Τι λένε σήμερα για τον Μέγα Αλέξανδρο οι λαοί που κατέκτησε

Ο κ Μάρτης, πρώην Υπουργός, σε άρθρο του μας πληροφορεί για τους Πακιστανούς «Οι Πακιστανοί και σήμερα τον θεωρούν ως εθνικό τους ήρωα.» και αφηγείται την εξής προσωπική εμπειρία «Προ ετών ο Πρέσβυς μας εις το Ισλαμαμπάτ, την πρωτεύουσα του Πακιστάν, μου είπε ότι και σήμερα εις τα Σχολεία του Πακιστάν διδάσκεται ότι όταν πέθανε ο Αλέξανδρος και τον έβαλαν στο φέρετρο, τον περιέφεραν στην πόλη με τα χέρια έξω από το φέρετρο και φώναζαν «Ο Αλέξανδρος με καθαρά χέρια γεννήθηκε και με καθαρά χέρια πηγαίνει στον άλλο κόσμο».».

Άρθρο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», σχετικά με έκθεση ζωγραφικής για τον Μεγα Αλέξανδρο στην Ιορδανία, αναφέρει το σχόλιο της πριγκίπισσας της Ιορδανίας. «Ενθουσιασμένη πριγκίπισσα. Η φιλότεχνη Wijdan Ali, μια δυναμική γυναίκα, απολύτως καθημερινή αν και γαλαζοαίματη, όπως διαπιστώσαμε στο δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του καλλιτέχνη μετά τα εγκαίνια σε ένα δυτικού τύπου φινετσάτο εστιατόριο της πόλης, ήταν ενθουσιασμένη με το μήνυμα της έκθεσης. «Ο Μέγας Αλέξανδρος έχει καταστεί μύθος στη συλλογική μνήμη όχι μόνο της Μέσης Ανατολής αλλά ολόκληρου του κόσμου», είπε, «και επιστρέφει σήμερα στην Ιορδανία όχι ως κατακτητής αλλά ως απεσταλμένος της τέχνης και του πολιτισμού για να μας υπενθυμίσει την αρμονική ενότητα της περιοχής».». Το ίδιο άρθρο αναφέρει ότι «...ο λαός είναι φιλικός προς τους Έλληνες, κάτι που διαπιστώσαμε κι εμείς στην κεντρική αγορά (σαν τη δική μας της οδού Αθηνάς). Βλέποντάς μας με φωτογραφικές μηχανές να τριγυρίζουμε στα μικρομάγαζα με τα μπαχαρικά, τα χρυσαφικά και στα κρεοπωλεία, μας ρωτούσαν από πού είμαστε και όταν τους λέγαμε από την Ελλάδα μας καλωσόριζαν θερμά.».

Οι Μουσουλμάνοι θεοποίησαν τον Αλέξανδρο «Όχι τυχαία συνεπώς, ο Μωάμεθ εις το Κοράνιο αναφέρεται εις τον Δικέρατον Βασιλέα (τον Αλέξανδρον) ως είδος προφήτου που έχει την δύναμιν να τιμωρήσει όσους αδικούν και να δώσει εξαιρετικές αμοιβές εις όσους πιστεύουν και κάνουν έργα αγαθά.». Τα ίδια μας λέει και άρθρο στην εφημερίδα «Το Βήμα» με θέμα τον Αλέξανδρο και το Ισλάμ. «...Ώστε να γίνει το θέλημα του Θεού, η εκπλήρωση του οποίου είχε αρχίσει με τον Μέγα Αλέξανδρο. Αυτός ο τελευταίος αποκαλείται στο Κοράνι Δίκερως (Δουλ'Καρνέιν στα Αραβικά). Γιατί; Πολλές ερμηνείες προτείνονται. Σύμφωνα με την ευλογοφανέστερη, εκείνοι που αλλάζουν τον ρουν της Ιστορίας καταλήγουν κερασφόροι: τα πλευρά του κρανίου φουσκώνουν τόσο εξαιτίας της εσωτερικής έντασης, ώστε μεταβάλλονται σε προεξοχές. Γι' αυτό ο Μωυσής του Μιχαήλ Αγγέλου στη Ρώμη είναι με κέρατα όπως και ο Βούδας κάποτε ή και πρόσωπα σε χριστιανικές εικόνες. Στο Κοράνι πάντως περιέχεται λυρική εξιστόρηση του έργου του Μεγάλου Αλεξάνδρου».

