθαλμο επιχείρημα θα επιχειρήσουν κάποιοι, κυρίως όντας ομοφυλόφιλοι οι ίδιοι, να το υποβαθμίσουν και να το απορρίψουν.
Ας πάρουμε έναν από τους μύθους του Αισώπου, «Ζεύς και Αισχύνη». Ο μύθος στα νεοελληνικά μεταφράζεται από την εγκυκλοπαίδεια «ΓΙΟΒΑΝΗ» ως εξής:
«Ο Δίας πλάθοντας τους ανθρώπους, έβαλε μέσα τους διάφορες ψυχικές αρετές και μόνο την ντροπή λησμόνησε να βάλει. Γι' αυτό μην έχοντας άλλο δρόμο να την τοποθετήσει, την πρόσταξε να μπεί από τον πισινό των ανθρώπων. Εκείνη αρχικά αρνήθηκε και διαμαρτυρήθηκε για την προσβολή. Επειδή, όμως, ο Δίας την ζόρισε πολύ, είπε: "Ας είναι, θα μπώ, με τον όρο ότι από εκεί δε θα μπεί ο έρωτας. Γιατί, αν τύχει και μπεί, εγώ θα βγώ αμέσως"! Από τότε συμβαίνει όλοι οι ανώμαλοι να είναι αδιάντροποι.» Βλέπουμε λοιπόν ότι η ομοφυλοφιλία και γενικά ο πρωκτικός έρωτας θεωρείται κάτι το προσβλητικό από τον Αίσωπο. Βλέπουμε τον Αίσωπο να βάζει τις ίδιες τις θεότητες να κατηγορούν ως αισχρή πράξη τον ομοφυλοφιλικό έρωτα. Και ασφαλώς δεν θα ήταν δυνατόν σε μία υποθετική κοινωνία ομοφυλόφιλων να ανεχόταν ο κόσμος κάτι τέτοιο.
Αδιάσειστο γεγονός είναι ότι στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν οι αυστηρότεροι νόμοι για τους ομοφυλόφιλους. Νόμοι που αν εφαρμόζονταν σήμερα, θα χαρακτηρίζονταν σίγουρα απάνθρωποι και φασιστικοί. Στην αρχαία Αθήνα ο ομοφυλόφιλος δεν μπορούσε να γίνει ένας από τους εννέα άρχοντες, να γίνει ιερέας, να εκπροσωπήσει το κράτος, να μιλήσει σε δικαστήριο, να μιλήσει στην Βουλή και άλλα. Εάν συλλαμβανόταν να παραβιάζει οποιονδήποτε από αυτούς τους νόμους (όντας αποδεδειγμένα ομοφυλόφιλος), η τιμωρία ήταν θάνατος. Στην Σπάρτη οι νόμοι ήταν ακόμα πιο αυστηροί καθώς όριζαν απευθείας σαν τιμωρία για τους ομοφυλόφιλους είτε εξορία είτε θάνατο.
Ο Πλάτων στους νόμους του, ξεκαθαρίζει ότι η ερωτική σχέση μεταξύ ανδρών απαγορεύεται καθώς είναι «παρά φύσιν». (Όπως το «ανώμαλο» που λέμε σήμερα σημαίνει απλά «μη ομαλό», δεν είναι κάτι προσβλητικό αυτό καθαυτό σαν λέξη) Μας λέγει επίσης στον «Φαίδρο» ότι οι ομοφυλόφιλοι θα πρέπει να ανησυχούν μην τους ανακαλύψουν οι υπόλοιποι. Φαίνεται λοιπόν ότι φαινόμενα ομοφυλοφιλίας υπήρχαν και τότε, απλά τότε (όπως και μέχρι πρόσφατα) οι ομοφυλόφιλοι ήταν καταδικασμένοι να κρύβονται στις σκιές και να κάνουν ότι κάνουν στα κρυφά. Επαναλαμβάνω ακόμα μία φορά, ότι δεν κρίνουμε αν αυτό ήταν σωστό ή όχι, προσπαθούμε απλά να διακρίνουμε την στάση των προγόνων μας στο θέμα αυτό.
