Αριστερά και Λαθρομετανάστευση

Παρακολουθώ με πόσο μένος υπερασπίζεται η ψευτοαριστερά στην Ελλάδα τον θεσμό την μετανάστευσης – λαθρομετανάστευσης και μου έχει δημιουργηθεί μία μεγάλη απορία. Η απορία αυτή είναι πώς μπορεί να υπερασπίζεται κάτι το οποίο αντιβαίνει εμμέσως θεμελιώδεις ιδεολογικές αρχές της, όπως συμβαίνει με την λαθρομετανάστευση (για την νόμιμη μετανάστευση δεν έχω καμμία απορία και σε γενικές γραμμές συμφωνώ). Και εξηγούμαι:

Ποιος στην χώρα μας έχει τα μεγαλύτερα συμφέροντα από την παρουσία των λαθρομεταναστών; Καταρχάς όφελος μεγάλο από τους λαθρομετανάστες έχει το κεφάλαιο. Οι μετανάστες γενικά είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να γνωρίζουν τι "παίζει" στην χώρα στην οποία έρχονται, δεν γνωρίζουν τι δικαιούνται και δεν γνωρίζουν γενικά πως λειτουργεί το σύστημα. Ειδικά οι λαθρομετανάστες, όντας φοβισμένοι καθώς είναι επιπλέον και παράνομοι, είναι διατεθειμένοι να ανεχτούν πολλά πράγματα και καταστάσεις αδιαμαρτύρητα, πράγματα που ο Έλληνας δεν θα ανεχόταν. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο πέφτουν θύματα οικονομικής εκμετάλλευσης δουλεύοντας χωρίς ένσημα, με εξευτελιστικούς μισθούς και υπό άθλιες-επικίνδυνες συνθήκες. Ο πραγματικός (όχι μαϊμού) αριστερός όμως δεν είναι ορκισμένος εχθρός του κεφαλαίου;

Δεύτερον, συμφέρον έχουν τα κυκλώματα δουλεμπόρων. Τα κυκλώματα αυτά διαχειρίζονται τους λαθρομετανάστες κυριολεκτικά σαν σύγχρονους δούλους, εξαναγκάζοντάς τους να δουλεύουν στα φανάρια, να εκπορνεύουν τις γυναίκες, να τους χρησιμοποιούν ως πλανόδιους πωλητές διαφόρων ειδών, κτλ. Τα κυκλώματα αυτά θησαυρίζουν εις βάρος των ανθρώπων αυτών και χάρη στην δική μας ανοχή. Είναι γνωστό ότι κοστίζει μεριές χιλιάδες δολάρια σε έναν ξένο να μπεί παράνομα στην χώρα. Προφανώς όμως δεν μπορεί αυτός ο άνθρωπος, όταν προέρχεται από μία φτωχή χώρα όπως π.χ. το Πακιστάν, να διαθέσει ένα τέτοιο ποσό. Αν το είχε όντως, τότε θα μπορούσε με τα χρήματα αυτά να ζήσει σαν βασιλιάς στην πατρίδα του. Άρα με το που θα έρθει στην Ελλάδα, ο λαθρομετανάστης ανήκει στα κυκλώματα αυτά μέχρι να ξεχρεώσει το ποσό αυτό δουλεύοντας στα φανάρια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν ανάπηρο ζητιάνο που μέσα σε διάστημα 3 ωρών τον πέτυχα σε δύο διαφορετικά φανάρια που απείχαν χιλιόμετρα το ένα από το άλλο. Ο νοών νοείτω...

Τρίτον, συμφέρον μεγάλο έχει η ΝΤΠ (Νέα Τάξη πραγμάτων). Οι αριστεροί όμως υποτίθεται πως είναι πολέμιοι της ΝΤΠ και της παγκοσμιοποίησης, και όχι υπέρμαχοί της. Ποιος καλύτερος τρόπος όμως να προωθήσεις την παγκοσμιοποίηση από το να καταστρέψεις το φυσικό της αντίδοτο, το αίσθημα του εθνικισμού (εθνικισμού με την έννοια της αγάπης προς το έθνος και όχι ακραίων φασιστικών λογικών); Έχοντας κράτη από φυράματα διαφόρων εθνοτήτων, κάνοντας τους ανθρώπους πολίτες του κόσμου, τα πράγματα ωθούνται ξεκάθαρα προς μία παγκόσμια κυβέρνηση. Η έννοια του έθνους καταλύεται έτσι, και οι άνθρωποι πρόθυμα θα αφήσουν κατά μέρος την εθνική τους ταυτότητα με αντάλλαγμα αυτήν του πολίτη του κόσμου.