Οι μουσουλμανικοί λαοί δεν είναι οι μόνοι που θεοποίησαν τον Αλέξανδρο. Το ίδιο έκαναν και οι Βουδιστές «Οι Βουδισταί τον τιμούν ως Ισόθεον.» Οι Αυγύπτιοι τον υποδέχτηκαν σαν Φαραώ και τον θεώρησαν υιό θεού. «Για τους Αιγύπτιους, ο Αλέξανδρος ήταν Φαραώ. Ιερογλυφικές επιγραφές αποκαλύπτουν ότι του έδιναν παραδοσιακούς τίτλους: «Γιός του Ρα», «βασιλιάς της Άνω Αιγύπτου και βασιλιάς της Κάτω Αιγύπτου, αγαπημένος του Άμμωνος και εκλογή του Ρα.». Οι περισσότεροι λαοί είτε θεοποίησαν τον Αλέξανδρο είτε τον ενσωμάτωσαν στην λαϊκή τους παράδοση (είτε φυσικά έπραξαν αμφότερα). «Οι διηγήσεις αυτές προσαρμοσμένες έτσι ώστε να απηχούν του κάθε λαού τους πόθους, τις περιπέτειες και τις πίστεις, παρουσιάζουν τον Αλέξανδρο άλλοτε σαν ήρωα Πέρση, με το όνομα Σικάνταρ, παραφθορά του ονόματος Αλέξανδρος, απεσταλμένο του θεού για να τιμωρήσει τους ακάθαρτους λαούς, άλλοτε σαν Πέρση βασιλιά, σαν βασιλιά των Σέρβων και άλλοτε σαν προσκυνητή στη Μέκκα. Παριστάνεται ως Ινδός ή Αφγανός, καθισμένος κοντά στο Βούδα, επισκέπτεται τα ινδικά ιερά και συνομιλεί με τους Ινδούς σοφούς, γίνεται ακόμα Αιγύπτιος ή Αιθίοπας, γιος του Άμμωνα Δία, συμπολεμιστής των Κινέζων ηρώων εναντίον τερατόμορφων θηρίων και συνομιλητής των σοφών της Κίνας. Ακόμα εισχωρεί στην Π.Διαθήκη , όπου προφητεύεται η κυριαρχία του στον κόσμο και πλάθεται η διήγηση για την επίσκεψή του στα Ιεροσόλυμα, ενώ χαριτωμένοι αναχρονισμοί αναφέρουν τον εκχριστιανισμό του. Στη Δύση πάλι ο Αλέξανδρος μεταμορφώνεται σε Φράγκο, Γότθο, Ρώσσο, Σάξονα. Καταξιώνεται ως ένας από τους 4 μεγάλους βασιλιάδες του αρχαίου κόσμου-οι άλλοι 3 είναι ο Ναβουχοδονόσαρ ή ο Δαρείος, ο Καίσαρ, ο Καρλομάγνος ή ο Μ.Κωνσταντίνος, ενώ οι χριστιανοί του Ελλαδικού χώρου τον κατατάσσουν στις τάξεις των αγίων. Τιμάται ως ευσεβής ιππότης, υπέρμαχος του Χριστιανισμού και προστάτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας.». Η αγάπη που τρέφουν οι λαοί αυτοί για τον Αλέξανδρο, φαίνεται από το γεγονός ότι όλοι τον θεωρούν δικό τους.

Ακόμα και οι Ταλιμπάν αγαπούν τον Αλέξανδρο, και κατά συνέπεια και εμάς τους Έλληνες, 2.330 χρόνια μετά τον θάνατό του. «Πρίν από λίγους μήνες συνέβη το εξής απίστευτο περιστατικό: Ένα αυτοκίνητο με Έλληνες δημοσιογράφους πέφτει επάνω σε ένα μπλόκο των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Οι Ταλιμπάν διατάσσουν τους επιβάτας να κατέβουν από το όχημα και με προτεταμένα τα όπλα τους, τους ζητούν τα διαβατήριά τους. Μόλις αντιλαμβάνονται ότι είναι Έλληνες, κατεβάζουν αμέσως τα όπλα, χαμογελούν και λένε τις δύο μαγικές λέξεις «Γιουνάν – Σικαντέρ» (δηλαδή «Έλληνες – Μέγας Αλέξανδρος») και τους αφήνουν να φύγουν. Όταν μετά από μερικές ώρες έφτασαν στην Καμπούλ έμαθαν ότι το επόμενο όχημα που οι Ταλιμπάν σταμάτησαν δεν είχε την ίδια τύχη. Βλέπετε οι επιβάτες αυτοί ήσαν Γερμανοί, δεν ήσαν παιδιά του Αλεξάνδρου, για αυτό και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ. Φανταστείτε το, 2.325 χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Αλέξανδρος εξουσιάζει ακόμα τις καρδιές των Αφγανών, ακόμη και των Ταλιμπάν που δεν δίστασαν να ανατινάξουν όλα τα αρχαιολογικά μνημεία της πατρίδος τους.». Η αλήθεια είναι ότι οι Ταλιμπάν δεν κατέστρεψαν όλα τα αρχαία μνημεία: «Έως και οι Ταλιμπάν του Αφγανιστάν απεδέχοντο μόνον τον Αλέξανδρο και για αυτό από όλες τις αρχαιότητες της χώρας τους, οι μόνες που δεν κατεστράφησαν ήσαν οι αναφερόμενες στον Αλέξανδρο.».