Σε αρχαία θεατρικά έργα που έχουν σωθεί, μεγάλοι συγγραφείς χρησιμοποιούν πλήθος αρνητικών χαρακτηρισμών για τους ομοφυλόφιλους. Μερικοί χρησιμοποιούσαν την λέξη «ευρύπρωκτος» και «τερψίπρωκτος», ο Αριστοφάνης την λέξη «λακκόπρωκτος» και ο Ευπολης την λέξη «ανδρογύνης». Εαν όλοι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ομοφυλόφιλοι, θα ήταν τουλάχιστον περίεργο να χρησιμοποιεί ο τραγωδός / κωμικός τέτοιους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για το κοινό του.
Αυτά τα λίγα επιχειρήματα (για πολλά περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε σχετικά βιβλία, όπως αυτό http://www.georgiadesbooks.com/product.php?productid=163&cat=5&bestseller) νομίζω ότι επαρκούν για να κλονίσουν και τον πιο δύσπιστο (αν όχι να τον πείσουν) που έχει μεγαλώσει με την εντύπωση ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ομοφυλόφιλοι.
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Πολύ καλό άρθρο man. Θα ήθελα περισσότερα resources και links εάν γίνεται!!!
Πηγές έχω ήδη αναφέρει μερικές μέσα στο κείμενο, σου συστήνω ανεπιφύλακτα και το σχετικό βιβλίο που αναφέρω στο τέλος του κειμένου. Εκεί εξηγεί καλά τα πάντα. Αξίζει να το διαβάσεις.
Για λινκς βρε φίλε μπορείς να βρείς στο Ιντερνετ ότι θέλεις... :)
Χριστιανισμός ή Αρχαιότητα ?
Πώς είναι δυνατόν να επικράτησε ο Χριστιανισμός ? Γιατί οι Έλληνες πίστεψαν στη νέα αυτή θρησκεία ? Στη συνέχεια παραθέτουμε ένα μέρος της κατάστασης στην Αρχαία Ελλάδα σχετικά με τις ανθρωποθυσίες, και την παιδεραστία. Σε άλλες χώρες τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα:
*************************************************************************************************
Ανθρωποθυσίες
Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις Θ 8,2: "Εδώ στις Πότνιες της Βοιωτίας υπάρχει και ναός του Διονύσου Αιγοβόλου. Κι αυτό γιατί κάποτε, ενώ θυσίαζαν στον θεό, έγιναν τόσο βίαιοι εξαιτίας του κρασιού που σκότωσαν τον ιερέα του Διονύσου. Αμέσως μετά τον φόνο τους επισκέφτηκε επιδημία, και το Μαντείο των Δελφών είπε ότι για να φύγει πρέπει να θυσιάζουν ένα αγόρι στο άνθος της νιότης του. Μερικά χρόνια αργότερα, όπως λένε, ο θεός αντικατέστησε το αγόρι με μια κατσίκα ως θύμα".
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ, Λυκούργος, 16: «Το γεννημένο παιδί (...) αν όμως ήταν ασθενικό και κακόμορφο, το έστελναν στις λεγόμενες Αποθέτες, βαραθρώδη τόπο πλησίον του Ταϋγέτου, διότι φρονούσαν, ότι παιδί που δεν είχε εξαρχής γεννηθεί υγιές ούτε εύρωστο, ήταν συμφερότερο και για το ίδιο και για την πόλη να μη ζεί».