Τέλος θα ήθελα να σταθώ στην τεράστια υποκρισία ηθικής του νεοέλληνα και δη του "αριστερού". Φωνάζουν οι ψευτοαριστεροί για τα δικαιώματα των (λαθρο)μεταναστών αλλά ταυτόχρονα τους φέρονται και οι ίδιοι σαν σκλάβους, έχοντάς τους να καθαρίζουν τα τζάμια του αμαξιού τους στα φανάρια αδιαμαρτύρητα. Δηλαδή κοπτόμαστε να μείνει ο λαθρομετανάστης στην χώρα και να μην απελαθεί, αλλά από εκεί και πέρα το να είναι σκλάβος και να ζει μία μίζερη ζωή δεν μας απασχολεί; Πότε αγωνίστηκε κάποιος από αυτούς τους φαρισαίους για τους καημένους αυτούς ανθρώπους που παρακολουθούν ανήμποροι την ζωή τους και την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους να εξαφανίζεται με γοργούς ρυθμούς κάτω από τα φανάρια;

Διατρανώνουν μεγαλόστομα οι υποκριτές αυτοί την σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μετά πάνε στα πορνεία να ερωτοτροπήσουν με γυναίκες, πολλές από τις οποίες εξωθούνται στην πορνεία από τα παράνομα κυκλώματα; Που ακούστηκε άνθρωπος ο οποίος να ασπάζεται τις αρχές του ανθρωπισμού, της κοινωνικής ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και από την άλλη να νοικιάζει ανθρώπινες ψυχές ώστε να τις χρησιμοποιήσει για την προσωπική του ευχαρίστηση, εξεφτυλίζοντάς τες έτσι; Άρα αυτοί οι άνθρωποι στην πραγματικότητα δεν νοιάζονται για τον συνάνθρωπο, συνεπώς άλλα κίνητρα έχουν όταν εμμένουν τόσο στην παραμονή παράνομων μεταναστών στην χώρα.

Κλείνοντας το θέμα αυτό θα ήθελα να πω ότι σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να δίνουμε χρήματα είτε στους αλλοδαπούς που καθαρίζουν τα φανάρια είτε σε επαίτες. Δίνοντάς τους χρήματα το μόνο που καταφέρνουμε είναι να διαιωνίζουμε την σκλαβιά τους. Εάν θέλει κάποιος πραγματικά να τους βοηθήσει, ας τους δώσει μία σοκολάτα, ένα κρουασάν, μία τυρόπιτα. Κάτι για να φάνε δηλαδή οι ταλαίπωροι άνθρωποι καθώς δεν είναι βέβαιο ότι αυτοί οι οποίοι τους εκδουλεύουν, τους ταΐζουν κιόλας. Εάν κανένας δεν τους δίνει χρήματα, οι άνθρωποι αυτοί θα είναι πλέον άχρηστοι για τους δουλεμπόρους, και επομένως ελεύθεροι.

Τι λένε σήμερα για τον Μέγα Αλέξανδρο οι λαοί που κατέκτησε

Ο κ Μάρτης, πρώην Υπουργός, σε άρθρο του μας πληροφορεί για τους Πακιστανούς «Οι Πακιστανοί και σήμερα τον θεωρούν ως εθνικό τους ήρωα.» και αφηγείται την εξής προσωπική εμπειρία «Προ ετών ο Πρέσβυς μας εις το Ισλαμαμπάτ, την πρωτεύουσα του Πακιστάν, μου είπε ότι και σήμερα εις τα Σχολεία του Πακιστάν διδάσκεται ότι όταν πέθανε ο Αλέξανδρος και τον έβαλαν στο φέρετρο, τον περιέφεραν στην πόλη με τα χέρια έξω από το φέρετρο και φώναζαν «Ο Αλέξανδρος με καθαρά χέρια γεννήθηκε και με καθαρά χέρια πηγαίνει στον άλλο κόσμο».».

