Απαιτούμε Δημοψήφισμα για το Μεταναστευτικό

Όλοι μας φαντάζομαι γνωρίζαμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο λεγόμενος Γιωργάκης, δεν έχει και τα πιο έντονα πατριωτικά αισθήματα. Επίσης όλοι γνωρίζαμε, όσοι τουλάχιστον δεν είμαστε αφελείς, ότι ο Γιωργάκης θα έβαζε μπρος την παραχώρηση δικαιώματος ψήφου στους λαθρομετανάστες που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα. Και ας προσπάθησε να μας εξαπατήσει ο κύριος Γιώργος Παπανδρέου δηλώνοντας προεκλογικώς «Μηδενική ανοχή στην λαθρομετανάστευση». Άρα λοιπόν ελάχιστοι έχουμε εκπλαγεί από την πρωτοβουλία της κυβέρνησης Παπανδρέου να φέρει αυτό το νομοσχέδιο.

Αυτό που είναι σημαντικό να καταλάβει κανείς είναι ότι, μέσω του αιτήματός μας για δημοψήφισμα, δεν προσπαθούμε να επιβάλουμε την άποψή μας. Πιστεύουμε στην Δημοκρατία και δεν είμαστε σαν τα ξεδιάντροπα ΜΜΕ που προσπαθούν, ως μειοψηφία, να επιβάλουν την άποψή τους στην πλειοψηφία. Αυτό που θέλουμε είναι να μαζευτούμε όλοι οι πολίτες και να αποφασίσουμε από κοινού. Αν οι περισσότεροι ψηφίσουν να λάβουν οι μετανάστες δικαίωμα ψήφου τότε το νομοσχέδιο θα προχωρήσει. Αν όμως οι περισσότεροι ψηφίσουν να μην λάβουν οι μετανάστες δικαίωμα ψήφου τότε το νομοσχέδιο θα καταργηθεί. Αυτό ακριβώς σημαίνει Δημοκρατία, να αποφασίζει η πλειοψηφία. Οι Ελβετοί έκαναν δημοψήφισμα για πολύ λιγότερο σοβαρό λόγο, για το αν θα επιτραπεί να χτιστούν κι άλλοι μιναρέδες (http://www.citypress.gr/index.html?action=article&article=71315). Εμείς για αυτό το τόσο σημαντικό θέμα της ιθαγένειας και του δικαιώματος ψήφου τι θα κάνουμε; Είναι οι Ελβετοί καλύτεροι και πιο δημοκράτες από εμάς;

Ευτυχώς, παρόλο που τα ΜΜΕ προσπαθούν να στρέψουν την προσοχή του κόσμου αλλού, το θέμα αυτό έχει φουντώσει για τα καλά. Οι αντιδράσεις του κόσμου είναι δικαιολογημένα έντονες. Στην ιστοσελίδα του Υπουργείου έχει γίνει κυριολεκτικά χαμός, παρόλο που επιβάλλεται λογοκρισία – όπως διαμαρτύρονται πολλοί επικριτές του επίμαχου νομοσχεδίου – σε μερικά σχόλια (http://www.opengov.gr/ypes/?). Έχει ξεκινήσει ευτυχώς μία κίνηση πολιτών – μπλόγγερ που ζητάει να γίνει δημοψήφισμα (http://dhmopshfisma.blogspot.com/), την οποία κίνηση φυσικά υποστηρίζουμε και εμείς. Είναι προφανές ότι για ένα τόσο σοβαρό θέμα θα πρέπει να ερωτηθεί ο Ελληνικός λαός, καθώς αυτός θα υποστεί τις μακροχρόνιες – κυρίως – συνέπειες.