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ, ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, 13: (Έχουμε και το παράδειγμα ανθρωποθυσίας, που οι Σαλαμινομάχοι τού Χρυσού Αιώνα τής αρχαίας Αθήνας, τέλεσαν πριν από τη Ναυμαχία τής Σαλαμίνας, προς τιμή του Διονύσου)
«Ενώ ο Θεμιστοκλής προσέφερε κοντά στη ναυαρχίδα θυσία, του έφεραν τρεις αιχμαλώτους, οι οποίοι ήταν ωραιότατοι και στολισμένοι μεγαλοπρεπώς (...) Όταν τους είδε ο μάντης Ευφραντίδης, επειδή εκείνη την ώρα υψώθηκε από τα ιερά μεγάλη και λαμπρή φλόγα, ταυτόχρονα δε κάποιο φτέρνισμα από τα δεξιά έδωσε το σημάδι, τον συμβούλευσε να αρχίσει από τους νέους αιχμαλώτους και αφού προσευχηθεί, να τους θυσιάσει όλους στον Ωμηστή Διόνυσο. Έτσι, είπε, θα εξασφαλιστεί στους Έλληνες η νίκη συγχρόνως και η σωτηρία. (...) Και ο Θεμιστοκλής εξεπλάγη, (....) αλλά το πλήθος άρχισε με ομαδικές φωνές να επικαλείται τη βοήθεια του θεού, ωδήγησε βιαίως τους αιχμαλώτους στο βωμό και επέβαλε να εκτελεστεί η θυσία, όπως συμβούλευσε ο μάντης. Αυτά τα διηγείται εκ των ιστορικών ο Φανίας ο Λέσβιος, ο οποίος ήταν φιλόσοφος και όχι άπειρος στα ιστορικά ζητήματα».
«Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα»: «(..) Στον Τάφο του Φιλοποιμένος θυσιάζονται Μεσσήνιοι αιχμάλωτοι (183 π.Χ.) Κορυφαία θέση έχει η θυσία βρέφους επάνω στο βωμό του Λυκαίου Διός στην Αρκαδία, κατά την οποία ακολουθούσε διανομή και βρώση των ψημένων τεμαχίων του θυσιασθέντος βρέφους. Ο Λυκούργος δια νόμου κατάργησε τις ανθρωποθυσίες που γίνονταν στη Σπάρτη προς τιμήν της Αρτέμιδος. Στη Χίο και τη Λέσβο αναφέρονται συχνές ανθρωποθυσίες που γίνονταν κάθε χρόνο για να τιμήσουν τον Δία και τον Διόνυσο(…)»
«Υδρία»: «(..)Υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες για ανθρωποθυσίες στην Αρχαία Ελλάδα. Τα κυριότερα κέντρα ανθρωποθυσιών ήταν: Στο Λύκαιο όρος της Πελοποννήσου όπου το ιερό του Λύκαιου Δία. Εδώ οι ανθρωποθυσίες συνεχίστηκαν ως τον 3ο μ.Χ. αιώνα (...)" .
«Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν λεξικόν του Ήλιου»: «(...) Απαντώμεν ανθρωποθυσίας επίσης εις την Μεσσηνίαν, εις την Πέλλην της Θεσσαλίας, εις την Αρκαδίαν, εις την οποίαν ο Ζευς εδέχετο ανθρώπινα θύματα και μετά την εμφάνισιν του Χριστιανισμού(...)"
Χωρίο του Πορφυρίου, Νεοπλατωνικού φιλοσόφου εκ Τύρου, του 3ου αιώνα μ.Χ. στο έργο του Περί Αποχής των εμψύχων: "Αφ ου μέχρι του νυν ουκ εν Αρκαδία μόνον τοις Λυκαίοις, ούδ εν Καρχηδόνι τω Κρονω, κοινή πάντες ανθρωποθυτούσι, αλλά κατά περίοδον της του νομιμου χάριν μνήμης εμφύλιον αεί αίμα φαίνουσιν προς τους βωμούς, καίπερ τοις παρ αυτοίς οσίας εξειγούσης των Ιερών, τοις περιρραντηρίοις κηρύγματι, ει τις αίματος ανθρωπείου μεταίτιος". Παντού μας λέει ο Πορφύριος, οι αρχαίοι Έλληνες ειδωλολάτρες έδειχναν το ήθος τους ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΩΝΤΑΣ! (Θεόφραστος στον Πορφύριο, Περί αποχής εμψύχων 2, 27 καθώς και: Ηρόδοτος 7, 197, Πλάτ., Μίνως 315c, Θεόφραστος στον Πορφύριο, Περί αποχής εμψύχων 2, 27).