Άρθρο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», σχετικά με έκθεση ζωγραφικής για τον Μεγα Αλέξανδρο στην Ιορδανία, αναφέρει το σχόλιο της πριγκίπισσας της Ιορδανίας. «Ενθουσιασμένη πριγκίπισσα. Η φιλότεχνη Wijdan Ali, μια δυναμική γυναίκα, απολύτως καθημερινή αν και γαλαζοαίματη, όπως διαπιστώσαμε στο δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του καλλιτέχνη μετά τα εγκαίνια σε ένα δυτικού τύπου φινετσάτο εστιατόριο της πόλης, ήταν ενθουσιασμένη με το μήνυμα της έκθεσης. «Ο Μέγας Αλέξανδρος έχει καταστεί μύθος στη συλλογική μνήμη όχι μόνο της Μέσης Ανατολής αλλά ολόκληρου του κόσμου», είπε, «και επιστρέφει σήμερα στην Ιορδανία όχι ως κατακτητής αλλά ως απεσταλμένος της τέχνης και του πολιτισμού για να μας υπενθυμίσει την αρμονική ενότητα της περιοχής».». Το ίδιο άρθρο αναφέρει ότι «...ο λαός είναι φιλικός προς τους Έλληνες, κάτι που διαπιστώσαμε κι εμείς στην κεντρική αγορά (σαν τη δική μας της οδού Αθηνάς). Βλέποντάς μας με φωτογραφικές μηχανές να τριγυρίζουμε στα μικρομάγαζα με τα μπαχαρικά, τα χρυσαφικά και στα κρεοπωλεία, μας ρωτούσαν από πού είμαστε και όταν τους λέγαμε από την Ελλάδα μας καλωσόριζαν θερμά.».

Οι Μουσουλμάνοι θεοποίησαν τον Αλέξανδρο «Όχι τυχαία συνεπώς, ο Μωάμεθ εις το Κοράνιο αναφέρεται εις τον Δικέρατον Βασιλέα (τον Αλέξανδρον) ως είδος προφήτου που έχει την δύναμιν να τιμωρήσει όσους αδικούν και να δώσει εξαιρετικές αμοιβές εις όσους πιστεύουν και κάνουν έργα αγαθά.». Τα ίδια μας λέει και άρθρο στην εφημερίδα «Το Βήμα» με θέμα τον Αλέξανδρο και το Ισλάμ. «...Ώστε να γίνει το θέλημα του Θεού, η εκπλήρωση του οποίου είχε αρχίσει με τον Μέγα Αλέξανδρο. Αυτός ο τελευταίος αποκαλείται στο Κοράνι Δίκερως (Δουλ'Καρνέιν στα Αραβικά). Γιατί; Πολλές ερμηνείες προτείνονται. Σύμφωνα με την ευλογοφανέστερη, εκείνοι που αλλάζουν τον ρουν της Ιστορίας καταλήγουν κερασφόροι: τα πλευρά του κρανίου φουσκώνουν τόσο εξαιτίας της εσωτερικής έντασης, ώστε μεταβάλλονται σε προεξοχές. Γι' αυτό ο Μωυσής του Μιχαήλ Αγγέλου στη Ρώμη είναι με κέρατα όπως και ο Βούδας κάποτε ή και πρόσωπα σε χριστιανικές εικόνες. Στο Κοράνι πάντως περιέχεται λυρική εξιστόρηση του έργου του Μεγάλου Αλεξάνδρου».

