Περί των 50 δισεκατομμυρίων Ευρώ

Η Τρόικα μας ζητάει να μαζέψουμε 50 δις Ευρώ μέχρι το 2015 και όλοι έχουν τρελαθεί. Ας εξετάσουμε όμως το θέμα υπό το πρίσμα της ψυχρής λογικής, όπως πάντοτε, για να διαπιστώσουμε εάν αυτό είναι κάτι παράλογο ή κάτι λογικό. Δηλαδή, για το επόμενα 4 έτη, θα πρέπει να εξοικονομούμε κάθε χρόνο 12,5 δις Ευρώ. Ένα το κρατούμενο...

Το δεύτερο σημείο που πρέπει να μελετήσουμε, καθώς είναι άμεσα σχετιζόμενο με το ποσό που πρέπει να εξοικονομήσουμε, είναι το συνολικό χρέος μας. Χρωστάμε περίπου 300 δις Ευρώ αυτήν την στιγμή. Τι επιτόκιο πληρώνουμε για αυτά τα χρήματα; Δεν γνωρίζω την απάντηση, αλλά ας υποθέσουμε ότι το επιτόκιο των δανείων αυτών είναι περίπου 3%. Χονδρικά δηλαδή πρέπει να πληρώνουμε κάθε χρόνο 10 δισεκατομμύρια Ευρώ μόνο και μόνο για να πληρώνουμε τόκους, χωρίς να αποπληρώνουμε τα δάνεια. Δεν θα πρέπει να δίνουμε τουλάχιστον και άλλα 5 δις τον χρόνο για την αποπληρωμή των δανείων (για να ξεχρεώσουμε σε 60 χρόνια ή 10 δις τον χρόνο για να ξεχρεώσουμε σε 30 χρόνια); Δεύτερο κρατούμενο...

Από μόνοι μας λοιπόν, χωρίς κανένας να μας το ζητήσει, θα έπρεπε (εάν είχαμε έστω και λίγο μυαλό στο κεφάλι μας) να εξοικονομούμε τουλάχιστον 15 δις κάθε χρόνο ώστε κάποια στιγμή να ξεχρεώσουμε και να μην χρωστάμε πια σε κανέναν. Εάν κάποιος έχει ένσταση σχετικά με το επιτόκιο του 3% που θέσαμε ή με τον χρόνο αποπληρωμής των δανείων (πιστεύει ότι πρέπει να είναι μεγαλύτερος) τότε να το συζητήσουμε, αλλά και πάλι το συμπέρασμα είναι ότι θα πρέπει κάθε χρόνο η χώρα μας να εξοικονομεί ένα σοβαρό ποσό για να ξεμπερδέψει με τα δάνεια που έπαιρνε τόσα χρόνια.

Συνεπώς αυτό που μας ζητάει η Τρόικα δεν είναι κάτι παράλογο, αλλά αντιθέτως είναι αυτό που θα έπρεπε να κάνει από μόνη της οποιαδήποτε σοβαρή χώρα βρισκόταν στην θέση μας. Μας αναγκάζει η Τρόικα ή κάποιος άλλος να βρούμε αυτά τα χρήματα από ιδιωτικοποιήσεις ή πώληση δημοσίας γης; Φυσικά όχι. Το πώς θα τα βρούμε είναι αποκλειστικά δική μας υπόθεση. Άρα λοιπόν γιατί όλη αυτή η αγανάκτηση με το 50 δις;

Αξίζει να σημειωθεί πώς κανένας δεν ασχολιόταν όλα αυτά τα χρόνια με το πώς θα σταματήσουμε να χρειαζόμαστε δανεικά για να ζήσουμε ή με το πώς θα ξεπληρώναμε αυτό το όλο και διογκούμενο δημόσιο χρέος. Ήταν προφανές ότι δεν θα μπορούσαμε να δανειζόμασταν για πάντα και ότι εκείνη την στιγμή το συσσωρευμένο χρέος θα μας έπνιγε. Ανευθυνότητα ή βλακεία; Διαλέγετε και παίρνετε.