Ancient Mysteries by Peter James and Nick Thorpe: Το 1979, σε μια αρχαιολογική αποστολή στην Κνωσό, στην Κρήτη, ο καθηγητής της αρχαιολογίας με το όνομα Peter Warren ανακάλυψε σπίτια όπου το ταβάνι τους είχε πέσει στο πάτωμα. Ανακάλυψε μερικά σπιτικά αντικείμενα όπως και ένα μεγάλο βάζο που περιείχε κατάλοιπα από τροφές, καμένη γη και οστά ανθρώπου (σπόνδυλο) με σημάδια από κοψίματα. Ερευνώντας περισσότερο στο διπλανό δωμάτιο, ανακάλυψαν 251 οστά από ζώα (πρόβατα, γουρούνια, σκύλους, κ.λ.π.) μαζί με 371 ανθρώπινα κόκαλα και θραύσματα από κόκαλα, όλα όμως ήταν κόκαλα παιδιών. Όλα αυτά τα κόκαλα είχαν σημάδια από κοψίματα. Ο Warren συμπέρανε πως επρόκειτο για κάποιο είδος καvνιβαλισμού, μιας και τα σημάδια των οστών έμοιαζαν με εκείνα που παρουσιάζονται όταν κάποιος προσπαθεί να αφαιρέσει το κρέας από αυτά. Κάποιο μακάβριο είδος λατρείας, με τον θάνατο και το φάγωμα των παιδιών για θρησκευτικούς σκοπούς, έδινε υπόσταση στο μύθο του ανθρωποφάγου Μινώταυρου.
Δεν είναι οι πρώτοι αρχαιολόγοι του προϊστορικού Aιγαίου που γράφουν ότι ανέσκαψαν μια ανθρωποθυσία. Πρώτος ο X. Tσούντας έγραψε πως σε δύο σημεία των Mυκηνών σημείωσε, πολλαπλές μάλιστα, ανθρωποθυσίες κι ακολούθησαν πολλοί άλλοι, Eλληνες και ξένοι ανασκαφείς. Και αναφέρονται οι: A.J.B. Wace στις Mυκήνες, C. Blegen στην Πρόσυμνα, Vollgraff στο Άργος, A. Persson στα Δενδρά, E. Πρωτονοταρίου-Δεϊλάκη στην Kαζάρμα, ενώ στους πεπεισμένους συγκαταλέγεται και ο M. Aνδρόνικος, ο οποίος μάλιστα "θεωρεί πιθανότατο πως οι ίδιοι οι Mηκυναίοι εισήγαγαν το έθιμο της ανθρωποθυσίας στην Kύπρο, όπου επανειλημμένως έχει διαπιστωθεί ανασκαφικά".
Παιδεραστία
"Συμπόσιον" Πλάτων: (179) αναφέρει τον θεσμό των Ιερών Λόχων που αποτελούνταν από εραστές και ερωμένους. (182) αναφέρει την ομοφυλοφιλία στην Σπάρτη, την Θήβα κλπ, όπου πρέπει οι άνδρες να προκαλούν ευχαρίστηση στους εραστές τους. (191-192) περιγράφεται και επαινείται η παιδεραστία ως "αρρενωπή"
Πλάτων, Φαιδρός: (254) γράφει πως ο παιδεραστής πείθει τον ερωμένο να κάνουνε «αφροδίσια»
Πλάτων, Παρμενίδης: (127) Αναφέρει πως ο φιλόσοφος Ζήνων ήταν «παιδικός» του Παρμενίδη
Πλάτων, Χαρμίδης: (155d) Λέει πως ο Σωκράτης πόθησε έναν νεαρό, όταν τον είδε χωρίς ενδύματα στην παλαίστρα.