Οι μουσουλμανικοί λαοί δεν είναι οι μόνοι που θεοποίησαν τον Αλέξανδρο. Το ίδιο έκαναν και οι Βουδιστές «Οι Βουδισταί τον τιμούν ως Ισόθεον.» Οι Αυγύπτιοι τον υποδέχτηκαν σαν Φαραώ και τον θεώρησαν υιό θεού. «Για τους Αιγύπτιους, ο Αλέξανδρος ήταν Φαραώ. Ιερογλυφικές επιγραφές αποκαλύπτουν ότι του έδιναν παραδοσιακούς τίτλους: «Γιός του Ρα», «βασιλιάς της Άνω Αιγύπτου και βασιλιάς της Κάτω Αιγύπτου, αγαπημένος του Άμμωνος και εκλογή του Ρα.». Οι περισσότεροι λαοί είτε θεοποίησαν τον Αλέξανδρο είτε τον ενσωμάτωσαν στην λαϊκή τους παράδοση (είτε φυσικά έπραξαν αμφότερα). «Οι διηγήσεις αυτές προσαρμοσμένες έτσι ώστε να απηχούν του κάθε λαού τους πόθους, τις περιπέτειες και τις πίστεις, παρουσιάζουν τον Αλέξανδρο άλλοτε σαν ήρωα Πέρση, με το όνομα Σικάνταρ, παραφθορά του ονόματος Αλέξανδρος, απεσταλμένο του θεού για να τιμωρήσει τους ακάθαρτους λαούς, άλλοτε σαν Πέρση βασιλιά, σαν βασιλιά των Σέρβων και άλλοτε σαν προσκυνητή στη Μέκκα. Παριστάνεται ως Ινδός ή Αφγανός, καθισμένος κοντά στο Βούδα, επισκέπτεται τα ινδικά ιερά και συνομιλεί με τους Ινδούς σοφούς, γίνεται ακόμα Αιγύπτιος ή Αιθίοπας, γιος του Άμμωνα Δία, συμπολεμιστής των Κινέζων ηρώων εναντίον τερατόμορφων θηρίων και συνομιλητής των σοφών της Κίνας. Ακόμα εισχωρεί στην Π.Διαθήκη , όπου προφητεύεται η κυριαρχία του στον κόσμο και πλάθεται η διήγηση για την επίσκεψή του στα Ιεροσόλυμα, ενώ χαριτωμένοι αναχρονισμοί αναφέρουν τον εκχριστιανισμό του. Στη Δύση πάλι ο Αλέξανδρος μεταμορφώνεται σε Φράγκο, Γότθο, Ρώσσο, Σάξονα. Καταξιώνεται ως ένας από τους 4 μεγάλους βασιλιάδες του αρχαίου κόσμου-οι άλλοι 3 είναι ο Ναβουχοδονόσαρ ή ο Δαρείος, ο Καίσαρ, ο Καρλομάγνος ή ο Μ.Κωνσταντίνος, ενώ οι χριστιανοί του Ελλαδικού χώρου τον κατατάσσουν στις τάξεις των αγίων. Τιμάται ως ευσεβής ιππότης, υπέρμαχος του Χριστιανισμού και προστάτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας.». Η αγάπη που τρέφουν οι λαοί αυτοί για τον Αλέξανδρο, φαίνεται από το γεγονός ότι όλοι τον θεωρούν δικό τους.

Ακόμα και οι Ταλιμπάν αγαπούν τον Αλέξανδρο, και κατά συνέπεια και εμάς τους Έλληνες, 2.330 χρόνια μετά τον θάνατό του. «Πρίν από λίγους μήνες συνέβη το εξής απίστευτο περιστατικό: Ένα αυτοκίνητο με Έλληνες δημοσιογράφους πέφτει επάνω σε ένα μπλόκο των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Οι Ταλιμπάν διατάσσουν τους επιβάτας να κατέβουν από το όχημα και με προτεταμένα τα όπλα τους, τους ζητούν τα διαβατήριά τους. Μόλις αντιλαμβάνονται ότι είναι Έλληνες, κατεβάζουν αμέσως τα όπλα, χαμογελούν και λένε τις δύο μαγικές λέξεις «Γιουνάν – Σικαντέρ» (δηλαδή «Έλληνες – Μέγας Αλέξανδρος») και τους αφήνουν να φύγουν. Όταν μετά από μερικές ώρες έφτασαν στην Καμπούλ έμαθαν ότι το επόμενο όχημα που οι Ταλιμπάν σταμάτησαν δεν είχε την ίδια τύχη. Βλέπετε οι επιβάτες αυτοί ήσαν Γερμανοί, δεν ήσαν παιδιά του Αλεξάνδρου, για αυτό και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ. Φανταστείτε το, 2.325 χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Αλέξανδρος εξουσιάζει ακόμα τις καρδιές των Αφγανών, ακόμη και των Ταλιμπάν που δεν δίστασαν να ανατινάξουν όλα τα αρχαιολογικά μνημεία της πατρίδος τους.». Η αλήθεια είναι ότι οι Ταλιμπάν δεν κατέστρεψαν όλα τα αρχαία μνημεία: «Έως και οι Ταλιμπάν του Αφγανιστάν απεδέχοντο μόνον τον Αλέξανδρο και για αυτό από όλες τις αρχαιότητες της χώρας τους, οι μόνες που δεν κατεστράφησαν ήσαν οι αναφερόμενες στον Αλέξανδρο.».

