Περί Κοινωνικής Εξέγερσης

Τα πρόσφατα γεγονότα που ακολούθησαν τον θάνατο του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, τα οποία οδήγησαν στο κάψιμο του κέντρου της Αθήνας, χαρακτηρίζονται από ορισμένους ως "κοινωνική εξέγερση". Είναι όμως τα πράγματα πράγματι έτσι ή μήπως απλά παρέχουμε ιδεολογική κάλυψη σε ένα κοπάδι κοινών εγκληματιών;

Πρώτα από όλα, όταν μιλάμε για μία "κοινωνική εξέγερση" υπονοούμε ότι εξεγείρεται ολόκληρη η κοινωνία, ή έστω ένα μεγάλο κομμάτι της. Μπορεί άραγε να χαρακτηριστεί έτσι αυτό που συνέβη στην περίπτωσή μας, η εκδήλωση καταστροφομανίας μίας ομάδας 100-200 ατόμων; Μίας ομάδας που δεν αντιπροσωπεύει σε καμμία περίπτωση το σύνολο της κοινωνίας; Προφανώς όχι. Κοινωνική εξέγερση μπορεί να θεωρηθεί π.χ. η Γαλλική Επανάσταση, στην οποία συμμετείχε το μεγαλύτερο κομμάτι του Γαλλικού λαού. Κοινωνική εξέγερση μπορεί να θεωρηθεί η επανάσταση των σκλάβων στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Κοινωνική εξέγερση ΔΕΝ μπορεί να θεωρηθεί αυτό που έγινε στο κέντρο της Αθήνας.

Δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ για το πώς χαρακτηρίζεται το κάψιμο του Πολυτεχνείου που έχει καθιερωθεί κάθε χρόνο στις 17 Νοεμβρίου (όχι ότι δεν γίνονται καταστροφές από εξωσχολικούς και σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα, απλά το κάψιμο του Πολυτεχνείου έχει καθιερωθεί σαν έθιμο). Αυτή είναι η κοινωνική εξέγερση, η καταστροφή ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος; Μήπως και τότε, όταν τα ίδια άτομα καίνε το πολυτεχνείο (διότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι σε γενικές γραμμές οι ίδιοι είναι), οι καταστροφές εκείνες είναι αποτέλεσμα κάποιας φανταστικής κοινωνικής εξέγερσης; Ή μήπως είναι μία ομάδα αναρχικών εγκληματιών που απλά αρέσκεται στο να καταστρέφει ότι βρει;

Άλλο θέμα που τίθεται είναι η ταυτότητα των νεαρών ταραξιών που επανειλημμένως τα σπάνε. Δεν είναι παιδία φτωχών οικογενειών, διότι εάν ήταν τότε στα επεισόδια δεν θα συμμετείχαν 200 άτομα αλλά 100.200 άτομα. Όπως έχει αποδειχτεί και παλιότερα (επί Παπανδρέου), όταν συνελήφθησαν αρκετοί αναρχικοί που είχαν μπει στο Πολυτεχνείο, οι περισσότεροι από τους αναρχικούς ήταν παιδιά ευκατάστατων οικογενειών. Να θυμίσω επίσης ότι γιος βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ χτύπησε σχετικά πρόσφατα μία τράπεζα. Για ποια κοινωνική εξέγερση μιλάμε συνεπώς; Για μερικά κακομαθημένα ανώριμα πλουσιόπαιδα που προσπαθούν να βρουν τρόπο εκτόνωσης;

Ξαναζούμε την εποχή των σοφιστών, όπου ο καθένας προσπαθεί να καλύψει τις επιθυμίες του με ένα ιδεολογικό ένδυμα, ώστε να μπορέσει να τις δικαιολογήσει στο σύνολο, και ίσως να πείσει και μερικούς αφελείς. Όσο δεν καταφέρνουμε να διακρίνουμε την ουσία των πραγμάτων πέρα από τον τρόπο που προσπαθούν να μας τα παρουσιάσουν, τόσο θα συνεχίζουμε να ανεχόμαστε στο σβέρκο μας τις διαφόρων ειδών συμμορίες.