Στράβων, Γεωγραφικά Ι' 4, 12 και Ι' 4,21: Αναφέρεται ότι στην Κρήτη ήταν πολύ συνηθισμένη η παιδεραστία και είναι νόμιμο το να απαγάγει κάποιος ένα αγόρι για σεξουαλικό σκοπό.
Πλούταρχος, Ερωτικός, 17: Γράφει για τις προτιμήσεις του Θηβαίου στρατηγού Επαμεινώνδα για νεαρά αγόρια.
Ξενοφών, Λακεδαιμονίων Πολιτεία, Β' 12: Λέει πως στην Σπάρτη ο έρωτας για τα παιδιά ήταν στωικός και παιδαγωγικός, αλλά στη Βοιωτία ο παιδεραστής συζούσε με τον ερωμένο, σαν παντρεμένο ζευγάρι, και στην Ήλιδα ο εραστής κέρδιζε τον ερωμένο με χατήρια. Β' 14: «εν πολλαίς γαρ των πόλεων οι νόμοι ΟΥΚ εναντιούνται ταις προς τους παίδας επιθυμίαις», δηλαδή στις περισσότερες πόλεις οι νόμοι δεν εναντιώνονται στις επιθυμίες για νεαρά αγόρια.
Αισχίνη, Κατά Τιμάρχου, εκδ. Ι. Ζαχαρόπουλος: (137) Ισχυρίζομαι ότι το (...) να γίνεται ένας νέος ερωμένος κάποιου ανδρός χωρίς χρήμα, επειδή τον αγαπά, είναι πολύ καλόν, αισχρόν δε είναι το να πορνεύεται αντί χρημάτων
Στράτωνας, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο δωδέκατο: «Αν το αγόρι είναι δώδεκα ετών τότε μου κάνει χαρά, κι αν βρίσκεται στα δεκατρία τότε με τραβάει ακόμα ισχυρότερα. Κι όμως στα 14 του είναι η γλυκύτερη ακμή του έρωτα, όταν αρχίζει το 15ο έτος προσφέρει ακόμα ομορφότερη ηδονή. Οι 16ρηδες είναι για όλους τους θεούς. (..)»
Μελέαγρου, Παλατινή Ανθολογία, XII, 86: «Η Κύπρις ως γυναίκα με φλόγες για γυναίκες σε τυλίγει. Όμως τον γλυκό πόθο για τα αγόρια τον κυβερνά αυτοπροσώπως ο Έρως. Να δείξω την προτίμησή μου προς τα που; Προς το αγόρι ή προς τη μητέρα; Όμως κι η ίδια η Κύπρις θα έλεγε νομίζω: Το θρασύ το παιδάριον νικάει».
(Σόλων, αποσπάσματα 21 και 23, Berg. Th. Hiller E. – Crusius O. Anthologia lyrica sive lyricorum Graecorum reterum praeter Pindarum reliquiae potiores, BT, από τον Πλούτ. Ερωτ. 5 (751bc)): Σ’ ένα ποίημά του ο Σόλων λέει ότι ευτυχισμένος και αξιομακάριστος είναι εκείνος που έχει τα εξής τέσσερα πράγματα: αγόρια που να τα χρησιμοποιεί ως κίναιδους, άλογα, κυνηγετικά σκυλιά, και φίλο στο εξωτερικό. Στο δεύτερο ποίημα κατονομάζει πώς ακριβώς επιθυμεί να απολαύσει το αγόρι.
Αθηναίος, 13, 77 (601e): Για τους Χαλκιδείς μαρτυρεί ο Αθηναίος, ότι μαζί με τους Κρήτες ήταν παράφοροι στην παιδοφιλία («..περί τα παιδικά δαιμονίως επτόηνται..»)