Η μουδιασμένη αντίδραση από τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης είναι η αναμενόμενη. Τα σχόλια κατά του νομοσχεδίου χαρακτηρίζονται από φοβικά έως φασιστικά. Η τακτική αυτή είναι αναμενόμενη διότι η λογική «όποιος συμφωνεί μαζί μας είναι δημοκράτης ενώ όποιος διαφωνεί είναι φασίστας» έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον. Όλοι έχουν δικαίωμα να πουν αν συμφωνούν ή όχι με το νομοσχέδιο, με την απλή λεπτομέρεια ότι αν πουν «όχι» είναι ακραίοι, φασίστες, κτλ. Όσοι όμως αντιδρούμε σε αυτό το νομοσχέδιο, το κάνουμε για συναισθηματικούς λόγους χωρίς να υπάρχουν πρακτικοί λόγοι; Φυσικά όχι και θα αναλύσουμε μερικούς από τους λόγους αυτούς αμέσως τώρα:

1. Η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών, τους οποίους αφορά το νομοσχέδιο, ήταν παράνομοι μετανάστες που κακώς – και παρανόμως – νομιμοποιήθηκαν εξ αρχής. Άρα τίθεται – εκτός των άλλων – και ένα τεράστιο ηθικό θέμα: Θα ανταμειφθεί αυτός που μπήκε παρανόμως πριν λίγο καιρό στην χώρα με δικαίωμα ψήφου;
2. Η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών είναι Μουσουλμάνοι. Αυτό σημαίνει ότι σε πολλά θέματα θα ψηφίσουν υπέρ των Τουρκικών συμφερόντων εις βάρος των Ελληνικών. Η απόδειξη: Μήπως ξεχνάτε τι έγινε στην Θράκη στις περασμένες Εθνικές Εκλογές όπου η Τουρκία έστελνε πούλμαν με Μουσουλμάνους που έχουν δικαίωμα ψήφου για να βγάλουν τους δικούς τους Βουλευτές;
3. Μερικοί προβάλουν το επιχείρημα ότι σε άλλες χώρες οι μετανάστες ψηφίζουν κανονικά. Δυστυχώς δεν έχουμε τους ίδιους γείτονες με τους Άγγλους κύριοι, μακάρι να τους είχαμε. Η Αγγλία και η Ελβετία δεν συνορεύουν με μουσουλμανικό κράτος όπως εμείς με την Τουρκία, άρα άτοπη η σύγκριση.
4. Το δικαίωμα ψήφου στον μετανάστη δεν θα του βελτιώσει την ζωή – όπως προσπαθούν να μας πείσουν – διότι ο μετανάστης έχει άλλες πολύ σημαντικότερες ανάγκες και προτεραιότητες (δουλειά ίσως;). Άλλωστε και οι Έλληνες, που έχουμε δικαίωμα ψήφου, πάμε και ψηφίζουμε; Οι μισοί βαριούνται να πάνε.
5. Οι μετανάστες - λαθρομετανάστες στην Ελλάδα είναι ΠΑΡΑ πολλοί. Το λογικό είναι πρώτον να βρούμε τρόπο να εμποδίσουμε να έρθουν μέσα κι άλλοι, δεύτερον να δούμε πώς θα φύγουν οι παραπανίσιοι, και ΤΕΛΟΣ να δούμε πώς θα εντάξουμε αυτούς που θα μείνουν. Εμείς, ως ανάποδοι άνθρωποι που είμαστε, ξεκινάμε από το τέλος. Γιατί;
6. Τι θα κάνουν και οι υπόλοιποι μετανάστες που θέλουν να έρθουν στην Ευρώπη όταν μάθουν ότι ενώ οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούν να μειώσουν τους μετανάστες (Μειώνει τις άδειες εργασίας για μετανάστες η Ελβετία και Μορατόριουμ στην είσοδο νέων μεταναστών θα επιβάλει η Ιταλία λόγω ύφεσης), η Ελλάδα δίνει ιθαγένεια & πολιτικά δικαιώματα; Για μαντέψτε...
7. Αν δεν τους δώσουμε δικαίωμα ψήφου και διαπιστώσουμε στην πορεία ότι κάναμε λάθος μπορούμε να διορθώσουμε την κατάσταση. Εάν όμως τους δώσουμε δικαίωμα ψήφου και αργότερα διαπιστώσουμε ότι ήταν λάθος τι θα μπορούμε να κάνουμε; Τίποτα.