Σε άρθρο της εφημερίδας «Καθημερινή» μαθαίνουμε για τους ανθρώπους ορεινών χωριών που περηφανεύονται ότι είναι απόγονοι του Αλεξάνδρου και τον ίδιο τον έχουν θεοποιήσει. «Aυτά τα σιωπηλά κακοτράχαλα βουνά της κεντρικής Aσίας δεν έχουν γνωρίσει ποτέ εισβολέα. Mόνο ένας πέρασε από εκεί, πριν από 2.333 χρόνια, και μολονότι τους κατέκτησε, αυτοί τον λάτρεψαν, γιατί δεν τους πάτησε παρά μόνο τους παρέσυρε σε έναν αστείρευτο ενθουσιασμό για τη ζωή και τη μάθηση. Έπειτα, άφησε σε αυτούς τα «φώτα» και κάποιους από τους στρατιώτες του (ζωντανή απόδειξη οι απόγονοί τους, που ζουν ακόμη εδώ) και συνέχισε τη μεγάλη πορεία του. [...] Δεν είναι εύκολο ένας κατακτητής να λατρευτεί, πόσο μάλλον να θεοποιηθεί και ως θεός να παραμείνει «ζωντανός» για 20 αιώνες. Aυτό το κατάφερε ο Aλέξανδρος. O Iσκαντάρ, γι' αυτούς. [...] Oι άνθρωποι αυτοί είναι περήφανοι για την καταγωγή τους, διηγούνται εκπληκτικές ιστορίες και θρύλους για τη δύναμη, τη σοφία, τη γενναιοψυχία του Iσκαντάρ. Και ενώ είναι Mουσουλμάνοι, τουλάχιστον έτσι δηλώνουν, πιστεύουν και προσεύχονται στον Mέγα Aλέξανδρο. Tον έχουν θεοποιήσει! Πιστεύουν όχι μόνο στη θεϊκή του δύναμη, αλλά και στις θαυματουργές του ικανότητες!».

Και οι Εβραίοι εκτίμησαν τον Αλέξανδρο και την ανεξιθρησκεία που προώθησε. «Οι Εβραίοι ανά τους αιώνες και σήμερα έχουν το όνομα Αλέξανδρος, ως συνέπεια της αποφάσεως του Αρχιερέα των Εβραίων «να μείνει στην αιωνιότητα το όνομα Αλέξανδρος» δια τον σεβασμόν εις τον Αρχιερέα και στους τρόπους λατρείας των Εβραίων που έδειξε ο Αλέξανδρος κατά την επίσκεψη του στα Ιεροσόλυμα.».

Το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος δεν θεωρήθηκε ξένο σώμα από τους κατεκτημένους λαούς, φαίνεται και από τα χαρτονομίσματα του Αφγανιστάν που κυκλοφορούν στην σημερινή εποχή. Στην παρακάτω εικόνα μπορούμε να δούμε ένα από τα χαρτονομίσματα του κράτους του Αφγανιστάν το οποίο φέρει σφραγίδα η οποία απεικονίζει έναν Έλληνα βασιλιά και αναγράφει στα Ελληνικά «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΥΚΡΑΤΙΛΟΥ». Η ίδια ακριβώς σφραγίδα υπάρχει και στα υπόλοιπα χαρτονομίσματα (πάνω δεξιά στην μία από τις δύο πλευρές). Για να καταλάβουμε την συγκλονιστική σημασία του γεγονότος αυτού, ας φανταστούμε το σενάριο να χρησιμοποιούσαμε στην Ελλάδα χαρτονομίσματα που να απεικόνιζαν σε μια γωνία έναν Τούρκο σουλτάνο και να έγραφαν για αυτόν (στα Τουρκικά) «Μέγας Βασιλεύς». Προφανώς κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο, και θα ήταν λόγος να ξεσπάσει επανάσταση και να πέσουν κυβερνήσεις.

Μεταξάς και Αριστερά

Ανέκαθεν πίστευα, ότι μόνο και μόνο με την λογική, μπορούμε να διακρίνουμε πολλές αλήθειες αλλά και πολλά ψέμματα. Θέμα μας λοιπόν σήμερα θα είναι ο Ιωάννης Μεταξάς και αν ήταν προδότης (όπως τον κατηγορεί η αριστερά) ή όχι.