Σε άρθρο της εφημερίδας «Καθημερινή» μαθαίνουμε για τους ανθρώπους ορεινών χωριών που περηφανεύονται ότι είναι απόγονοι του Αλεξάνδρου και τον ίδιο τον έχουν θεοποιήσει. «Aυτά τα σιωπηλά κακοτράχαλα βουνά της κεντρικής Aσίας δεν έχουν γνωρίσει ποτέ εισβολέα. Mόνο ένας πέρασε από εκεί, πριν από 2.333 χρόνια, και μολονότι τους κατέκτησε, αυτοί τον λάτρεψαν, γιατί δεν τους πάτησε παρά μόνο τους παρέσυρε σε έναν αστείρευτο ενθουσιασμό για τη ζωή και τη μάθηση. Έπειτα, άφησε σε αυτούς τα «φώτα» και κάποιους από τους στρατιώτες του (ζωντανή απόδειξη οι απόγονοί τους, που ζουν ακόμη εδώ) και συνέχισε τη μεγάλη πορεία του. [...] Δεν είναι εύκολο ένας κατακτητής να λατρευτεί, πόσο μάλλον να θεοποιηθεί και ως θεός να παραμείνει «ζωντανός» για 20 αιώνες. Aυτό το κατάφερε ο Aλέξανδρος. O Iσκαντάρ, γι' αυτούς. [...] Oι άνθρωποι αυτοί είναι περήφανοι για την καταγωγή τους, διηγούνται εκπληκτικές ιστορίες και θρύλους για τη δύναμη, τη σοφία, τη γενναιοψυχία του Iσκαντάρ. Και ενώ είναι Mουσουλμάνοι, τουλάχιστον έτσι δηλώνουν, πιστεύουν και προσεύχονται στον Mέγα Aλέξανδρο. Tον έχουν θεοποιήσει! Πιστεύουν όχι μόνο στη θεϊκή του δύναμη, αλλά και στις θαυματουργές του ικανότητες!».

Και οι Εβραίοι εκτίμησαν τον Αλέξανδρο και την ανεξιθρησκεία που προώθησε. «Οι Εβραίοι ανά τους αιώνες και σήμερα έχουν το όνομα Αλέξανδρος, ως συνέπεια της αποφάσεως του Αρχιερέα των Εβραίων «να μείνει στην αιωνιότητα το όνομα Αλέξανδρος» δια τον σεβασμόν εις τον Αρχιερέα και στους τρόπους λατρείας των Εβραίων που έδειξε ο Αλέξανδρος κατά την επίσκεψη του στα Ιεροσόλυμα.».

Το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος δεν θεωρήθηκε ξένο σώμα από τους κατεκτημένους λαούς, φαίνεται και από τα χαρτονομίσματα του Αφγανιστάν που κυκλοφορούν στην σημερινή εποχή. Στην παρακάτω εικόνα μπορούμε να δούμε ένα από τα χαρτονομίσματα του κράτους του Αφγανιστάν το οποίο φέρει σφραγίδα η οποία απεικονίζει έναν Έλληνα βασιλιά και αναγράφει στα Ελληνικά «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΥΚΡΑΤΙΛΟΥ». Η ίδια ακριβώς σφραγίδα υπάρχει και στα υπόλοιπα χαρτονομίσματα (πάνω δεξιά στην μία από τις δύο πλευρές). Για να καταλάβουμε την συγκλονιστική σημασία του γεγονότος αυτού, ας φανταστούμε το σενάριο να χρησιμοποιούσαμε στην Ελλάδα χαρτονομίσματα που να απεικόνιζαν σε μια γωνία έναν Τούρκο σουλτάνο και να έγραφαν για αυτόν (στα Τουρκικά) «Μέγας Βασιλεύς». Προφανώς κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο, και θα ήταν λόγος να ξεσπάσει επανάσταση και να πέσουν κυβερνήσεις.