Δημόσια και Ιδιωτική Παιδεία

"Η Παιδεία πρέπει να είναι δωρεάν". Αυτό είναι το σύνθημα που επαναλαμβάνουν όλοι όσοι είναι κατά της αναγνώρισης των ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Το Πανεπιστήμιο όμως, η ανώτατη δηλαδή εκπαίδευση, δεν είναι η μοναδική βαθμίδα εκπαίδευσης, καθώς υπάρχει η ανώτερη, η μέση και η κατώτερη εκπαίδευση (Λύκειο, Γυμνάσιο, Δημοτικό, ακόμα και παιδικός σταθμός).

Κανένας δεν θέτει σαν θέμα την αναγνώριση των ιδιωτικών σχολείων όλων των βαθμίδων πλήν της ανώτατης. Υπάρχουν ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί που αναγνωρίζονται (τα παιδιά που προέρχονται από εκεί εγγράφονται χωρίς πρόβλημα στο δημόσιο Δημοτικό σχολείο), ιδιωτικά Δημοτικά που αναγνωρίζονται (οι απόφοιτοί τους γίνονται δεκτοί στο δημόσιο Γυμνάσιο) και τέλος ιδιωτικά Γυμνάσια και Λύκεια που αναγνωρίζονται (οι απόφοιτοί τους είναι αναγνωρισμένοι και έχουν δικαίωμα να δώσουν Πανελλήνιες εξετάσεις). Σε αυτές τις περιπτώσεις η αναγνώριση της ιδιωτικής Παιδείας γιατί δεν μας ενοχλεί; Γιατί δεν έχω ακούσει ποτέ κανέναν να ασχολείται με ιδιωτικά Δημοτικά σχολεία;

Γιατί επικρατεί ιδιαίτερο καθεστώς αποκλειστικά και μόνο στην ανώτατη εκπαίδευση; Ο μόνος λόγος που θα μπορούσα να φανταστώ, είναι ότι η ανώτατη εκπαίδευση θεωρείται πολύ σημαντικότερη από τις υπόλοιπες βαθμίδες και για αυτό δεν αφήνεται στα χέρια ιδιωτικών ιδρυμάτων. Στέκει όμως η λογική αυτή; Εγώ προσωπικά θεωρώ ότι η εκπαίδευση που λαμβάνουμε στα πρώτα χρόνια της ζωής μας είναι η σημαντικότερη. Πρώτον, διότι εκεί θέτουμε τις βάσεις που θα μας ακολουθήσουν σε όλη την υπόλοιπη ακαδημαϊκή μας πορεία. Είναι προφανές ότι οι βάσεις είναι πάντοτε το σημαντικότερο πράγμα, καθώς μία λάθος ή/και ανεπαρκής προετοιμασία στο Δημοτικό θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ακαδημαϊκή (και γενικότερα) πορεία του παιδιού. Πώς είναι δυνατόν ένα παιδί που δεν έχει κατανοήσει ούτε καν την "μέθοδο των τριών" στα Μαθηματικά να ανταποκριθεί στις ανάγκες των τάξεων του Γυμνασίου-Λυκείου; Αυτομάτως δεν αποκλείεται από την ανώτατη εκπαίδευση;

Δεύτερον, διότι αντίθετα με την ανώτερη εκπαίδευση, όπου η εκπαίδευση είναι πιο τεχνικής και επαγγελματικά προσανατολισμένης φύσεως, η κατώτερη εκπαίδευση έχει πολύ ευρύτερο σκοπό από το να μεταδώσει στο παιδί ξερές επιστημονικές γνώσεις. Κατά την ανώτερη εκπαίδευση είναι πια πολύ αργά για να δοθεί βάρος στην ηθοπλαστική πλευρά της Παιδείας, κάτι που είναι δουλειά των πρώτων βαθμίδων, όπως και το να διδάξει στο παιδί τόσο να σκέφτεται σωστά όσο και να εργάζεται σωστά, γνώσεις απαραίτητες για όλη του την ζωή. Πάντως ακόμα και να μην συμφωνεί κάποιος με την λογική που παρουσιάζω, ασφαλώς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ο ρόλος των πρώτων εκπαιδευτικών βαθμίδων είναι λιγότερο σημαντικός από αυτόν της ανώτατης.

Αφού λοιπόν ο ρόλος της ανώτατης εκπαίδευσης δεν είναι σημαντικότερος από αυτόν όλων των προηγούμενων βαθμίδων και στις άλλες βαθμίδες τα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα αναγνωρίζονται από το κράτος, γιατί δεν αναγνωρίζονται και τα ανώτατα ιδιωτικά ιδρύματα; Εγώ προσωπικά μόνο έναν λόγο μπορώ να φανταστώ και αυτός δεν έχει σχέση ούτε με υψηλά ιδανικά ούτε φυσικά με προστασία της Παιδείας στην χώρα μας. Αλλά δεν θα σας τον πώ, αντιθέτως θα σας αφήσω να τον μαντέψετε...