Να πω ότι γενικά στην Ελλάδα, έχω διαπιστώσει πως υπάρχει ένα φοβικό σύνδρομο, ότι δηλαδή δεν πρέπει επ’ουδενί να πεις καλό λόγο για οποιονδήποτε δικτάτορα, αλλιώς θεωρείται ότι επιβραβεύεις το ίδιο το καθεστώς σαν θεσμό. Αυτή η νοοτροπία όμως είναι αήθης και αντιεπιστημονική. Δεν μπορούμε να παραποιήσουμε την ιστορία μόνο και μόνο επειδή κάποιοι φοβούνται – αβάσιμα προφανώς – ότι μπορεί ποτέ να επανεγκαθιδρυθεί δικτατορία. Οφείλουμε να πούμε τα πράγματα ως έχουν, να αναφέρουμε τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά που έκανε ο εκάστοτε δικτάτωρ, βασιλιάς, μονάρχης, κτλ.

Η κατηγορία προς το πρόσωπο του Μεταξά λοιπόν είναι ότι δεν είπε ο ίδιος το όχι αλλά ούτε και ήθελε να το πει. Ας εξετάσουμε με τρόπο λογικό την υπόθεση αυτή για να διαπιστώσουμε αν στέκει, συγκρίνοντάς την με τα ιστορικά γεγονότα. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο Μεταξάς προετοίμαζε για χρόνια την άμυνα της χώρας. Μάλιστα η ομώνυμη γραμμή Μεταξά αποδείχθηκε αποτελεσματικότατη, προκάλεσε τον θαυμασμό ακόμη και των Γερμανών (που απέστειλαν μηχανικούς αργότερα να μελετήσουν τα οχυρά), και εικάζεται ότι αν είχε προλάβει να ολοκληρωθεί μπορεί να κράταγε τους Γερμανούς καθηλωμένους εκεί για πολύ περισσότερο χρονικό διάστημα. Άρα λοιπόν ο Μεταξάς όχι μόνο στιγμιαία είπε το ιστορικό εκείνο «όχι», αλλά μάλιστα το προετοίμαζε για κάμποσα χρόνια. Είναι γνωστό από τα απομνημονεύματά του, ότι είχε προβλέψει τις πολεμικές αναταράξεις στην Ευρώπη, άρα η προετοιμασία του αυτή ούτε τυχαία ούτε άσχετη ήταν.

Τίθεται το ερώτημα αν ο Μεταξάς θα μπορούσε να είχε πει «ναι» αντί για «όχι». Λίγη σημασία όμως έχει τι λέει κανείς με τα λόγια, πολλή περισσότερη σημασία έχει τι λέει με τις πράξεις του. Τι εννοώ; Ότι ο Μεταξάς θα μπορούσε να είχε πει τυπικά «όχι» αλλά ουσιαστικά «ναι», διοχετεύοντας ψευδείς πληροφορίες και δίνοντας τις αντίστοιχες οδηγίες στον στρατό. Μόνο και μόνο να μην είχε προετοιμασμένο τον στρατό για την Ιταλική εισβολή, το μέτωπο αναμφίβολα θα κατέρρεε. Άρα σίγουρα δεν ήταν προδότης. Εξ’άλλου κανείς δεν είναι τόσο αφελής ώστε να δεχτεί ότι ένας προδότης – ειδικά όταν έχει περισσότερη εξουσία στην χώρα από οποιονδήποτε άλλον – δεν μπορεί να προκαλέσει τεράστια ζημιά. Μόνο σκληροπυρηνικοί οπαδοί ενός κόμματος, οι οποίοι οικειοθελώς φορούν παρωπίδες, μπορούν να πιστέψουν κάτι τέτοιο.

Γιατί λοιπόν εκστομίζονται τέτοιες αισχρές και αήθεις κατηγορίες από τους αριστερούς για τον Μεταξά; Απλά διότι κυνήγησε τους αριστερούς. Μπορεί να μην έκανε καλά που το έπραξε αυτό και σίγουρα κανείς δεν μπορεί να επικροτεί την εγκαθίδρυση δικτατορίας, αλλά από αυτό το σημείο έως του να προσάπτονται στον Μεταξά ψεύτικες κατηγορίες, υπάρχει μία τεράστια απόσταση. Εάν κάποιοι είναι εμπαθείς και επιθυμούν να τον κατηγορήσουν, ας το κάνουν για τα θέματα στα οποία πραγματικά έκανε λάθη και μπορεί να κατηγορηθεί, όχι όμως να επινοούν ψεύδη και να τα διαδίδουν με την αστήρικτα ανόητη προπαγάνδα τους.