*************************************************************************************************
Προς Θεού με τα παραπάνω δεν θέλω να εκμηδενίσω την προσφορά της Αρχαίας Ελλάδος στις επιστήμες, τις τέχνες και τη φιλοσοφία. Κάθε άλλο. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι η ηθική κατάπτωση από την οποία μας έβγαλε ο Χριστιανισμός. Αν δεν είχε έρθει ο Χριστός πολύ πιθανόν να είμαστε ακόμα στην ίδια κατάσταση.
Και καταλήγοντας: Γιατί υπάρχουν ακόμα εκατομμύρια Χριστιανοί ενώ έχουν εξελιχθεί τόσο πολύ οι επιστήμες και έχει αυξηθεί η γνώση ?
(1) Διότι το Ευαγγέλιο είναι μοναδικό. Όλοι καταλαβαίνουμε την τελειότητα του κηρύγματος του Ευαγγελίου (να αγαπάς τον συνάνθρωπό σου όπως τον εαυτό σου, να φροντίζεις τον φτωχό, τον πεινασμένο, τον άστεγο, τον μετανάστη, τον ασθενή, τον φυλακισμένο, να τιμάς τους γονείς, να αγαπάς τους εχθρούς σου, να μην κάνεις ότι δεν θέλεις να σου κάνουν κλπ.). Συνήθως όμως δέχεται έντονη κριτική όχι λόγω των λαθών του αλλά λόγω των παθών μας. Για παράδειγμα ο μοιχός το κατακρίνει επειδή του απαγορεύει να έχει σχέσεις με άλλη εκτός από τη νόμιμη σύζυγό του. Ο κλέφτης το κατακρίνει επειδή του απαγορεύει την κλεψιά. Ο ψεύτης γιατί του απαγορεύει το ψέμα κ.ο.κ. Αντί λοιπόν να κοιτάξει ο καθένας μας να διορθώσει τα πάθη του, κοιτάμε να διορθώσουμε το ΝΟΜΟ. Ας κοιτάξουμε να διορθώσουμε ο καθένας τον εαυτό του γιατί η ζωή αυτή είναι πολύ σύντομη. Μετά ακολουθεί κρίση. Και πολύ σωστά και λογικά ακολουθεί κρίση διότι σε αυτό τον κόσμο πολλές φορές δεν βρίσκεις το δίκαιό σου.
(2) Διότι παρά την τόσο μεγάλη εξέλιξη, κάποια στιγμή έρχεται για ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ο σωματικός θάνατος. ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ δεν μπόρεσε ποτέ να νικήσει το σωματικό θάνατο. ΜΟΝΟ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ (και κάποιοι Άγιοι οι οποίοι ανέστησαν νεκρούς ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ). Αν ο ΧΡΙΣΤΟΣ δεν είχε νικήσει το θάνατο, δηλαδή δεν είχε ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ, τότε σύντομα αυτό το ψέμα θα είχε σβήσει. Για να μην έχει σβήσει εδώ και 2000 χρόνια και να υπάρχουν εκατομμύρια πιστοί και μάλιστα υπό το πρίσμα τόσων νέων γνώσεων και τέτοιας εξέλιξης των επιστημών σημαίνει ότι ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !
ενδιαφερουσα σελίδα με πολυ καλα επιχειρηματα:
http://www.12830.gr/forum/index.php?topic=187.280
Ρίξτε μία ματιά στο άρθρο ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ
Μια ερώτηση βασική του θέματος: αλήθεια οι αρχαίοι καλούσαν κίναιδους τους ομοφυλόφιλους ή τους θηλυπρεπείς; τους ενοχλούσε η ομοφυλοφιλία ή η θηλυπρέπεια στον άνδρα; ( δεν σχολιάζω την στάση τους, θετικά ή αρνητικά, απλά επισημαίνω).
Δημοσίευση σχολίου