Τέλος θα ήθελα πραγματικά να μου λύσει κάποιος την εξής απορία: Σε μία τέτοια δύσκολη για την χώρα μας συγκυρία, το πιο σημαντικό θέμα μας είναι να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες; Μέσα σε όλα τα τεράστια και επείγοντα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, η προτεραιότητά μας είναι το δικαίωμα ψήφου του μετανάστη; Δεν το υποβαθμίζω σαν θέμα, απλά αμφισβητώ το κατά πόσον είναι επείγον όσο άλλα. Πρέπει να λυθεί αμέσως αλλιώς θα καταρρεύσει το σύμπαν; Εδώ πραγματικά κολλάει η παροιμία «εδώ καράβια χάνονται, ψαρόβαρκες που πάτε».

Περί Συνδικαλίστριας Καθαρίστριας

Πριν από μερικές μέρες μια συνδικαλίστρια από την Θεσσαλονίκη, η Βενετία Μανωλοπούλου, βρήκε οξύ πάνω στο αυτοκίνητό της. Η επίθεση αυτή, που παραπέμπει στην περίπτωση της Κούνεβα, θεωρήθηκε ως απόπειρα εκφοβισμού της συνδικαλίστριας. Με αφορμή το γεγονός αυτό ήρθε στην επιφάνεια μία ενδιαφέρουσα πληροφορία που χρήζει σχολιασμού. Όποιος συνδικαλιστής δεχτεί επίθεση για την συνδικαλιστική του δράση αποζημιώνεται από το κράτος με μία κατοικία (μέσω Οργανισμού Εργατική Κατοικίας)!! Αντιλαμβάνεται αμέσως κάποιος για πόσο γελοίο μέτρο πρόκειται. (περισσότερες λεπτομέρειες εδώ: http://area51gr.blogspot.com/2009/12/blog-post_05.html)

Πρώτα από όλα οφείλουμε να αναρωτηθούμε πώς γίνεται οι συνδικαλιστές να κατέχουν ειδικά προνόμια, σαν και αυτό, τα οποία δεν έχουν όλοι οι υπόλοιποι πολίτες. Για παράδειγμα ο δημοσιογράφος ή ο συγγραφέας που θα δεχτεί επίθεση για τις ιδέες του δεν θα αποζημιωθεί από το κράτος επειδή δεν είναι συνδικαλιστής; Δεύτερον, πώς μπορούμε να γνωρίζουμε εάν, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση για παράδειγμα, η επίθεση με το οξύ οφείλεται στην συνδικαλιστική δράση της συνδικαλίστριας από την Θεσσαλονίκη ή σε άλλον λόγο; Τρίτον, δεν θα πρέπει να υπάρχουν κάποια πολύ συγκεκριμένα κριτήρια για το πότε θα πρέπει να αποζημιώνεται ο συνδικαλιστής; Δηλαδή το σπίτι θα το πάρει είτε φάει μία μπουνιά είτε μείνει ανάπηρος από το ξύλο; Διότι εάν είναι έτσι ρε παιδιά, να πάω και εγώ να φάω 2-3 μπουνιές και να πάρω ένα σπιτάκι, να μην τραβιέμαι με το ενοίκιο. Από όπου και να το πιάσεις, αυτό το μέτρο βρωμάει από παντού.