Μακεδόνες και Ψευτομακεδόνες

Λίαν επίκαιρο το Σκοπιανό ζήτημα. Ας εξετάσουμε όμως, άσχετα από συναισθηματισμούς, εάν στέκει λογικά να ονομαστεί το κρατίδιο αυτό «Μακεδονία». Απαιτείται πολύπλευρη εξέταση του θέματος αυτού τουλάχιστον από γεωγραφική, ιστορική, εθνολογική πλευρά και πολιτική σκοπιά.

Το πρώτο κριτήριο που θα εξετάσουμε είναι το γεωγραφικό, εάν δηλαδή τα εδάφη της ΠΓΔΜ βρίσκονται εντός των ορίων της αρχαίας Μακεδονίας. Αυτό διότι ισχυρίζονται μερικοί ότι εφ’όσον τα Σκόπια καλύπτουν μέρος της αρχαίας Μακεδονίας, έχουν κάποιο δίκιο στο θέμα του ονόματος. Από ότι παρατηρούμε στον συνημμένο χάρτη όμως, ελάχιστα τετραγωνικά χιλιόμετρα του κράτους των Σκοπίων ανήκουν στο κράτος των αρχαίων Μακεδόνων. Άρα γεωγραφικά τα Σκόπια δεν δικαιολογούνται να φέρουν την λέξη «Μακεδονία» στο όνομά τους.

Ναι μεν η μισή περίπου έκταση των Σκοπίων προστέθηκε (υπό ένα σύντομο χρονικό διάστημα) στην Μακεδονική αυτοκρατορία επί Φιλίππου και Αλεξάνδρου, αλλά αυτό ήταν μέρος των κατακτήσεων των αρχαίων Μακεδόνων όπως η μισή Ασιατική Ήπειρος. Συνεπώς, με την λογική ότι κάποτε εκείνα τα εδάφη ήταν Μακεδονικά, μέχρι και οι Ινδοί θα μπορούσαν να διεκδικήσουν το όνομα «Μακεδονία» για την χώρα τους. Η μοναδική διαφορά ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις είναι η απόστασή τους από την Μακεδονία (η Ινδία κείται πολύ πιο μακρυά), αλλά εφ’όσον δεν ταυτίζονται – γεωγραφικά – με την αρχαία Μακεδονία, τι σημασία έχει η απόσταση;

Κατά δεύτερον, οι σημερινοί κάτοικοι των Σκοπίων, ουδεμία σχέση έχουν είτε με αρχαίους Μακεδόνες είτε με Έλληνες γενικότερα (εκτός από μερικές μικρές Ελληνικές μειονότητες στα νότια της χώρας). Οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι, Αλβανοί και Βούλγαροι στην συντριπτική πλειοψηφία τους. Οι πρόγονοι των Σκοπιανών εμφανίστηκαν στην περιοχή των νοτίων Βαλκανίων περίπου 1.000 χρόνια μετά από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (γύρω στον 7^ο μ.Χ. αιώνα δηλαδή). Όταν η Μακεδονία άκμαζε, αυτοί οι άνθρωποι δεν υπήρχαν καν στην σκηνή της ιστορίας. Άρα λοιπόν ούτε σαν έθνος δικαιολογούνται να φέρουν το όνομα Μακεδονία.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ουδέποτε ο χώρος αυτός ονομαζόταν «Μακεδονία». Πριν από το 1929 ονομαζόταν «Νότιος Σερβία» και από το 1929 έως το 1941 ονομαζόταν «Βαρντάρσκα Μπανόβινα». Ο Τίτο ήταν εκείνος που έχει την «φαεινή» – αλλά επιβλαβή για την Ελλάδα – ιδέα να μετονομάσει την περιοχή αυτή σε «Μακεδονία» για να εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέροντα. Είναι γνωστό επίσης ότι οι κατάληξη των ονομάτων των Σκοπιανών ήταν πριν το 1944 «-ωφ». Επειδή αυτή η κατάληψη παρέπεμπε σε Βουλγαρική καταγωγή, την άλλαξαν με την κατάληξη «-σκι». Οι Βούλγαροι σατυρίζουν τους Σκοπιανούς για το θέμα αυτό.

Προκύπτουν φυσικά και μερικά παράδοξα σε περίπτωση που τα Σκόπια ονομαστούν «Μακεδονία». Οι κάτοικοι αυτής της χώρας δεν θα λέγονται «Μακεδόνες»; Άρα λοιπόν, αυτομάτως δεν θα προκύψει σφετερισμός εθνικής ταυτότητας βάσει ενός τέτοιου σεναρίου; Μπορεί εμείς – σε αυτήν την εποχή τουλάχιστον – να γνωρίσουμε ότι αυτοί οι «Μακεδόνες» καμμία απολύτως σχέση δεν θα έχουν με τους αρχαίους, όμως η πλειονότητα (πλην ίσως κάποιων μορφωμένων) των ανθρώπων θα συμπεραίνει – λογικά αλλά λανθασμένα –, ακούγοντας κάποιον να λέει ότι είναι Μακεδόνας, πως είναι απόγονος των αρχαίων Μακεδόνων. Τι πιο λογικό άλλωστε;

Παρομοίως και με την «Μακεδονική» γλώσσα. Η γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων ήταν μία από τις πολλές Ελληνικές διαλέκτους, γλώσσα Ελληνική όμως. Άλλωστε οι Μακεδόνες δεν είχαν κανένα πρόβλημα συνεννόησης με τους υπόλοιπους Έλληνες και δεν χρειαζόντουσαν μεταφραστές, όπως τέτοιο πρόβλημα δεν είχε ποτέ μία οποιαδήποτε Ελληνική φυλή με μία άλλη. Αυτομάτως όμως, αν τα Σκόπια γίνουν «Μακεδονία», η φράση «Μακεδονική γλώσσα» θα αποκτήσει μία άλλη υπόσταση. Θα βαπτιστεί «Μακεδονική» μία γλώσσα η οποία καμμία απολύτως σχέση δεν έχει με τα αρχαία Μακεδονικά, καθώς η γλώσσα των Σκοπιανών ανήκει ξεκάθαρα στην Σλαβική οικογένεια γλωσσών.

Ας εξετάσουμε τώρα αν η μετονομασία των Σκοπίων σε «Μακεδονία» συμβάλει στην σταθερότητα ή στην αστάθεια της περιοχής των Βαλκανίων. Μας χλευάζουν μερικοί, υποστηρίζοντας ότι είναι παράλογες οι φοβίες της Ελλάδος που πηγάζουν από το θέμα του ονόματος των Σκοπίων. Αξίζει να δούμε τι έλεγαν πριν μερικές δεκαετίες κάποιοι από αυτούς. Η κυβέρνηση της Αμερικής επί Ρούσβελτ δήλωνε το 1944 για το ίδιο θέμα: «Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θεωρεί ότι οποιαδήποτε αναφορά σε “Μακεδονικό έθνος” κλπ είναι αδικαιολόγητη και δημαγωγική. Δεν αντιπροσωπεύει εθνική ή πολιτική πραγματικότητα. Ενώ διακρίνει (η Αμερικάνικη κυβέρνηση) πιθανό μανδύα για επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδος.». Τι άλλαξε από τότε λοιπόν;

Ας εξετάσουμε τώρα και μία άλλη πτυχή του θέματος, τι θα επακολουθήσει δηλαδή αν το κράτος των Σκοπίων αποκτήσει όνομα το οποίο θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία». Θα λένε οι Σκοπιανοί «Δημοκρατία της Μακεδονίας – Σκόπια» ή θα λένε «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ή ακόμα χειρότερα «Μακεδονία» σκέτο. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς τι πρόκειται να γίνει. Να τονίσω ότι και την «Δημοκρατία της Τσεχίας» την λέμε όλοι σκέτο «Τσεχία». Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για πολλές άλλες χώρες. Συνεπώς το να περιέχει το όνομα τον όρο «Μακεδονία» δεν έχει μεγάλη διαφορά από αυτό που ήδη όλοι απορρίπτουν, δηλαδή την διπλή ονομασία.

Τέλος ας αναφέρουμε κάποιες ρήσεις Σκοπιανών, για να δούμε τι λέει και η άλλη πλευρά:

- "We are not related to the northern Greeks who produced leaders like Philip and Alexander the Great. We are a Slav people and our language is closely related to Bulgarian." - [FYROM's Ambassador to Canada, Gyordan Veselinov in an interview with the Ottawa Citizen, 24 February 1999]

- "We are Slavs who came to this area in the sixth century... we are not descendants of the ancient Macedonians." - [FYROM'S President Mr. Kiro Gligorov, Foreign Information Service Daily Report, Eastern Europe, February 26, 1992, p. 35.]

- "We do not claim to be descendants of Alexander the Great. We are Slavs and we speak a Slav language." - [FYROM'S Ambassador in Washington, Mrs. Ljubica Acevshka, 22 January 1999]