Με λίγα λόγια μυριστήκαμε όλοι ότι αν είσαι συνδικαλιστής και σου επιτεθεί κάποιος άγνωστος, θα κονομίσεις δωρεάν ένα σπίτι από το κράτος που θα έπρεπε να δουλεύεις μία ζωή για να το αγοράσεις. Γιατί είμαι τόσο κυνικός και καχύποπτος; Επιτρέψτε μου να εξηγηθώ: Η εν λόγω συνδικαλίστρια βγήκε στην τηλεόραση και δήλωσε ότι έχει ένα αυτοκίνητο αλλά το αγόρασε μόλις 3.500 Ευρώ. Συμπλήρωσε, για να αποδείξει στο κοινό την οικονομική της δυσπραγία, ότι πληρώνει δόσεις για 5 χρόνια για να το ξεχρεώσει, δίνοντας 120 Ευρώ κάθε μήνα. Μα αν κάνουμε την πράξη 5 χρόνια * 12 μήνες * 120 Ευρώ προκύπτει το ποσό των 7.200 Ευρώ!! Ας αποφασίσει η κυρία αυτή, πόσο κόστισε εν τέλει αυτό το έρημο αυτοκίνητο; 3.500 Ευρώ ή 7.200 Ευρώ;; Ούτε μία σωστή πράξη δεν είναι ικανή να κάνει για να πει ένα αληθοφανές ψέμα. Άρα πρόκειται περί ενός ανέντιμου ατόμου (για να μην πω κάτι βαρύτερο) που μόλις αποδείξαμε ότι ήδη είπε δημοσίως ψέμματα μία φορά (λες και δεν ξέρουμε όλοι μας ότι συνδικαλιστής ίσον λαμόγιο και χρειαζόμασταν απόδειξη, αλλά τέλος πάντων). Γιατί λοιπόν να μην πει ψέμματα και δεύτερη φορά;

Επειδή η επίθεση αυτή στην συνδικαλίστρια-καθαρίστρια θυμίζει έντονα την περίπτωση της Κούνεβα που δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι, θα ήθελα να κάνω και ένα σχόλιο για αυτό. Εγώ δέχομαι ένα μέτρο παροχής της πολιτείας σε πολίτη που υπέστη μία προσωπική τραγωδία, όπως αυτή της Κούνεβα. Βέβαια αυτό που θα ήταν ενδεχομένως καλύτερο, θα ήταν να ήταν να φρόντιζε η πολιτεία να συλληφθεί αυτό το ανθρωπόμορφο κτήνος που το έκανε αυτό στην Κούνεβα, αλλά τέλος πάντων. Αλλά αφού παίρνει ένα ολόκληρο σπίτι η Κούνεβα, δεν αξίζει να πάρει και ένα σπίτι ο πατέρας που έχασε το παιδί του στα Τέμπη; Δεν αξίζει να πάρει ένα σπίτι η γυναίκα του αστυνομικού που πυροβολήθηκε; Ο πρύτανης που υπέστη έμφραγμα όταν τον έσπασαν στο ξύλο οι κουκουλοφόροι μέσα στο Πανεπιστήμιο τώρα πρόσφατα; Ο εργάτης που έπαθε εργατικό ατύχημα και έμεινε ανάπηρος; Ο άνθρωπος που το έκαψαν το μαγαζάκι οι ακροαριστεροί κουκουλοφόροι πέρυσι;

Γιατί όλοι αυτοί οι Έλληνες δεν παίρνουν κάτι από το κράτος, αν όχι ένα σπίτι τουλάχιστον κάτι έστω συμβολικό, και πήρε σπίτι η – πράγματι τραγική – κυρία Κούνεβα; Η απάντηση είναι απλή: επειδή εκείνοι είναι Έλληνες ενώ η Κούνεβα είναι αλλοδαπή. Και το ανθελληνικό κράτος και η γελοία Αριστερά μεριμνούν περισσότερο για τους αλλοδαπούς παρά για τους Έλληνες. Αν αυτό δεν είναι ρατσισμός τότε πραγματικά δεν ξέρω τι είναι κύριοι «αντιρατσιστές»...